ÇOCUK VE DRAMA

Dramanın teröpatik etkisi çocuğun içinde yaşadığı koşulları anlamlandırarak baş etme stratejileri geliştirmesine yardımcı olacaktır. Bu ortamdaki çocuklarla yapılacak drama çalışmalarında hastane yetkilileriyle görüşülerek hem izinlerin hem de çocukların hastanede kalış süreleri, hastaneye yatış sebepleriyle ilgili bilgilerin alınması etkili bir planlama için faydalı olacaktır. Doğru Cevap B'dir.

Mültecilerle yapılacak drama çalışmalarında dil birliğini sağlamak karşılaşılabilecek önemli bir sorundur. Bu sorunu çözmek için her iki dili de bilen birinden yardım istenebilir. Diğer şıklarda belirtilenler normal bireylerle de yaşanabilecek sıkıntı ya da problemlerdir.  Doğru Cevap C'dir.

Dramayı eğitim süreçlerinde kullanmada en deneyimli ülke İngilteredir.

Dramanın Önemi:
• Farkındalık kazandırır,
• Bağımsız düşünmeyi sağlar,
• İşbirliği yapabilme özelliğini
geliştirir,
• Sosyal ve psikolojik duyarlılık
yaratır,
• Dört temel dil becerisini (
konuşma, dinleme, okuma,
yazma) geliştirir,
• Sözel olmayan iletişimin
öğrenilmesini sağlar,
• Yaratıcılık ve estetik gelişimi
sağlar,
• Etik değerlerin gelişmesine
olanak sağlar,
• Kendine güven duyma,karar
verme becerilerinin gelişmesini
sağlar,
• Kaslarını hareket ettiren
yeni yöntemleri bulmayı,
denemeyi ve bedenini çok yönlü
geliştirmeyi sağlar,
• Hata yapma korkusu olmaksızın
yeni davranışlar geliştirmeyi
sağlar,
• Sanat formlarına duyarlılık
göstermeyi sağlar,
• Duygunun sağlıklı ve kontrollü
boşalımına olanak verir,
• Kendini tanımayı sağlar,
• Kendini ifade etmede güven
kazandırır,
• Bilgiye ulaşmaya ve onu
kullanmaya istekli duruma
getirir (Tuluk, 2004).

Bireysel düşünme

“Kuramsal düşünce”(kitaplar eğitimde önemlidir ancak
ölçme-değerlendirme esnasında kullanılmaz.)

Sembolleri kullanma

Genellenmiş beceri ve bilgi

Paylaşımlı düşünme

Araç kullanma

Bağlamsal muhakeme

Kişiye özel yeterlilikler

Greenfield ve Lave (1982) resmî ve gayriresmî ortamları tanımlarken “eğitim”e vurgu yaparken, Resnick (1987) öğrenmeye vurgu yapmaktadır.

Greenfield ve Lave (1982) resmî ve gayriresmî ortamları tanımlarken “eğitim”e vurgu yaparken, Resnick (1987) öğrenmeye vurgu yapmaktadır.

Her iki çalışmanın vurguladıkları ortak nokta, gayriresmî olarak adlandırılan sınıf dışı
ortamların eğitim ve öğrenme üzerinde etkili olduğudur.

Greenfield ve Lave (1982) ve ken, Resnick (1987) 'nin  çalışmalarında vurguladıkları ortak nokta, gayriresmî olarak adlandırılan sınıf dışı ortamların eğitim ve öğrenme üzerinde etkili olduğudur. Bu tür eğitim ve öğrenme ortamlarının ise L. S. Vygotsky tarafından geliştirilen sosyo kültürel kuramla örtüştüğü, ilgili pek çok açıdan söylenebilir. Bunlardan bazıları ise sosyal yaşantı içerisinde bireyin yeri, kültürel araçların kullanımı, vb.dir. Öğrenme ise her zaman, bir ortam içerisinde gerçekleşir. Bu nedenle de ortam, ortamın özellikleri ve bu özelliklerin sosyal yapı içerisindeki kullanılabilirliği önemlidir (Vadeboncoeur, 2006). Drama etkinliklerinde belirlenen ortamın özellikleri ise yukarıda belirtilen nedenlerden ötürü önem arz etmektedir.

Farklı yaşam alanlarında dramanın temel amacı, zor şartlarda yaşamını sürdürmeye,
dünyayı anlamaya ve kendisinin dünyadaki yerini bulmaya çalışan çocuklara bu süreçte
destek olmaktır.

Uzman Mantosu, Dorthy Heathcote tarafından, yeni başladığı için ne yapacağını şaşıran drama liderleri/ öğretmenleri için geliştirilmiş bir tekniktir.

