ÇOCUK VE ERGEN BAKIMI - Deneme Sınavı - 6

A seçeneği düşük motivasyon güdüsü olan öğrencilerde görülen bir özelliktir.

Problem çözme tekniğinin 5 aşaması bulunmaktadır: 1. Problemi saptama 2. Seçenekleri gözden geçirme 3. Bir çözümü seçme 4. Eyleme geçme 5. Sonuçları değerlendirme

Bu çocukların çevresi ile ilişkileri kötü değildir, ancak sosyal ilişkileri zayıf olup, utangaç ve güvensiz çocuklardır. Korkular, kaygı sorunları, endişe, uyku bozuklukları, kekemelik ve tik bozuklukları gibi problemlerdir.

Öğrenciden kaynaklı sorunlar olabilir; öğrencinin çatışma çözme becerilerinin yeterince gelişmemiş olması önemli bir etkendir. Çünkü çocuklar henüz gelişim süreçlerini tamamlamadıkları için bu sorunları engelleyemeyebilir, engellerle karşılaştığında ya da öfkelendiğinde kendini kontrol edemeyebilir. Bu da sıklıkla çevresinde çatışma yaşamasına neden olabilir. 2. Çatışmaların bir diğer nedeni öğrencilerin empati becerisinin yeterince gelişmemesi ve bu konuda desteklenmeye ihtiyaç duyması olabilir. 3. Öğrencilere kendi davranışlarını denetleme, yönlendirme ve karar verme hakkı tanınmaması ya da ve öğrencinin bir yetişkine ya da dışsal bir güce bağımlı bir kimlik ve kültür içinde toplumsallaşması çatışmaların nedeni olabilir (Türnüklü ve ark., 2002). 4. Öğrencilere, kendi davranışlarını biçimlendirme, sorunlu davranışlarını değiştirme ve yönetme becerilerinin kazanılmamış olması etken olabilir. 5. Öğrencilere kendi aralarında ya da öğretmenleriyle aralarındaki çatışmaları yapıcı ve bütünleştirici olarak çözme ve yönetme becerisinin kazandırılmamış olması diğer bir etken olarak karşımıza çıkabilir.

Parçalanmış aile, ayrılmış, boşanmış veya tek ebeveynle yaşamak 2. Düşük sosyoekonomik düzey, yoksulluk ve işsizlik ya da evsizlik 3. Çocuk ihmal ve istismarına maruz kalmak 4. Okulda ve ailede şiddete maruz kalmak, şiddetin yaygın olması ve normal kabul edilmesi 5. Çocukların şiddeti bir problem çözme yolu olarak yetişkinlerden öğrenmesi 6. Savaş ve diğer travmaların etkileri (göç, doğal felaketler sonucu yaşanan travmalar) 7. Ailede alkol ve/veya uyuşturucu kullanan ebeveynlerin ve yetişkinlerin model olması 8. Öğrenciler arasında alkol ve/veya uyuşturucu kullanılmasının yaygın olması 9. Okullarda baskıcı ve katı disiplin, yetersiz ve etkisiz disiplin yöntemlerinin kullanılması 10. Okullarda ruh sağlığı hizmetlerinin yetersizliği, psikolojik danışma hizmetleri için yeterli uzman olmaması.

Öğrenci motivasyonunu artırmada önerilen modellerden öğrenen odaklı sınıf modelinde, sınıfın dört ögesi olduğu belirtilmektedir (Eggen & Kauchok, 2001). Bunlar: 1. Kendini Düzenleyici Öğrenci: Öğrenci hedeflerini belirler, hedeflerini ayarlar, biliş ötesini ve stratejileri kullanabilir. 2. Öğretmen Karakteristiği: Öğretmenin coşkulu ve istekli olması öğrencilerin motivasyonunu ve beklentilerini artırır. 3. Okul ve Sınıf Ortamı: İyi bir öğrenme ortamı; heyecan verici, eğlendirici, teşvik edici, öğrenme fırsatlarının tanındığı; bilgiye kolay ulaşma imkânlarının, denenmiş alıştırma ve problemlerin, neyin nasıl yapılabileceğinin çoğu zaman birebir gösterilmesi yoluyla etkili bir şekilde sunulduğu yerdir. Sınıf ve okul değişkenleri öğrencinin motivasyonunun artırılması için öncelikle düzen ve güven verici olmalıdır. Öğrenci başarılı olduğu zaman tekrar başarılı olma olasılığı da artar (Çelik, 2003: 139). 4. Öğretimsel Değişkenler: Öğrenci aktif olduğunda güdülenmesi yüksek olur. Karara katılım da öğrencilerin değer sistemlerine, zihinsel yapılarına ve motivasyonlarına olumlu yönde etki etmektedir (Baltaş, 2002: 171).

