DİJİTAL TURİZM

Bilgi ekonomisi; ekonomik faaliyetlerin bilgi temelli olarak gerçekleştirildiği ekonomik yapıdır ve bilginin elde edilmesi, işlenmesi ve dönüştürülmesi ile birlikte dağıtımını da kapsar. Mal ve hizmetlerin en önemli özelliği, bilginin temel üretim faktörü olarak ön plana çıkmasıdır. Ayrıca bilgi, bilgi ekonomisi sektörlerinde beşerî, fiziksel ve bilgi sermayelerini güçlü bir şekilde birleştiren bir rol üstlenmektedir. Bilgi ekonomisi; yenilik temellidir, hız ekonomisidir, dijital bir ekonomidir ve sanallaşma önemli bir rol oynar. Bilgi ekonomisinde iş gücünün büyük bölümü profesyonel ve eğitimli bir kitleden oluşacağı için eğitim de önemli bir işlev kazanmaktadır. Ayrıca sürecin devamı, bilginin ve bilgi insanının diğer bir ifadeyle beşerî sermayenin mobilitesine bağlıdır. İletişim teknolojisindeki gelişmeler ve iş piyasalarının küreselleşmesi ise bu mobiliteyi sağlamada oldukça etkilidir. Ayrıca bilgi ekonomisinde bilgi temelli ekonomik faaliyetleri ve mobiliteyi sağlayan faktörlerden biri bilgi işçileridir. “Bilgi işçileri”, analiz ve sentez yeteneği olan, bilgiyi işin gereklerine göre dönüştürebilen, çeşitli değişkenlerle sorunları çözebilen çalışanlar olarak tanımlanmaktadır (Zerenler, 2013). Bilgi ekonomisinde; iletişim, problem çözme, bağımsız çalış- ma, sürekli baskı altında kararların sorumluluğunu alma, alana özgü bilgiyi hızlı ve etkili bir şekilde elde etme yeteneği geliştirilmesi gereken yetenekler arasındadır (Rızvı ve Lingard, 2016). Bu nedenle eğitim kurumlarında bireylere, çağın ihtiyaçlarına uygun “yaşam boyu öğrenme” ve diğer öğrenme biçimleriyle “dijital okuryazarlık”, “girişimcilik”, “esneklik”, “uyumluluk” gibi beceriler kazandırılmaya çalışılmaktadır.

Dijital göçmenler, 1980 öncesinde doğan, dijital dünyanın içine doğmamış olsa da yeni iletişim teknolojilerinden bir şekilde etkilenmiş ve bu teknolojiye uyum sağlamaya çalışanlardır. Dijital göçmenler, yeni teknolojiyi kullanmayı öğrenebilirler fakat yeni bir dil öğrenmeye çalışan insanlar gibi teknolojinin dilini öğrenmeye çalışırken kekelemekte, teknolojinin anadilini konuşan yerlilerin yanında bir göçmene dönüşebilmektedirler.

Dijital göçmenler, 1980 öncesinde doğan, dijital dünyanın içine doğmamış olsa da yeni iletişim teknolojilerinden bir şekilde etkilenmiş ve bu teknolojiye uyum sağlamaya çalışanlardır. Dijital göçmenler, yeni teknolojiyi kullanmayı öğrenebilirler fakat yeni bir dil öğrenmeye çalışan insanlar gibi teknolojinin dilini öğrenmeye çalışırken kekelemekte, teknolojinin anadilini konuşan yerlilerin yanında bir göçmene dönüşebilmektedirler.

Son kullanıcı uygulamaları; “bireysel veya küçük bir grup için belirli işlevler sağlayan ve kurumsal bilgileri işlemenin bir parçası olmayan bilgisayar yazılımı” olarak tanımlanmaktadır (United States Agency for International Development, 2012). İnternette gezinme (örn. Internet Explorer, Google Chrome, Mozilla, Firefox), kelime işlemci (örn. Microsoft Word), sunumlar (örn. Microsoft Powerpoint, Prezi), elektronik tablo işleme (örn. Microsoft Excel), yayımlama uygulamaları (örn. Adobe Reader,Microsoft Publisher), tasarım (örn. Adobe Photos- hop, Illustrator, In-Design), sosyal medya (örn. Facebook, Instagram, Snapchat) ve e-posta iletişimi (örn. Microsoft Outlook) her düzeyde eğitimde bir temel hâline gelmekte ve turizm mezunlarının bu teknolojileri kullanabilme temel dijital becerilerine sahip olmaları beklenmektedir (Hardy vd., 2006).

