DIŞ POLİTİKA ANALİZİ - Deneme Sınavı - 17

Her ne kadar bazı teoristler (örneğin, Morgenthau) dış politika konularının kamuoyu baskısından uzak olması gerektiğini düşünürken bazıları da (örneğin, Kant) kamuoyu olmadan dış politika üretimi ve uygulamasının anlaşılamayacağını savunmuştur. Buna göre doğru yanıt, A seçeneğinde verilmiştir.

Kamuoyu ile karar alıcılar arasındaki iletişimin çeşitli seviyeleri bulunmaktadır. Burada dört farklı boyuttan bahsedilecektir:
Birinci olarak kamuoyu, hükûmetin kararlarını, elitlerin yönlendirmelerinden etkilenerek, hükûmetin liderlik konumunun getirdiği üstünlükten etkilenerek ya da genel olarak hükûmetin aldığı kararları desteklemeye meyilli olması nedeniyle destek verebilir. Bu denklemde kamuoyunun politikanın belirlenmesinde çok az, belki de hiç etkisi olmamaktadır ve doğrudan elitlerin verdikleri yönlendirme ve reaksiyona dayalı bir hareket söz konusudur. Bu yaklaşım, özünde elitlerin ve karar alıcıların kamuoyunu yönlendirmesi gerektiğini savunur

İkinci bir bakış açısı ise kamuoyunun dış politika yapımı sürecinde sürekli değerlendirildiğidir. Bu yaklaşıma göre kamuoyu, özellikle elimine edilmeye çalışılan ve kamuoyunun büyük oranda karşı çıkacağı politikalar için kullanılmaktadır. Burada kamuoyunun siyasetçilerin belirli bir politikayı seçmelerini doğrudan etkiledikleri düşünülmemekle beraber elde bulunan seçim opsiyonları arasında hangisinin tercih edilebileceğine yön verebileceği kanısı yer almaktadır. Yani, kamuoyunun değerlendirmesine göre alternatif politika opsiyonları arasında bir yönelimin takip edilmesi beklenir. Kamuoyu bir anlamda hangi dış politika kararının seçilebileceğine dair kısıtlamaları belirlemektedir.

Üçüncü bir yaklaşım ise kamuoyunun karar alıcıların hangi politikayı seçeceklerini doğrudan etkileyebileceğini savunur. Bu yaklaşım içinde kamuoyunun destek verdiği politikaların seçildiği ve uygulandığı fakat destek vermediklerinin ise uygulanmadığıdır. Kamuoyunun tercihi ile uygulanan politikalar arasında sıkı bir bağ olduğu görülmüştür. Altı çizilmesi gereken nokta ise kamuoyunun hangi politikaların seçilebileceğini belirlemesidir fakat politikaların kamuoyunu etkilemesi değil. Yani, sebep sonuç ilişkisi içerisinde kamuoyunun yaptığı seçim sebep iken sonucun ise karar alıcıların uyguladığı politikadır. Bu bağlamda kamuoyu ‘gerçek’ karar verici olarak değerlendirilebilir.

Son yaklaşım ise bahsedilen üç kuramın farklı noktalarda benzerliklerinden oluşmaktadır. Bu yaklaşıma göre kamuoyu kararları etkilemektedir fakat bu etkinin derecesi kamuoyunun bir politika hakkındaki desteğine göre değişebilir. Bu yaklaşıma göre kamuoyunun %59’unun desteklediği bir politikayı karar alıcılar dikkate almayabilir. Fakat %60 ve üzerinde bir destekle kamuoyu tavır belirtiyorsa bu durum karar alıcıların kararlarını doğrudan etkilemektedir.

Bu bilgilere göre doğru yanıt E seçeneğidir.

Tam anlamıyla elit ve kamuoyu arasındaki ilişkiyi çözümleyebilmek için devletin ne derecede demokrasi olduğu değerlendirilmelidir. Kamuoyu karar alıcıların uygulayabileceği politikalara sınırlamalar getirebilir fakat bunun bir derecesi bulunmaktadır. Bu dereceyi de ülkenin demokratik yapısı belirlemektedir. Buna göre doğru yanıt C seçeneğinde verilmiştir.

Medya karar alıcılardan topluma ulaştırılacak bilginin geçtiği süreçleri kontrol eder. Bu kontrol mekanizmasının iki yönlü olduğunu söylemek gerekir. Bir yandan medya topluma verilecek bilgiyi üretirken kendi kaynaklarını kullanarak hareket edebilir ve hükûmetin bilgi almasını da sağlayabilir. Medya bir anlamda topluma verilecek bilginin koruyucusu ve ileticisidir. Bu nedenle de meyda bir taraftan hükûmetin sözcüsü olarak rol alırken bir taraftan da hükûmetin gizli tutmak istediği noktaları açığa çıkarmaya ve yayımlamaya çalışır. Aynı anda dış politika yapımına dâhil bireyler medyanın vereceği bilgiye de bağlıdırlar. Devletin kendine ait kaynakları kadar medyadan gelecek bilgilerin de kontrol edilip karar sürecinde kullanılması mümkündür.

