ÇOCUKTA SANAT EĞİTİMİ VE YARATICILIK

Piaget, tüm çocukların gelişim aşamalarını sırasıyla geçirmesi gerektiğine inanmaktadır. Çocuk bir gelişim dönemini atlayarak bir diğerine geçemez. Ancak çocukların gelişim dönemlerine girme ve tamamlama yaşları birbirinden farklılık gösterebilir.

Çocukların çizgisel/artistik gelişimlerine ilişkin Lowenfeld’in yapmış olduğu ve halen birçok araştırmacı tarafından kabul gören organize edilmiş sınıflandırma şu şekildedir; karalama evresi, şema öncesi evre, şematik evre, gerçekçilik evresi ve sahte/görünürde doğalcılık evresi.

Durmaksızın konuşmakta, zaman zaman sorular sormaktadır. Dış dünyayı tanımak için sorduğu bu sorulara kısa ve basit yanıt beklemektedir. İşte bu özelliği nedeniyle 2 yaş “Sorgu Çağı” adını alır.

Düzlem Özelliği: Çocukta uzam, mekân kavramının tam oluşmadığı bir evrede rastlanan bir özelliktir. En çok 5 ve 7 yaş grupları içinde görülen bir özelliktir.

Linderman’a (1997) göre, çocukların tüm çizgisel aktiviteleri, kendi içinde farklı gelişim basamaklarını oluşturur. Bu basamaklardan "kontrollü karalamalar" döneminde kontrollü çizgiler çocuklarda motor koordinasyonunun gelişmesiyle gerçekleşir. Yani çocuklar, kol hareketi ile çizgiler (en, boy, diyagonal, dairesel) arasındaki ilişkiyi fark ederler. Kalemi parmaklarıyla kullanmaya çalışarak çizimlerde daha fazla kontrol sağlamaya gayret ederler.

Çocukların çevresindeki nesnelere ilişkin dikkat süreleri kısa ve değişkendir. Çevrelerine olan merak, ilgi ve öğrenme isteği heyecanlı bir şekilde devam etmesine rağmen çevresindeki nesnelerin işlevselliğini 1,5 yaşından önce kavrayamazlar.

Dört yaşından itibaren çocuğun karalama devresindeki keyifli, kinestetik, çizgisel hareketler yerini artistik keşiflere, sembollere bırakır. Dairesel çizimler favori ifade biçimlerinin anahtarı olarak düşünülür. Çizimlerde artistik somut düşünmenin belirtileri görülür.