DAVRANIŞ BİLİMLERİ I

Kültürün maddi ögeleri bir toplumun ya da grubun herhangi bir gelişim aşamasındaki teknolojik ilerlemesini, üretim, teknik, hüner ve becerilerini ifade eder. Manevi ögeler ise toplum yaşamını düzenleyen değer, inanç, gelenek, görenek ve ahlak kurallarından oluşur.

Kültür bir toplumdaki paylaşılan ortak üründen oluşur; toplum ise ortak kültürü paylaşan ve birbirleriyle etkileşimde bulunan insanlardan meydana gelir.

Kültürün öğrenildiği süreç sosyalizasyon ya da toplumsallaşma olarak adlandırılmaktadır.

Kültürün bir özelliği de bireyler tarafından olduğu gibi kabul edilmesidir. Kültür öğrenilmiş bir kavram olması nedeniyle, bir toplumun üyeleri onu nadir olarak sorgularlar. Hepimiz bir kültürün üyesi olarak yüzlerce kültürel pratiği hiç düşünmeden uyguluyor, benimsiyor ve bunları normal olarak görüyoruz.

Kültür semboliktir ve dil aracılığıyla aktarılır. Kültürü belirgin kılan şey insanların objelere veya davranışlara atfettikleri anlamlar ya da sembollerdir. Örneğin herhangi bir ülkenin bayrağı, baktığınız zaman renkli veya desenli bir kumaş parçasıdır. Ancak o
kültürün insanları için taşıdığı anlam hürriyet, demokrasi ve ulus olmaktır.

Kültürün aktarımında en önemli öge kullanılan dildir. Dil kültürün temelini oluşturur

Bütün toplumlarda uygun olan ve olmayanı belirleyen, uygun olanı pekiştiren, uygun olmayanı ise cezalandıran çeşitli kurallar yer alır ve bu kurallar toplumsal norm olarak adlandırılır.

Değerler, bir toplum içinde yaşayan insanların iyiyi, doğruyu, güzeli, uygun olanı veya yanlışı, çirkini, uygun olmayanı belirlediği ortak düşüncelerdir.

Alt kültürler, içinde bulunduğu toplumun bir parçası olup kendilerini diğer gruplardan ayıran özgün değer farklılıkları olan gruplardır. Diğer bir deyişle, baskın kültür içinde yaşayan, kendine özgü niteliklere sahip kültürlerdir. Alt kültür üyeleri toplumdaki ortak kültürü önemli ölçüde paylaşmasına rağmen gündelik yaşam içinde farklı inanç, pratik ve tarzları kabul ederler.

Etnosantrizm, kişinin kendi kültürünü temel alması ve diğer kültürleri kendi kültürü açısından değerlendirmesi veya yargılamasıdır. Kültür taassubu veya ben-merkeziyetçilik şeklinde de bilinen bu kavram, sıklıkla kendi kültürünü yüceltme veya başka kültürleri küçümseme, ötekileştirme ya da aşağılama şeklinde kendini gösterir.