DİJİTAL HALKLA İLİŞKİLER

Watsons

Önleme/Planlama

Kamusal fayda göz önünde tutulur

İyi bir fiziki görünüm

Yönetimsel

Basın bülteni hazırlama

Kurumun hissedarı olmak

İki yönlü simetrik

Yansıtma

Trafiği artırır

Duyurum: Halkla ilişkilerin medya ilişkileri uygulama alanı ile ilgili bir kavram olup bir kurumun kitle iletişim araçlarında ücretsiz bir şekilde yer almasını ifade eder.

Halka ilişkiler ile ilgili çeşitli tanımlar incelendiğinde halkla ilişkilerin; iletişim, ilişki, stratejik ve etik iletişim boyutlarının ön plana çıktığı görülür. Halkla ilişkiler temel olarak kurum ile kurumun iletişim ve ilişki kurması gereken paydaşlar arasındaki sürece yönelik bir fonksiyondur.

Watsons halkla ilişkilerin ne zaman ve nerede başladığı sorunun cevabının net olarak bilinemeyeceğini insanların binlerce yıldır iletişim kurduğunu ve müzakere ettiğini dile getirerek halkla ilişkilerin ilk olarak 20. yüzyılın başlarında uygulandığının kabul edilebileceğini ifade eder. Dolayısıyla halkla ilişkilerin tarihi binlerce yıl öncesine dayansa da temel olarak halkla ilişkilerin 20. yüzyılda gelişen bir alan olduğu söylenebilir.

Bir yönetim fonksiyonu olarak halkla ilişkiler aşağıdaki unsurları kapsar 
• Kurumun işleyişi ve planları üzerinde olumlu ya da olumsuz yönde etkili olabilecek kamuoyu düşüncesini, tutumlarını ve sorunları önceden tahmin etmek, analiz etmek ve yorumlamak,
• Politika kararları, faaliyet planları ve iletişim ile ilgili olarak yönetime tüm düzeylerde danışmanlık yapmak; kurumun sosyal ve vatandaşlık sorumluluklarını dikkate almak,
• Kurumun başarısı için faaliyet ve iletişim programlarına yönelik sürekli araştırma, değerlendirme yapmak, faaliyet ve iletişim programları yürütmek,
• Kamu politikasını etkileme ya da değiştirmeye yönelik kurumsal çabaları planlama ve uygulamak,
• Hedefleri, planları, bütçelendirmeyi, çalışanları eğitmeyi düzenleme, imkânları geliştirme ve yukarıda değinilen maddeleri gerçekleştirmek için kaynakları yönetmek,

Halkla ilişkiler pratiğinin şekillenmesinde dikkate alınması gereken on temel ilkeyi aşağıdaki gibi sıralar:
• Halkla ilişkiler gerçeklik ile ilgilenir. Özenli bir şekilde planlanan programların kamu faydasını ön plana almaları halkla ilişkilerin temel bir ilkesidir.
• Halkla ilişkiler, kişisel faydanın değil; kamu faydasının göz önünde tutulduğu bir meslektir.
• Halkla ilişkiler uygulayıcısı tarafından çeşitli programlar ve politikalar seçilirken temel kıstas kamu faydası olmalıdır.
• Kamulara ulaşmada kitle iletişim araçları kullanıldığında bu araçların doğruluğu korunmalıdır.
• Halkla ilişkiler uygulayıcıları kurum ile kamuların ortasında yer aldığından uygulayıcılar etkili birer iletişimci olmak durumundadır. Uygulayıcılar anlayış ve ideal olarak anlaşma sağlanıncaya kadar bilgi aktarımında bulunmalıdır.
• Halkla ilişkiler uygulayıcıları sorumlu birer iletişimci olma, iki yönlü iletişimi kolaylaştırma ve bilimsel kamuoyu araştırmalarını kullanmak durumundadır.
• Kamunun ne söylediğini anlamak ve onlara etkili bir şekilde ulaşmak için halkla ilişkiler uygulayıcıları psikoloji, sosyoloji, sosyal psikoloji gibi sosyal bilimler alanı ile iletişim, kamuoyu ve semantik ile ilgili literatüre başvurmalıdır.
• Halkla ilişkiler uygulayıcıları; öğrenme teorisi gibi psikoloji teorileri ile sosyoloji, psikoloji, siyaset bilimi, ekonomi ve tarih ile ilişkili yapılan çalışmaları benimsemelidir. Halkla ilişkiler alanı disiplinlerarası uygulamaları gerektirir.
• Halkla ilişkiler uygulayıcılarının çeşitli sorunlar, krizlere dönüşmeden önce bunları açıklama görevi bulunur.
• Halkla ilişkiler uygulanıcılarının performansı etik performans standardı ile ölçülmelidir.