Microsoft Azure, SPSS ve AMOS gibi analitik yazılımlar, yöneticilerin veri görselleştirme, modelleme ve tahmin yoluyla sektörleriyle ilgili verileri anlamasını ve ardından şirketlerinin performansını optimize etmesini sağlar.

Turizm ve ağırlama sektörü giderek kişinin günlük yaşamından farklı ikincil bir gerçeklik yaratmayı amaçlamaktadır. Bu nedenle sanal gerçeklik (VR) ve artırılmış gerçeklik (AR) ürünleri de kitle pazarı için geliştirilen ürünlerle birlikte yavaş yavaş ana akım pazarına girmektedir (Yung ve Khoo-Lattimore, 2017). Robotlar, otel- lerde, havaalanlarında ve restoranlarda endüstriyel robotlar (örneğin robot resepsiyonistleri, eğlenceler, aşçılar), insansız araçlar, holografik cihazlar ve robotik asistanlar (örn. Sohbet botları) şeklinde giderek daha fazla özellik hâline gelmektedir.

Görsel Öğrenme: Sözsüz öğrenme şeklidir. Görsel öğrenenler, öğrenme araçları olarak görsel materyaller kullanıldığı zaman daha kolay öğrenmektedirler ve bu şekilde öğrendikleri bilgileri gözlerinde canlandırarak hatırlarlar. Çünkü sözel yönergeleri ve konu anlatımını takip etmekte ve hatırlamakta zorluk çekmektedirler. Bilgileri; resimler, fotoğraflar, sunumlar, diyagramlar, videolar, animasyonlar, grafikler, şemalar, çizelgeler ve diğer görseller üzerinden öğrenmeyi tercih ederler. Bu öğrenciler için, özellikle “videolar”, “fotoğraflar” ve “animasyonlar” etkili öğrenme araçlarıdır.

İşitsel Öğrenme: İşitsel öğrenenler, işittiklerini daha kolay öğrenmekte ve hatırlamaktadır. Ses ve müziğe karşı duyarlı olan bu bireylerin konuşma ve dinleme becerileri gelişmiştir. Bilgileri dinleyerek öğrenmeyi tercih ederler. Bu öğrenciler aynı zamanda konuşkandır ve insanların ses tonlarına dikkat ederler. Bu öğrenciler için, “misafir konuşmacılar” etkili bir öğrenme ortamıdır. Bu öğrenme şeklinde, öğrenciler sınıfa davet edilen misafir konuşmacıyı dinlediğinde konu hakkında fikir edinmekte ve bakış açılarını daha net anlamaktadırlar.

Deneyimsel öğrenme teorisini en genel kabul görmüş şekliyle çerçeveye oturtan David A. Kolb’dur. Deneyimsel öğrenme alanındaki çalışmaları, öğrenme materyallerinin sunumunda eğitimcileri etkilemiştir ve bilinen önemli eğitim teorilerinden biridir. Kolb (1984), öğrenme sürecini bir döngü olarak ortaya koymuştur. Bu döngü içinde Somut Yaşantı/Deneyim (Concrete Experience) Yansıtıcı Gözlem (Reflective Observation), Soyut Kavramsallaştırma (Abstract Conceptualization) ve Aktif Yaşantı (Active Experience) olmak üzere dört tip öğrenme stilini tanımlamıştır.

Akademik olarak e-öğrenmenin turizm alanındaki faydaları aşağıdaki şekilde özetlenebilir:

1. Çevrim içi kaynaklar turizm öğrencilerinin endüstri yapısı ve gelişmeler hakkında güncel bilgi elde etmesini sağlar (Haven ve Botterill, 2003).

E-öğrenme; esneklik, sürekli mesleki gelişim, kurumsal dönüşüm için bir katalizör görevi üstlen- mektedir. İnternetin ve özellikle e-öğrenmenin turizm sektörü için en önemli avantajı, sektördeki belirli çalışma koşullarına uymak için büyük bir esneklik sunmasıdır (Sigala, 2002).

E-öğrenme turizm programı öğrencilerini eleştirel düşünmeye, problemleri çözmeye ve kararlar almaya hazırlarken teknolojik açıdan da yetkinlik sağlamaktadır (Cho ve Schmelzer, 2000).

Mekânsal, zaman ve kültürel farklılıklarına bakılmaksızın iş birliği içinde çalışma ortamı sağlamak- tadır (Sigala, 2002).