ÇOCUKLUK SOSYOLOJİSİ

Aristo, insan hayatında çocukluk dönemini bir “felaket” olarak değerlendirmiştir.

Poidonomosların emri ile yeni doğan çocuklardan yalnızca kuvvetli olanlar hayatta bırakılırken, zayıf yapılı olanların öldürülmesi doğal bir eylem olarak Sparta Şehir Devleti’nde kabul görmüştür. Hatta mevcut sürece anneler de dahil edilmiş ve doğum yaptıktan sonra bebeklerinde bir fiziksel sıkıntı fark ettiklerinde onu yok etmek zorunda bırakılmışlardır. Bu hareket toplumun mükemmeliyetçiliğinin de anlaşılması açısından son derece önemlidir.

Lawrence Stone’a göre, İngiltere’de evde ve okulda çocuklara son derece sert bedensel cezalar verilmesi kural idi; XVI. ve XVII. Yüzyıl başları “kamçılama çağı” olmuştu

“Tun” ifadesi yenidoğan anlamına gelmektedir.

Divan-i Lügat-it-Türk’te de çocuk kelimesinin tanımı olarak, ‘her şeyin küçüğü’ anlamı verilmiştir. Çocuğu anlatmada, özel olarak kullanılan bir kelime yoktur; en çok kullanılan kelime “oğul”dur.

Evlatlığın hukukî durumunu şöyle değerlendirmek mümkündür:
Çocuklarını evlatlık verenler asla geri alamazlar.
• Evlatlıklar, edinildikleri ailenin en yakın bireyleri ile evlenemezler.
• Evlatlıklar, öz evladın tüm hukukî haklarına sahiptir.
• Evlatlık edinen babanın eğer erkek evladı
olursa, evlatlık veren baba oğlunu geri alabilir.
• Evlatlığı tard etme hakkı aynı zamanda boyun da hakkıdır (İnan, 2000).

Bozaska, kurban edilmiş hayvanın kafasının önünde olan yara veya herhangi bir ize verilen
addır.

Roma hukukunda çocuğa bakış açısı çağdaşı toplumlar ile kıyaslandığında iyi bir durumda değildi. Ebeveyn olarak kastedilen baba, çocuklarını dilerse satabilir, suç işlerse cezalandırabilir, gerekirse öldüredebilirdi (Koschaker, 1997:300). Eğer çocuk memleket dışına, yani Tiber ötesine satılmışsa (Tiber devletin sınırı idi) o vakit çocuk köle olurdu. Çocuk ülke içine satıldığı zaman vatandaş olma hakkını koruyabilir fakat sahibinin yanında hür olmayan statüsünde olurdu. Eğer çocuğu satın alan kişi isterse onu serbest de bırakabilirdi. Bu
durumda çocuk evine dönme hakkına da sahipti. Roma İmparatorluğu’nda bir baba bu şekilde bir erkek, üç kız çocuğunu satabilirdi.

Çocuk ile yetişkinlik arasındaki mesafe azalırken, “çocukluk kavramı” dünyamızdan biraz daha uzaklaşmaktadır. Bu ortaya çıkan yeni çocuk nesli ise “televizyon çocuğu” olarak adlandırılmaktadır.

Avrupa’daki ilk çocuk mahkemesi İngiltere’de 1905’te kurulmuştur.

Yunan site-devletlerinde insanlar, devletin ve toplumun menfaati için feda edilebilirdi. Bir bebek dünyaya geldiğinde, görevlendirilen heyet tarafından muayene edilirdi. Heyetin yaşama kabiliyetine
sahip gördüğü gürbüz bebeklerin yaşamasına izin verilirken, heyetin yaşama kabiliyetinden mahrum
gördüğü hastalıklı, cılız ve özürlü çocukların öldürülmesi uygun görülürdü. Ölümüne karar verilen çocuklar Tayget dağından uçuruma atılırdı.

Aristo

Yahudilikte

Gymnasium

Philippe Ariès

çocuk cinayeti

1873

Doğurganlık

Tun

Çocuğu veren Allah'a şükür için