Halkla ilişkiler alanının yazarlık boyutu düşünüldüğünde diğer bir deyişle uygulayıcıların basın bülteni, basın makalesi, kurumsal dergi ve gazete gibi çeşitli araçları hazırlaması iyi bir yazarlık yeteneği gerektirir. Dolayısıyla hem çevrimdışı hem de çevrimiçi olarak yürütülen halkla ilişkiler faaliyetlerinde yazarlık ön plana çıkmaktadır.

Halkla ilişkiler uygulayıcılarının rollerini “yansıtıcı, yönetimsel, operasyonel ve eğitimsel” olmak üzere dört başlıkta toplamaktadır. Söz konusu başlıklara aşağıda değinilmektedir:
• Yansıtıcı: Değişen standartları, değerleri ve toplumdaki bakış açısını analiz etmek ve kurumun standartlarını, değerlerini / bakış açılarını bunlara adapte etmek için bunları kurum çalışanları ile tartışmaktır. Bu rol; kurumsal standartlar, değerler ve görüşler ile ilişkili olup misyon ve kurumsal stratejiler geliştirmeyi amaçlar.
• Yönetimsel: Kamu güveni ya da karşılıklı anlayış kazanmak için iletişime ve ilişki sürdürmeye yönelik planlar geliştirmektir. Bu rol, ticari paydaşlar ve diğer iç ve dış paydaşlar ile ve bir bütün olarak kamunun düşüncesi ile ilişkili olup kurumsal misyonun ve stratejilerin uygulanmasını amaçlar.
• Operasyonel: Kurumun, iletişimini şekillendirmesine yardımcı olmak için iletişim araçları hazırlamaktır. Bu rol, hizmetler ile ilişkili olup, başkaları tarafından geliştirilen iletişim planlarının uygulanmasını amaçlar.
• Eğitimsel: Toplumsal taleplere yanıt vermek üzere kurumdaki bireylerin iletişimsel açıdan yetkin olmaları için kurum çalışanlarına yardım etmektir. Kurum içi paydaşlara yönelik olan bu rol, kurum çalışanlarının düşünce ve davranışları ile ilişkilidir.

İletişimin geleneksel biçimleri ile İnternet temelli biçimleri arasında çeşitli farklar bulunur. Bu farklar aşağıdaki gibi sıralanabilir: 
• Çok sayıda insan veya kurum ile iletişim kurma yeteneği
• Bilgilerin dolaşma hızı
• Bilginin ihtiyaç duyulan zamanda, yerde ve biçimde sunulma derecesi
• İnternet bağlantısı olan çok sayıda paydaş
• İnsanların ve makinelerin mesajların doğasını ne ölçüde değiştirebildiği ve bu biçimlendirilmiş mesajları yeniden yayınlama derecesi

İnternet, iletişim tarihinde şimdiye kadar kullanılan en önemli araçlardan birini temsil eder. İnternet’in bir iletişim aracı olarak yükselişi, iki yönlü, etkileşimli ve simetrik iletişim talebini karşılar. İnternet kullanımı, halkla ilişkiler uzmanlarının diğer kitle iletişim araçlarının eşik bekçisi işlevi olmadan temel paydaşlar ile iletişim kurmasını mümkün kılar. Eşik bekçisi: Kitle iletişim araçlarında hangi içeriğin iletişim sürecinde yer alacağına karar veren editör gibi sorumlular anlamına gelir.

Dijital ve geleneksel halkla ilişkiler arasındaki farklar şunlardır:
• Geleneksel halkla ilişkiler net bir mesaj ile medya kuruluşlarıyla iletişim kurmayı içerebilir. Dijital halkla ilişkiler ise etkileyenler veya diğer sosyal medya kişilikleriyle iş birliği yapmayı içerebilir.
• Geleneksel halkla ilişkiler etkileşime dayalı değil iken, dijital halkla ilişkiler etkileşime dayalıdır. Dijital halkla ilişkiler anında geri bildirim ve etkileşim sağlar.
• Dijital ve geleneksel halkla ilişkilerde farklı kanallar ve araçlar kullanılır. Örneğin, geleneksel halkla ilişkiler genellikle basın, basılı yayınlar, radyo ve televizyon gibi kanallara odaklanır.
• İzlenimler, tıklama oranları, kullanıcıların içeriğe ne kadar zaman harcadığı, sosyal paylaşımlar ve satış gibi unsurlar ölçümleme açısından farklılık sunar.
• Geleneksel halkla ilişkilerde radyo, televizyon ve yazılı basın gibi İnternet gerektirmeyen iletişim biçimleri öne çıkar. Geleneksel halkla ilişkilerin en büyük zorluklarından biri, sonuçların ölçülmesinin zor olmasıdır.