ÇOCUKLARI TANIMA VE DEĞERLENDİRME

Sorunun doğru cevabı A şıkkıdır.

Sorunun doğru cevabı B şıkkıdır.

Sorunun doğru cevabı C şıkkıdır.

Sorunun doğru cevabı D şıkkıdır.

Sorunun doğru cevabı E şıkkıdır.

Sorunun doğru cevabı A şıkkıdır.

Sorunun doğru cevabı B şıkkıdır.

Sorunun doğru cevabı C şıkkıdır.

Sorunun doğru cevabı D şıkkıdır.

Sorunun doğru cevabı E şıkkıdır.

Çocuklarla araştırma yaparken;

Punch (2002) çocuklarla araştırma yapmanın, yetişkinlerle araştırma yapmaktan farklı olduğunu vurgulamaktadır. Punch, bu farklılıkların yetişkinlerin çocuklara ilişkin algılarından, çocukların toplumdaki konumlarının hafife alınmasından, çocukların toplumsal olarak ötekileştirilmesinden ve son olarak çocukların doğalarından kaynaklandığını ileri sürmektedir.

Nitel araştırma süreçlerinde çocuklarla yapılacak görüşmelerde karşılaşılabilecek güçlüklerle baş edebilmek için aşağıdaki yollara başvurulabileceğini belirtmiştir. Çocuklarla nitel araştırma süreçlerinde görüşme yaparken olabilecek sorunları en aza indirmede çocuğa uygun özgün yöntemler kullanılmalı, çocuğa göre hareket edilmeli, çocuk araştırma sürecinin bir parçası yapılmalı, çocuğun katılım isteği kontrol edilmeli, çocuğun özgür olduğu hissettirilmeli ve çocuklara sorumluluk verilmelidir.

Bu kuram davranışların biyolojik ve fizyolojik temelleri ile ilgilenmektedir. Bu kurama yapılan en temel eleştiri insan davranışlarını ve kişiliğini açıklarken aşırı indirgemeci olmasıdır. Bu kuram insanların kişiliklerini ve hareketlerini biyolojik kökenlerinin şekillendirdiğini determinist [belirlemeci] bir biçimde savunmaktadır.

Humanistik kuram özellikle psikanalize dayalı psikodinamik kurama tepki olarak ortaya çıkmıştır. Carl Rogers ve Abraham Maslow öncülüğünde gelişen bu kurama göre insan davranışlarını artırmaya yarayan motivasyonlar bireylerin basit ihtiyaçlarına bağlı olarak şekillenmektedir. Bu bağlamda Maslow (1954) tarafından oluşturulan ihtiyaçlar hiyerarşisi temel fiziksel ihtiyaçlardan başlayarak kendini gerçekleştirmeye doğru gelişmektedir.

Eylem araştırmaları eğitim alanında yaygın olarak kullanılan ve öğretmen araştırması adıyla da bilinen bir araştırma türüdür. Eylem araştırmalarını ilk kez 1900’lü yıllarda Kurt Lewin ortaya atmıştır. Eylem araştırmaları endüstriyel alanda işletmelerin verimliliğini sağlamak amacıyla kullanılırken; eğitim alanında uygulamayı değiştirme ve geliştirme amaçlı kullanılmaktadır.

Seda Öğretmen, diğer çocuklara öğrenme güçlüğü olan çocuklarla birlikte oynanabileceğinin, iletişim kurulabileceğinin ve gerekli zamanın ve desteğin verilmesiyle onların da öğrenebileceklerinin yollarını göstermek istemektedir. Seda Öğretmen, kendine “Bunu gerçekleştirmek için ne yapabilirim?” diye sorar. Seda Öğretmen’in kendine bu soruyu sorması, kendi öğretimini geliştirmek için bir sorunu çözmeye çalışması eylem araştırmasının başlangıcını oluşturur.

Aydınlatılmış onam- Çocuğu bilgilendirme- Eşitlik ve ayrım yapmama- Çocuğa ve düşüncelerine saygı gösterme- Mülkiyet

Eğitim alanındaki araştırmalar üç başlıkta sınıflandırılmaktadır. Bunlar; 1) Temel araştırmalar, uygulamalı araştırmalar, değerlendirme araştırmaları ve eylem araştırması. 2) Nicel ve nitel araştırmalar. 3) Analitik araştırmalar.

Eylem araştırması döngüsüne göre ilk yapılması gereken değiştirilmesi ya da geliştirilmesi gereken uygulamanın planlanması işlemidir. İkinci aşama planlanan değişikliğin veya iyileştirmenin uygulanması işlemidir. Üçüncü aşama ise değişikliğin uygulamadaki durumunun gözlemlenmesi ve yansımalarının anlaşılması işleminin yapıldığı tanımlama aşamasıdır. Son aşama ise değişikliğin ya da geliştirilen uygulamanın sonuçlarının değerlendirilmesi aşamasıdır. Bu aşamada eylem planı başarısız olarak değerlendirilirse tekrardan bir eylem planı hazırlanarak döngüye devam edilmelidir.