ÇOCUK GELİŞİMDE NORMAL VE ATİPİK GELİŞİM

Eğitsel tanılama, RAM’lardaki eğitsel tanılama izleme ve değerlendirme ekibi tarafından yapılır. Eğitsel tanılama ile bireyin eğitsel ihtiyaçları, her gelişim alanındaki güçlü ve zayıf yanları belirlenerek bireye uygun bir eğitim programı hazırlanması ve uygun eğitim ortamlarına yerleştirilmesi amaçlanmaktadır.

Tanı ve değerlendirme sürecinde dikkat edilmesi gereken ilkeler; erkenlik, bütünlük, çeşitlilik, uzmanlık, süreklilik, derinlik, yeterlilik, işbirliği, isteklilik, gizlilik ilkeleridir.

Akademik değerlendirmeler, öğrencinin okulda izlenen programdaki başarı düzeyini ölçmeyi amaçlamaktadır. Öğrenciden yaşına göre beklenen akademik başarı ve öğrencinin gösterdiği akademik başarı arasındaki eksiklikler, bize öğrenciyi hangi alanlarda destekleyeceğimiz konusunda bilgi verir.

Portfolyo değerlendirmesi her özel gereksinimli öğrencinin gelişimini izlemek için en işlevsel yollardan biridir. Çocuğun evde, sınıfta ve diğer eğitim ortamlarında yaptığı bütün ürünleri içerdiğinden öğrencilerin ilerlemelerini somut bir şekilde görmeyi sağlar.

Ultrasonografi

Ultrasonografi

Bebekte akciğerin olgunluğunu belirlemek için

Ankara Gelişim Tarama Envanteri

Tay-Sachs Hastalığı

Bireysel eğitim planının hazırlanması

Akademik Değerlendirme

Müfredata Dayalı Değerlendirme

Değiştirilmiş Erken Çocukluk Dönemi Otizm Tarama Ölçeği de AGTE gibi ebeveyn tarafından cevaplandırılır ve 16 - 30 ay arasındaki çocuklarda kullanılabilir.

DSM-5 kriterlerine göre tanılanan nörogelişimsel bozukluklar;

• Zihinsel Yetersizlikler
• Özel Öğrenme Güçlükleri
• İletişim Bozuklukları
• Motor Bozukluklar
• Otizm Spektrum Bozukluğu
• Tik Bozuklukları
• Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu
• Diğer Nörogelişimsel Bozukluklar

DSM-5 kriterlerine göre tanılanan nörogelişimsel bozukluklar;

• Zihinsel Yetersizlikler
• Özel Öğrenme Güçlükleri
• İletişim Bozuklukları
• Motor Bozukluklar
• Otizm Spektrum Bozukluğu
• Tik Bozuklukları
• Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu
• Diğer Nörogelişimsel Bozukluklar

Hamilelik sırasında yapılabilecek testlerden bazıları aşağıdakilerden oluşmaktadır (Küçük Doğaroğlu, 2013, s.74):
• Ultrasonografi
• Doppler Akım Çalışmaları
• Amniyosentez
• Koryonik Villus Örneği
• Kontraksiyon Stres Test
• Fetal Kan Örneği
• Feteskopi

İşitme testi doğumdan sonra yapılabilir.

Ultrasonografi “İnsan kulağının işitemeyeceği kadar yüksek frekanslı ses dalgalarını kullanarak iç organları görüntüleyen bir tanı yöntemidir” . Ultrason kullanımında radyasyon bulunmadığından, hamilelerde kullanımında sakınca olmadığı belirtilmektedir

Amniyosentez, anne adaylarından en fazla ismi duyulan testlerden biridir. Amniyosentez, ultrasonografi ile izleyerek annenin karnında ince uçlu uzun bir iğneyle amniyotik sıvıdan örnek alınmasıdır. Hem gebeliğin başlarında hem de son aylarında farklı amaçlarla
yapılır. 15 – 18 haftalarda yapılan amniyosentez olası Down sendromunun ve nöral tüp bozukluklarının belirlenmesi için kullanılır. 30-35. haftalarda yapılan amniyosentez ise akciğerin olgunluğunu belirlemek için yapılır.

Kordosentez de denilen fetal kan örneği alımı, hamileliğin 18. haftasından doğuma kadar yapılabilen, göbek kordonundan kan örneği alınması işlemidir. Bu işlemle kalıtsal ve metabolizma hastalıkları ve fetal enfeksyonlarla ilgili durumlar belirlenmektedir. Bunlardan bazıları hemofili, orak hücre anemisi, frajil X sendromu, talasemi, tay-sachs ve büyüme geriliğidir.

Denver Gelişimsel Tarama Testi II, 0- 6 yaş arasındaki çocuklardaki gelişimsel riskleri belirlemek için kullanılan bir araçtır. Doğumdan itibaren belli aralıklarla çocukların gelişimini takip etmek için kullanılır. Uygulayabilmek için standartlaştırılmış bir eğitim almak gereklidir. Uygulama süresi 10-15 dakikadır. Denver Gelişimsel Tarama Testi II ile
çocuklar kişisel – sosyal (kişilerle iletişim kurma, gereksinimlerini karşılayabilme), ince motor- uyumsal (el-göz koordinasyonu, sorun çözme), dil (işitme, anlama, dili kullanma), ve kaba motor (oturma, yürüme, genel hareket yeteneği) olmak üzere dört gelişimsel
alanda değerlendirilirler (Yalaz, Anlar, Bayoğlu, 2013). Gelişim alanlarından birinde veya birkaçında gecikme görüldüğünde gecikmenin düzeyine göre uzmanlar tarafından bu alanların geliştirilmesi için etkinlik önerileri verilebilir ve/veya daha ileri değerlendirme
ve tanılama için yönlendirilebilirler.