Akademik başarısızlığın birçok nedeni olduğu unutulmamalıdır. Bu nedenler öncelikle öğrenci, ailesi ve öğretmenlerinin de görüşleri incelenerek ortaya koyulmalıdır. • Çocukların öncelikle akademik becerilerinin geliştirilmesi hedeflenmeli, sadece nota bağlı değerlendirmelerden uzak durulmalıdır. • Bu nedenle öncelikle okullarda pozitif, destekleyici ve etkili öğrenme ortamları oluşturulmalıdır. • Akademik başarısızlık yaşayan çocukların belirlenmesi ve başarısızlık nedenlerinin ortadan kaldırılması çok önemlidir. Burada özellikle başarısızlık yaşayan çocuklarla birlikte çözüm aranması ve en uygun yöntemin belirlenmesi gerekmektedir. • Akademik başarısızlık yaşayan çocukların suçlanması, eleştirilmesi, cezalandırılması başarısızlığın daha da artmasına neden olurken öğrencilerin kendi potansiyellerine güvenmemesine ve başarısızlığı kabul etmesine neden olur. • Akademik başarısızlık yaşayan öğrencilere psikolojik destek sağlanması, başarısızlıkla ortaya çıkan yetersizlik, değersizlik ve başaramama korkusu gibi olumsuz duygularla başa çıkmasına yardımcı olunmalıdır. • Öğrencilerin bireysel farklılıklarına göre değerlendirilmesi, sürece yayılmış başarı değerlendirmeleri ve farklı öğretim yöntemlerine dayalı zenginleştirilmiş, ilgi ve yeteneklerini geliştirmeye dayalı öğrenme ortamları sağlanmalıdır.

Kendine zarar verme davranışları 4 türe ayrılmaktadır. Bunlar: 

Psikotik kendine zarar verme

Tipik kendine zarar verme

Kompulsif kendine zarar verme

Dürtüsel kendine zarar verme

Tipik kendine zarar verme. Bu tür kendine zarar verme kapsamında yer alan davranışlar arasında: Kafa vurma, kendine vurma, dudak ısırma, tırnak yeme, derisini cimcikleme/tırmalama, kendini ısırma ve saçını yolma gibi eylemler yer almaktadır.

Psikotik kendine zarar verme. Bu tür kendine zarar verme kapsamında yer alan davranışlar arasında: Göz çıkarma ve organ kesme gibi eylemler yer almaktadır.

Kompulsif kendine zarar verme: Bu tür kendine zarar verme kapsamında yer alan davranışlar arasında: Saç yolma, deriyi cimcikleme ve tırnak yemek.

Dürtüsel kendine zarar verme: Bu tür kendine zarar verme kapsamında yer alan davranışlar arasında: Kendini kesme, kendini yakma ve kendine vurma gibi davranışlar yer almaktadır

Biyolojik nedenlerde, kendine zarar verme davranışı opiyat sistem düzensizliği, dopamin reseptörlerinin aşırı duyarlığı ve serotonin düzeyinde meydana gelen azalma ile açıklanmaktadırlar. Kendine zarar veren kişilerin beyindeki serotonin miktarının düşük olmasından kaynaklanan öfke, dürtüsellik, anksiyete ve agresyonlarının olduğunu, bu kişilerin daha fazla gerginlik yaşadığı ve kendini kesmeye ve intihara yöneldiği belirtilmektedir.

Kişi, kendini öldürmesiyle ilgili işitsel halüsinasyonlar duyar. Verilen özellik "Psikoz veya kişiliğin bütünleşmemesi" intihar tipinin bir özelliğidir.

Bu tür intiharlar da bir başka kişiye karşı çok yoğun öfke vardır. Bazı nedenlerden dolayı bu öfke dışarıya vurulamaz ve kişi öfkeyi kendisine döndürür. Sembolik olarak karşısındaki kişiyi öldüreceğini düşünür. verilen özellik "Kendine yönelik cinayet" intihar tipinin bir özelliğidir.

Problemin altından yatan neden ne olursa olsun genç bir problemi olduğunun farkındadır ve bu problemiyle başa çıkmak için intihar etme yolunu seçer. verilen özellik "Yardım için ağlamak" intihar tipine ait bir özelliktir.

intiharlarla ilgili Mitler aşağıdaki gibi sıralanabilir;

İntihar genetiktir.

İntihar hakkında konuşan kişilerin gerçekte intihar etmeye niyeti yoktur.

İntihar hiç uyarı olmadan yapılan eylemlerdir.

İntiharı deneyen insanlar ölmek isteyen insanlardır.

Düşük düzeydeki ölümcül yollarla intihar girişiminde bulunan insanlar kendilerini öldürme konusunda ciddi değildirler.

Eğer bir ergen ölmek istiyorsa hiçbir şey bunu engelleyemez.

Sadece bir terapist veya akıl sağlığı uzmanı ergene yardım edebilir.

Düşük sosyoekonomik koşullardaki ergenler daha çok intihar etmektedir.

İntihara başvuran tüm ergenler ruhsal açıdan hastadır.

7-12 yaş Piaget’in kuramında somut işlem dönemine denk gelmektedir.

Psikanalitik kuramın kurucusu Freud, nevrozların oluşumunda, çocuklukta yaşanan cinsel içerikli sarsıcı olayların önemli bir rol oynadığını fark etmişti. Doğru yanıt "E" seçeneğidir.

Karbonhidratlar, insan vücudunda enerji sağlayan besin ögelerindendir. Vücudun en ekonomik enerji kaynağıdır. Karbon, hidrojen ve oksijenden oluşan bu bileşikler besinlerde daha çok şeker ve nişasta biçiminde bulunur.