Uzman Mantosu, Dorthy Heathcote tarafından, yeni başladığı için ne yapacağını şaşıran drama liderleri/ öğretmenleri için geliştirilmiş bir tekniktir. Teknik iki kelimeden oluşmuştur: uzman ve manto. Uzman ile kastedilen, yapılacak çalışmanın ne ile ilgili olduğu, geliştirilen mantıklı ve gerçekçi bilgiye saygı duyulmasıdır. Manto kelimesi ise insanların görevleri nedeniyle üzerlerine aldıkları sorumluluğu ya da otoriteyi karşıladığı için seçilmiştir. Bir araya özellikle getirilen bu iki kelimenin oluşturduğu ortak anlam ise etik, sorumlu vatandaş üzerine yorum yapabilmektir. Uzman Mantosunun diğer yaklaşımlar içerisindeki yeri aşağıdaki tabloda verilmiştir (Heathcote, 2010a).

Dramanın Önemi:

Resnick (1987)in öğrenme ortamları karşılaştırmasındaki resmi ve gayriresmi öğrenmenin karşılaştırması:

Resmi öğrenme:

Gayriresmi öğrenme:

Uzman Mantosu, Dorthy Heathcote tarafından, yeni başladığı için ne yapacağını şaşıran drama liderleri/ öğretmenleri için geliştirilmiş bir tekniktir.

Uzman Mantosunun aşamaları ise dairelerle ifade edilmektedir:

Daire 1: “-mış gibi” ögesini oluşturmak (Katılımcılarla birlikte bir kuruluşa dönüşmenin onaylanması)

Forum Tiyatrosu tekniği, Augusto Boal tarafından olası farklı çeşitli çözümlerin gerçek yaşamda uygulanmadan önce ezilenler tarafından kurgusal dünya olan sahnede denenmesi amaçlanarak geliştirilmiştir.

Farklı yaşam alanlarında çocuklarla yapılan drama çalışmalarında dikkat edilmesi gereken araçlar şunlardır;
• Çalışmayla ilgili gerekli yasal izinler çalışmanın öncesinde gerek kurumlardan gerekse aileler ya da yasal vasilerden alınmalıdır.
• Çocukların özel ilgi ve gereksinimlerinin farkında olunmalıdır.
• Çocuklara kendilerini ifade etme şansı verilmelidir.
• Lider/öğretmen, çocuklardan daha güçlü bir pozisyonda olmadığından ve çocuklara bu şekilde hissettirmediğinden emin olunmalıdır.
• Çocuklara drama oturumları sırasında paylaştıkları sırların üçüncü kişilerle paylaşılmayacağını aktarmalıdır.
• Her ne kadar çalışmaların yürütüleceği ortam önemliyse de Wager (2014)’a göre daha önemlisi gruptaki bireylerin birbirine güven duymasıdır. Bu nedenle, güven çalışmaları yapılması iyi olabilir.
• Çalışma grubu farklı yaşlardan çocuklardan oluşacaktır. Her yaşın gelişimsel özelliklerini bilmeniz önemlidir.
• Çalışma grubundaki çocuklar farklı kültürlerden geleceklerdir. Çocukların geldikleri kültürler hakkında sahip olacağınız bilgiler planlama ve uygulamada yararlı olacaktır.
• Çocukların ana dilleri farklı olabilir ve sizin kullandığınız dile hâkim olmayabilirler. Anlaşmanızda yardımcı olabilecek, güvenilir birinden yardım istenmelidir. Planlama yaparken bu durumu göz önünde bulundurmak gerekir.
• Grup dinamiğinin oluşması ancak çocukların birbirini tanımasıyla mümkündür. İlk haftalarda tanışma çalışmalarına yer verilmesi önerilmektedir.
• Çocuklara yapılması planlanan drama çalışmaları hakkında bilgi verilmelidir.
• Çalışmalar gönüllülük esasına dayanmalıdır.
• Çalışmanın başlangıcında etkinlikleri bütün grupla yapacak şekilde planlama önemlidir.
• Çalışmalar, her yaşam alanının özelliğine göre planlanmalıdır

Hastanede yatması gereken çocuklar, gerek ailelerinden ayrılma korkusu yaşadıklarından gerekse hastane ortamının ürkütücü havasından dolayı duygusal açıdan zarar görebilirler. İlk başta ayrılığa şiddetli ağlama ile karşılık veren çocuk ilerleyen süreçte ise reddetme yoluna giderek kendisini kapatabilir. Sahip olduğu ben-merkezci düşünceden dolayı hastaneye yatmasının temel sebebinin kendi yaptığı hatalar olduğuna inanabilir ve sınırsız hayal gücüyle etrafında olup bitenleri farklı yorumlayıp korku geliştirebilir.