CUMHURİYET DÖNEMİ TÜRK ŞİİRİ

Çocuk ve Allah, Daha (1943), Çakırın Destanı (1945), Aç Yazı (1951) kitaplarındaki şiirler ilk dönemin, Asu (1955) ve daha sonraki şiirler ise ikinci dönemin
ürünleridir

1934 yılında tanıştığı Abdülhakim Arvasi onun hayatının dönüm noktasını oluşturur. O ana kadar tam anlamıyla bir “ben” şairi olan, bireyin iç sıkıntılarını, korku, vehim gibi duygularını işleyerek edebiyat çevrelerinde “Kaldırımlar Şairi” unvanıyla anılan Kısakürek, bu tarihten itibaren şiiri ve eylemiyle dindar-muhafazakar kitlelerin sözcülüğünü yapacaktır.

Âsaf Hâlet Çelebi hem bu ünitede ele alınan iki şairden, Necip Fazıl ve Fazıl Hüsnü’den hem de Türk edebiyatında metafizik/mistik karakter taşıyan şiirler yazan başka şairlerden farklı modern mistik bir şiir oluşturmuştur. Bu şiirin en önemli ayırıcı özelliği mistik geleneğin yerli ve yabancı kaynakları ile halk kültürü ve masallarının sentezinden oluşan sezgiye dayalı bir kültür şiiri oluşudur. O, Necip Fazıl’ın şiirlerindeki ben’in varlıkla karşılaşmasından doğan ve adeta bir çığlığa dönüşen duygusal gerilimden ziyâde kültürün verili ürünlerinden yalın, ses mimarisi öne çıkan metinler dokumuştur. Bu yönüyle de Türk şiiri içerisinde ayrıcalıklı bir yer edinmiştir.