DIŞ POLİTİKA ANALİZİ - Deneme Sınavı - 15

Çerçeveleme (framing) dir; bilginin nasıl sunulduğudur. Bu sebeple cevap b seçeneğidir.

Grupların bazı yan rolleri de vardır. İlk olarak bu gruplar, devletin ulusal çıkar doğrultusunda çalışan bir kurum olarak görülmesini sağlar. Tek bir kişi olarak değil, devleti temsil eden bireyler arası müzakereden sonra karar alınır. İkinci olarak, baskılar karşısında lidere manevi destekte bulunur. Tampon bölge olarak da nitelendirilebilecek gruplar liderin ihtiyacı olan zihinsel alanı yaratabileceği gibi konunun ağırlığını da liderle paylaşır. Üçüncü olarak, resmî olarak devlete bağlı olan gruplar, asıl kararların alındığı resmî olmayan kurumlar için bir sis perdesi görevi görürler. Bu sayede en üst derecede alınan kararlara ulaşma imkânı pek mümkün olmaz.

Doğru cevap I, II ve IV numaralı maddeleri içeren D seçeneğidir.

Groupthink, grupların sonuçları yeterince değerlendirilmeden, grup üyelerinin diğer üyelerin destek verdiklerini düşünerek yanlış karar alma sürecine meyilli olmalarını savunur. Bu kavram Irving Janis tarafından öne sürülmüştür.

Doğru cevap A seçeneğidir.

Groupthink ne pahasına olursa olsun uyumsuzluğu ve anlaşmazlığı ortadankaldırmak üzere yürütülen psikolojik bir istek olarak tanımlanabilir.  Bu tanımlamadaki kritik nokta ise grup içi uyumun takip edilen karar alma sürecinden daha önemli olduğudur. Genel olarak değerlendirildiğinde groupthink sürecinin alınan kararın kalitesini "düşüreceği" savunulmuştur. Groupthink’e ait özellikler şu şekilde sıralanabilir: Birinci olarak, grup üyelerinin kendilerini uyum için baskı altında hissetmeleri yer almaktadır.  İkinci unsur ise gruptaki herkesin hemfikir olduğu varsayımıdır. 

Doğru cevap I, III ve IV numaralı seçenekleri kapsayan C seçeneğidir.

Resmî yaklaşımda, hiyerarşik bir yapı ve bir komuta zinciri vardır. Her danışman kendi uzmanlık alanıyla ilgili ve çalıştığı birimin yetki alanına giren konularda elde ettiği bilgileri lidere sunar. Gerektiğinde lider, bu kişilerin verdikleri bilgilere tavsiyelerini de eklemelerini isteyebilir. Bu yaklaşımda amaç, çok iyi düzenlenmiş bir yönetim sistemi içerisinde en az insan hatasıyla hiyerarşik yapıya bağlı kalarak çatışmasız bir süreç takip edilmesidir.  Bu yönetim sistemi içerisinde kişiliklerden ve kişilere ait psikolojik unsurlardan çok konular önem taşımaktadır. Temel hedef ise en iyi kararın alınması için sistemin en verimli şekilde kullanılmasıdır.

Doğru cevap B seçeneğidir.

Rekabetçi yaklaşımda lider, çok sayıda bilgi kanalına sahiptir. Bu şekilde farklı fikir ve yaklaşımların elde edilmesi hedeflenir. Bu yaklaşımda liderin danışmanları arasında bir çatışma ve rekabet ortamı yaratılmaya çalışılır. Rekabetçi düzende hiyerarşik olmayan bir yapı korunmaktadır. 

Doğru cevap E seçeneğidir.

Rasyonel politika modelinde, devlet bütün kurumlarıyla, birimleriyle eş güdümlü olarak ulusal çıkara hizmet eder. Bu modelde tek bir birimin rasyonel bir aktör olarak dış politika kararlarını verdiği varsayımı vardır. Bu modele göre, ilk önce sorun ele alınır. Sorun incelendikten sonra, buna hangi politikalarla tepki verilebileceği belirlenir. Bu seçeneklerin fayda ve risk durumları belirlenir. Buna göre ulusal çıkara en çok hizmet eden ve risk/maliyet bakımında en düşük olan seçenek takip edilir. Bu sayede rasyonel, akılcı davranışın gerektirdiği gibi tek bir üniter aktör gerekli mantık zincirini takip ettikten sonra dış politika kararını vermiş olur. 

Doğru cevap D seçeneğidir.

Örgütsel süreç modeli devleti, her biri kendi özellikleri ve uzmanlıkları olan dolayısıyla farklı tercih ve algılara sahip olan kurum ve birimlerin toplamı olarak görür. 

Doğru cevap A seçeneğidir.

- Grup iç çatışmaların dört farklı şekilde ortaya çıkabileceği savunulmuştur: Birinci durum kilitlenmedir: Grup üyeleri aralarındaki farklılıkları çözmek için nasıl hareket edecekleri ve hangi yöntemi uygulayabilecekleri konusunda çıkmazda kalırlar. Grup içi dinamik kilitlenir ve ilerlemez.