Öte yandan, meyda hükûmetten gelecek bilgilere de bağlıdır. Medyanın sahip olduğu kaynak ve bilgiye ulaşma yeteneği devletin elindeki kaynaklara kıyasla çok kısıtlıdır. Bu büyük avantaj ise hükûmetin medya üzerinde güç sahibi olmasına ve onu manipüle etmesine fırsat vermektedir. Hükûmetin ulaştırmak istediği bilgiyi arzu ettiği şekilde medyaya vermesi de hükûmet-medya arasındaki ilişkide belirleyici olmaktadır. Sonuçta ulaşılmak istenilen ise haberlerin arzu edildiği şekilde sunulması ve kamuoyunun istenilen şekilde yönlendirilmesidir.
Dış politika ajandasını oluşturan hükûmet yetkilileri olduğu için dış politikayla alakalı konularda toplantı yaparak kriz masası oluşturarak ve başka devlet liderleri ve yetkilileriyle görüşerek süreci kontrol ederler. Bürokratlar, kimlikleri gizli olmak üzere medyaya bilgi sızdırabilir ve kendi söylediklerini doğrulamak ve kendi taraflarını kuvvetlendirmek üzere hareket edebilirler. Aynı şekilde ordu ve medya arasında da bir çekişme mevcuttur. Ordunun medyayla mesafeli ilişkisi resmî bilgilerin ve orduyla alakalı konuların gizli kalmasına dayalıdır. Medya işin içine girdiğindeyse genellikle sonuçların ne olacağı ve olayların nasıl etkilenebileceği kestirilemez. Dolayısıyla da ordu, medyanın her türlü hareketinden ve askerî operasyonlara olan yakınlığından rahatsızlık duyar. Medya ile bir anlaşmaya varıldıktan sonra bilgilerin ulaştırılması ancak her tarafın memnun olacağı sonuçların ortaya çıkması için önemlidir.

Bu bilgilere göre, doğru yanıt D seçeneğidir. çünkü devlet, medyadan daha fazla gücü elinde bulundurduğu için kaynakları da daha fazladır.

Medya Kamuoyunu Nasıl Etkiler başlığının altında birçok unsurdan bahsetmek mümkündür fakat öncelik verilmesi gereken madde ise televizyondur. Medya, televizyonda kullandığı görüntüler aracılığıyla kamuoyunu en kuvvetli şekilde etkilemektedir. Televizyonda sunulan görüntüler doğrudan bireylerin görsel bilgiye ulaşarak konu üzerindeki tavır ve tutumlarına tesir edebilmektedir. Olayın nasıl sunulduğu, izleyicilerin olayı nasıl yorumlayacağı ve konuyla ilgili bilginin nasıl kullanılacağını belirler. Buna göre doğru yanıt B seçeneğidir.

Medyanın kamuoyu üzerindeki etkisinde dikkat edilmesi gereken iki kavram yer almaktadır. Bunlardan birincisi priming’dir. Priming, bir konunun başka konulara kıyasla daha etkili hâle getirilmesi ve bireyin zihninde etkinleştirilmesi olarak tanımlanabilir. Bu sayede medya bazı konuları kenarda bırakarak bazı konulara öncelik vermekte ve izleyicilerin ve okuyucuların akıllarında belirli bir doğrultuda mesaj bırakabilmektedir. Bu durum da hükûmetlerin, liderlerin ya da politikaların nasıl değerlendirildiğini ve dolayısıyla vatandaşın tavır ve tutumlarını etkileyecektir. Buna göre doğru yanıt E seçeneğidir.

Kitlesel medyanın bireyleri nasıl etkilediği konusunda üç farklı modelden bahsetmek mümkündür. Hipodermik Model, Asgari Etki Modeli ve İnce Etki Modeli. Buna göre doğru yanıt C seçeneğidir.

Kamu diplomasisi, diplomatik araçların bir başka devletin kamuoyunu etkilemek üzere kullanılmasını önerir. Kamu diplomasisinin amacı diğer devletlerin hükûmetleriyle iletişime geçmektense, bu devletlerin toplumlarıyla bağlantıya geçilmesidir. Kamu diplomasisi halkın dış devletin çıkarlarına destek sağlaması için kalbinin kazanılmasına çabalar. Soğuk Savaş döneminde Amerikalı siyaset yapıcıları ve akademisyenlerin ortaya attığı kamu diplomasisi kavramı özünde propaganda ve iletişim araçlarının kullanımıyla kamuoyunun etkilenmesini hedeflemektedir. Farklı ülkelerde ve farklı kültürlerde kamu diplomasisi aracılığıyla yumuşak gücün bir parçası olarak devletler propaganda yürütebilir. Buna göre doğru yanıt D seçeneğidir.

Farklı ülkelerde ve farklı kültürlerde kamu diplomasisi aracılığıyla yumuşak gücün bir parçası olarak devletler propaganda yürütebilir. Yumuşak gücün bir parçası olarak kamu diplomasisi bir devletin başka bir toplum üzerinde kendi çıkarlarına uygun bir ortam yaratmak üzere girişimde bulunması olarak tanımlanabilir. Buna göre doğru yanıt C seçeneğinde verilmiştir.

Diğer seçeneklerde yer alanlar kamuoyunun dışpolitika bağlamında taşıdığı öneme gerekçe olarak gösterilebilirken "hem kadın hem erkek bireylerden oluşması" bundan bağımsızdır.

s.71

bayrak etrafında bütünleşmesi s.68

Uluslararası Politikada Algılama ve Yanlış Algılama (Perception and Misperception in International Politics) isimli çalışmasında Jervis, psikolojiyi uluslararası ilişkilerin merkezine yerleştirmiş ve analitik vurgusunu liderlere ve onların karakterleri üzerine kurmuştur. Bu çalışma, çevresel ve devlet odaklı yaklaşımın dış politika kararlarını izah etmekte eksik kaldığını savunmuştur. Bu kitapta yazar, liderlerin, kendi algıları doğrultusunda nasıl karar aldıklarını ve psikolojik ögelerin lider davranışında ne denli etkili olduğunu ispatlamıştır