DİL FELSEFESİ

Antik Yunan döneminden beri tartışılan Tümeller Sorunu çağdaş felsefede anlam üzerine sürmekte olan tartışmaların kaynağı olmuştur. Doğru cevap A'dır.

Aristoteles Formların, ya da diğer adıyla Tümellerin, nesnelerin içinde yer aldığını savunur. Doğru cevap C'dir.

Öğretinin adı da Latincedeki "nomen" (ad) sözcüğünden gelir ve bundan dolayı bu öğretiye Nominalizm, Türkçede de Adcılık denir. Doğru cevap E'dir.

Bazıları bu tür teknik bir söylem kullanmadan Öznelcilik görüşünü şu sloganla dile getirirler, "Anlam Kafadadır."

Bu görüşü (Öznelcilik) bir kuram olarak savunmuş ilk filozof John Locke'dır.

Locke bir sözcüğün anlamının kişinin zihninde bir "ide" olduğunu söyler.

Tarihte bu görüşün (Gerçekçilik) en önemli savunucusu Gottlob Frege olmuştur.

Thomas Kuhn’un öncülüğünü yaptığı görüş "Bütüncülük"tür.

Bir başka Doğalcı anlam kuramı da Tikelcilik adı verilen ve ünlü felsefecimiz Arda Denkel'in savunmuş olduğu görüşten türetilebilir.

Bu görüşün önde gelen temsilcilerinden Hilary Putnam, bir sözcüğün anlamını ve anlamın biri tarafından kavranmasını, salt kişinin zihninde olup bitenlerle açıklamanın olanaklı olmadığını savunarak Dışsalcı Anlam Kuramı'nın gelişmesinde öncü olmuştur.

Bir sözcüğün anlamının insanın zihninde olduğunu ve bu anlamın kişiden kişiye değişebildiğini savunan kuram öznelcilik kuramıdır.

Öznelcilik kuramına göre sözcüklerin anlamı sözcüklerde ya da dış dünyada değil insanın kafasında var olur.

Gerçekçilik kuramına göre, anlam insanın dilinden ve zihninden bağımsız bir şekilde var olan soyut bir varlıktır ve kişiden kişiye değişmez.

Doğalcılık, anlamların soyut, metafizik ve fiziksel olgulardan oluşan doğanın içinde olmadığı görüşünü reddederek herşeyin doğanın içinde bilimsel bir açıklamasının var olduğunu savunur.

Dışsalcılık kuramına göre masa ve koltuk gibi doğal tür olmayan nesnelerin anlamlarını belirleyen şey doğa değil, sosyal dünyadır.

Bir sözcüğün anlamının kişinin o sözcüğü duyduğunda vereceği davranışsal tepkilerde aranması gerektiğini ve iletişim kurmanın sözcüklere benzer türde davranışsal tepkiler vermemiz sayesinde gerçekleştiğini savunan kuram davranışçılık kuramıdır.

Bir tümcenin anlamının o tümcenin doğruluk koşullarında olduğunu savunan kuram doğrulamacılıktır. Bu kurama göre, bir tümcenin anlamını kavramak o tümcenin hangi koşullarda doğru, hangi koşullarda yanlış olduğunu kavramakla ilgilidir.

Doğrulamacılık kuramına göre iki tümcenin doğruluk koşulları aynı ise anlamları da aynı olmalıdır. Doğru yanıt B'dir. D ve E seçeknekleri totoloji önermesini göz ardı etmişlerdir. C seçeneğinde anlamın koşullara dayalı olduğu atlanmıştır. A seçeneğinde sözü edilen metafizik ise doğrulamacılık kuramı tarafından tamamen reddedilir.

Bütüncülük kuramına göre sözcükler tek tek değil bir bütün olarak anlam kazanmaktadırlar.

Negatif anlam kuramları "anlam" denilen şeyin varlığını tamamen reddederek "anlama" ontolojik bir varlık affetmez.