-  İkinci durum ise yaygın çözümdür: Bu tür durumlarda tartışma içerisinde baskın çözüm olarak ne önerildiyse grup, bu çözüm ile hiçbir şey yapmamak arasında bir seçim yapar. 

-  Üçüncü olarak altküme çözümünden bahsedebiliriz. Bu çözüm grubun bir kısmını memnun edecek bir opsiyondur. Altküme çözümleri genellikle grubun bir kısmı için hakim bir seçimdir ve bu kararı diğer grup üyelerinin tercihleri üzerinde öncelik taşır.

- Son olarak entegre çözüm gelmektedir: Bu durum ise grup tartışması sonucunda tüm üyelerin tercihiyle belirlenir ve temsiliyeti yüksek bir seçimdir.

Doğru eşleştirme 1-L, 3-M, 4-K olmalıdır. Dolayısıyla doğru cevap C seçeneğidir.

Grup içi süreçleri anlamakta üç farklı modelden bahsedilebilir: - Mutabakat Modeli’nin amacı grup içi anlaşmazlıkları önlemeye yöneliktir.

- Oy birliği (Oydaşma) Modeli ise grup içi çatışmanın çözümüne öncelik verir.

- Son olarak, Çoğulculuk Modeli’nden bahsedebiliriz. Bu model grup içi çatışmanın kabul edilmesine çalışır.

Görüldüğü üzere I ve III numaralı maddelerde verilen bilgiler yanlıştır. Bu nedenle doğru cevap B seçeneğidir.

- Partilerin bir araya gelerek oluşturduğu koalisyon hükûmetlerinde güç dağılımı kadar liderlerin karar mekanizmaları üzerindeki etkisi kısıtlanabilmektedir. 

- Diğer bir nokta ise koalisyon karar mekanizmalarının beklenmeyen sonuçlar üretebileceği gerçeğidir. 

- Koalisyonlar her ne kadar çok partili parlamenter sistemlerde görülse de benzer durumlarla başkanlık sisteminde de karşılaşılabilir. 

- Karar birimi içerisindeki aktörler diğer aktörlerin girişimlerini engelleyebilirler. Bu engellemeler veto, iktidarın bitirilmesi tehdidi veya eylemlerinin engellenebilmesi için kaynak kesimi şeklinde yapılır.

-  Koalisyon içerisinde yer alan partilerin oluşturduğu gruplar kendi başlarına hareket edemezler ve sürekli koalisyon ortaklarıyla gerekli görüş alışverişinde bulunduktan sonra hareket edebilirler. 

Doğru cevap E seçeneğidir.

Psikoloji anlayışının uluslararası ilişkilere girişi, Snyder, Bruck ve Sapin’in Dış Politikada Karar Alma (Foreign Policy Decision Making) isimli eseriyle olmuştur.

psikoloji anlayışını Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler disiplinine dahil eden en etkili eseri Robert Jervis sunmuştur. Uluslararası Politikada Algılama ve Yanlış Algılama  Perception and Misperception in International Politics) isimli çalışmasında Jervis, psikolojiyi uluslararası ilişkilerin merkezine yerleştirmiş ve analitik vurgusunu liderlere ve onların karakterleri üzerine kurmuştur.

s.76

Liderler üzerine yapılan çalışmalarda, nitel ve psikobiyografik analizlerden nicel yöntemlerin kullanılmasıyla gerçekleşmiştir. Bu değişim içerisinde, Margaret Hermann’ın ve David Winter’ın çalışmaları, liderin kişiliğinin ve karakteristik özelliklerinin, dış politika kararları üzerindeki etkilerini, çeşitli açılardan incelemiştir. Bunun yanında, liderin inanç sistemi ve bilişsel süreçleri Ole Holsti’nin çalışmalarıyla ve kavramsal derinliği ise Philip Tetlock’un çalışmalarıyla literatüre kazandırılmıştır.

Kamu diplomasisi kavramını, Soğuk Savaş döneminde Amerikalı siyaset yapıcıları ve akademisyenlerin ortaya atmıştır.

Hans Morgenthau, dış politika konularının kamuoyu baskısından uzak olması gerektiğini düşünmektedir.

Hermann’ın eserleri, liderin birey olarak incelenmesinde ve kişilik analizinde literatüre önemli katkılarda bulunmuştur. Hermann’a göre, liderlerin bireysel özellikleri, dış politika kararları üzerinde etkilidir. Dört kişisel karakter boyutunda (liderin inançları, güdüleri, karar yöntemleri ve kişisel stilleri), kırk beş devlet başkanının, dış politika kararlarını incelediği çalışmasında, Hermann, saldırgan (agresif) ve uzlaştırıcı liderler arasındaki bazı temel farklılıklara dikkat çekmiştir.

Bir bireyin inanç sistemi, kendisi ve dünya hakkında sahip olduğu, birikmiş ve organize olmuş bilginin toplamından ibarettir.

İmaj, karar alıcıların içinde bulundukları şartlar altında, birçok bileşenin, olgunun bulunduğu karmaşık bir ortamda dış politika kararlarına ulaşırken bir anlamda onların sorunlarını çözen, basit, kısayollar olarak tanımlanmaktadır.