ÇOCUKLARI TANIMA VE DEĞERLENDİRME
I. Katılımcılar daha sonra pişmanlık duyacakları şeyler söyleyebilirler.
II. Raporlaştırma aşamasında araştırmacının eğilimine göre daha öznel olabilir.
III. Görüşmecileri eğitmek pahalı ve zaman alıcı olabilir.
IV. Bazı durumlarda katılımcılar öyle düşünmeseler bile görüşmeciyi memnun edecek ya da etik olarak doğru olan şeyler söyleme eğiliminde olabilirler.
I. Görüşme sırasında katılımcıların sözel olmayan jest, mimik ve beden duruşu gibi davranışların da gözlemlenmesi
II. Katılımcıların kendilerini rahat hissedebilecekleri samimi bir ortam yaratma
III. Görüşmenin gizliliği hakkında bilgi verme
IV. Kapalı uçlu ‘Evet-Hayır’ şeklinde sorular sormaktan kaçınma
I. Görüşmeleri yönetmenin zor olması
II. Elde edilen verilerin genelleştirilememesi
III. Başarının toplantı yöneticisinin bilgi, deneyim ve becerilerine bağlı olması
IV. Katılımcıların kişisel konularda görüş bildirmekte çekingen olması
I. Görüşmeyle karşıdaki kişinin bakış açısı ve davranışlarını yönlendiren tutum ve duygular ortaya çıkartılabilir.
II. Görüşmeyle elde edilen verilerin niteliği büyük oranda görüşmeyi gerçekleştiren kişinin (görüşmeci) yeterlikleri ve görüşme becerilerine bağlıdır.
III. Görüşme, en genel hâliyle başka insanları anlama işi olarak tanımlanabilir.
IV. Görüşmecinin ilgili bağlam içerisinde ne tür bir görüşme yöntemi kullanacağını da iyi bilmesi gerekir.
I. Görüşmeci önceden belirlenmiş bir senaryoyu takip eder.
II. Diğer görüşme türleriyle karşılaştırıldığında, görüşmecinin sahip olması ve kullanması gereken yeterlikler daha azdır.
III. En önemli sınırlılığı görüşmecinin çok az bir esnekliğe sahip olmasıdır.
IV. Araştırmalarda katılımcılara birbirinin aynı soruları, aynı sırada ve aynı detayla yöneltmek verilerin daha sağlıklı karşılaştırılmasına yardımcı olmasını sağlar