DENİZ TURİZMİ İŞLETMECİLİĞİ - Deneme Sınavı - 4

Günümüzde yat; savaş, ticaret ve ulaşım amacı gütmeyen, gezi ve spor için kullanılan yelkenli ve motorlu teknelere verilen genel bir addır.

1950’li yıllarda ilk polyester ve fiber tekneler inşa edilmiştir

Yatlar deniz araçları olarak Uluslararası Denizcilik Örgütünün (International Maritime Organization-IMO) belirlemiş olduğu kurallara tabidir ve bu kurallara göre sevk edilmek zorundadır.

Özel Tekne: Ticari amaç olmaksızın münhasıran gezi, eğlence, spor ve amatör balıkçılık gibi faaliyetlerde kullanılan, ulusal standarda göre ölçüldüğünde boyu (LH) 2,5 metreden küçük ve 24 metreden büyük olmayan, mülkiyeti T.C. vatandaşlarına, Türkiye’de oturma izni almış olan yabancı uyruklu gerçek kişilere, su sporlarında faaliyeti olan Türkiye’de kurulu dernek ve vakıflara ait teknelerdir
(Resmî Gazete, 2008).

Dünyada ilk yelken kulüpleri 1700’lü yıllarda,Türkiye’de ise 1890’lı yılların sonunda ortaya çıkmıştır.

1. Ticari yatlarda bulunması gereken evraklar;
2. Tonalito belgesi
3. Gemi tasdiknamesi
4. Denize elverişlilik belgesi
5. Yat işletme belgesi
6. Ticari yatlarda gemi adamlarının asgari donatma
yönetmeliğine göre çalışması gereken
gemi adamlarının belgeleri ve STCW
sertifikaları, ROC telsiz belgesi

7. Hijyen belgeleri
8. Can yeleği, can simitleri, yangın tüpü, telsiz
gibi malzeme ve cihazların sertifikalarıdır.

Yat kiralama işletmeleri, eğlence ve turistik amaçlı deniz gezileri düzenleyen ticari işletmelerdir.

Coğrafi ve bölgesel cazibe merkezlerinin belirleyiciliğinin dışında, yat kiralamada müşteri memnuniyetini belirleyen dört temel unsur mevcuttur. Bunlar;

1. Yatın fiziksel özellikleri,
2. Yatın temizliği,
3. Yiyecek içecek kalitesi ve sunumu,
4. Yat personelinin nitelikleri teknik ve turizm becerileridir.

Yatların sınıflandırılmasında başvurulan en temel ölçütlerden biri de sevk Edilme (itici kuvvet) kaynaklarıdır.

Yat yönetim işletmeleri için günümüzde en kazançlı hizmet kalemi yat refit işlemleridir.

Deniz Ticaret Odası deniz turizmini; “denizde deniz araçları ile yapılan, turizm amaçlı meslek faaliyetleri ile onu doğrudan destekleyen diğer meslek faaliyetleri” olarak tanımlamıştır

Deniz turizmi, bireylerin dinlenmek ve eğlenmek amacıyla sürekli yaşadıkları yerlerin dışına geçici olarak seyahat etmeleri ve gittikleri yerlerde denize ve deniz çevresine odaklanarak gerçekleştirdikleri rekreatif etkinliklerdir.

Deniz turizmi kapsamında gerçekleştirilen aktiviteler
Kıyı Temelli Aktiviteler 
Güneşlenme
Yüzme
Kıyıdan şnorkelle yüzme ve tüplü dalış
Kıyı/ada kampı
Kıyıda arazi araçlarıyla yapılan sürüşler
Yaban hayatı gözlemciliği (kıyı kuşları, kaplumbağa
yuvaları)

Lukovic (2012), deniz turizmi sektörünü temel, ikincil ve ek hizmetler olmak üzere üç alt başlıkta ele almıştır. Temel hizmetler de kendi içinde liman, kiralama/charter ve gemi yolculuğu hizmetleri olarak üçe ayrılmıştır. Deniz turizmi sektörünün sınıflandırılmasına deniz turizmi türleri yön vermektedir.

Dünya Turizm Örgütü (UNWTO) deniz turistlerini; seyahat ederek gittiği yerde en az bir gece konaklayan ve bir yıldan az kalan, çalışma amacı
gütmeyen, aktivitelerini denizde, deniz kıyısında ve deniz çevresindeki tesis ve işletmelerde gerçekleştiren turistler olarak tanımlamaktadır.

Turistler için denizde ve deniz çevresinde gerçekleştirilen rekreatif fırsatların çeşitliliği bir spektrum olarak görülebilir. Spektrum, deniz rekreasyonunu kıyıdan uzaklığına göre sınıflandırır.

Deniz turizminin gelişmesinde, İngiliz doktor Richard Russell’ın 1753
yılında yayımlanan bir kitabında sağlık için deniz banyosunun faydalı olduğundan bahsetmesi etkili olmuştur.

15. yüzyılın sonu ve 16. yüzyılın başlangıcı, dünya denizcilik medeniyetleri tarihinde bir dönüm noktasıdır.

Antik Dönem’de her kıyı şehrinin bir limanı bulunduğu için Anadolu’da denizcilik oldukça gelişmiştir. Bu durum Anadolu’nun jeopolitik konumundan kaynaklanmaktadır. Dolayısıyla bu dönemde, Ege ve Akdeniz’e kıyısı olan Anadolu topraklarında antik liman kentleri gelişme göstermiştir. Bu kentlerden bazıları; Attaleia (Antalya), Coracesium (Alanya), Side, Efes (Ephesos), Klazomenai (Limantepe), Knidos (Datça), Miletos (Milet) ve Smyrna (İzmir) olarak sıralanabilir

Türkiye’de organize deniz turizmi faaliyeti, ilk kez Bodrum’da şair, yazar ve felsefeci olan ve Halikarnas Balıkçısı olarak bilinen Cevat Şakir Kabaağaçlı tarafından başlatılmıştır.