ÇOCUK, BİLİM VE TEKNOLOJİ

Eğitim teknolojilerinin sağladığı başlıca olanaklar ve yararlar aşağıdaki gibi sıralanabilir:
• Eğitimde imkân ve fırsat eşitliğini arttırma,
• Örgün eğitimin yetersiz kaldığı noktalarda kitle eğitimine olanak sağlama,
• Bireysel eğitime imkân sağlama,
• Eğitim yaşantılarını zenginleştirme,
• Eğitimde zaman ve mekân sınırını kaldırma,
• Birinci kaynaktan bilgi teminine olanak sağlama,
• Mevcut beşerî ve maddi kaynaklardan yararlanmayı arttırma,
• Eğitim süreçlerinin maliyetini düşürme.
• Öğretme ve öğrenme süreçlerini daha verimli hale getirme,
• Öğretme-öğrenme süreçlerini öğrenci yeteneklerine uyarlamayı ve öğretme ve öğrenme
etkinliklerinin bireyselleştirilmesini kolaylaştırma.

Çoklu zeka kuramını alanyazına kazandıran Howard Gardner'ın kitabı birincil kaynak niteliğindedir.

Eş zamanlı, sınıf içi, etkileşimli, öğrenen kontrolü düşük özelliklerinin hepsi kara tahta bilgi aktarım teknolojisi için geçerlidir.

Bağlantıcı yaklaşıma göre (Siemens, 2004) öğrenme, insan dışında bir kaynaktan olabilir.
Bir toplulukta, ağda ya da veri tabanında gerçekleşebilir. Bilme kapasitesi hâli hazırda
bilinen şeyden daha hayatidir. Bilgiyi nerede bulacağını bilmek, bilginin kendisi bilmekten
daha önemlidir. Kavramlar arasındaki bağlantıları görebilme becerisi ağ toplumunun
en fazla gereksinim duyulan en hayati becerisidir. Bilgiler ve kaynaklar arasında bağlantı
kurma, sadece bir konuyu anlamaya çalışmadan daha fazla kazanım sağlar. Karar alma,
öğrenme sürecinin kendisidir. Bugünün cevabının yarın yanlış olabileceği, sürekli bilgi
akışının olduğu bir ortamda neyi öğreneceğine karar vermek öğrenmeyi berberinde getirir.
Öğrenme ve bilgi, fikirlerin farklılığından doğar. Öğrenme, sanal topluluklar, e-posta,
sohbetler, web aramaları, blogların okunması, e-posta listelerine üyelik gibi pek çok değişik
şekilde gerçekleşir. Dersler, öğrenme için olmazsa olmaz mecralar değildir. Bağlantıcı
öğrenme etkinliklerinin başında sosyal ağlardaki içerik oluşturma, paylaşma, kullanma
ve kaynakların yönetimi gibi etkileşim süreçleri gelmektedir. Sosyal ağların gerek örgün
gerek iş yaşamında gerekse günlük hayata dair süreçlerdeki öğrenme etkinliklerinin bir
parçası haline gelmesiyle birlikte alanyazına bağlantıcı öğrenmenin gerçekleştiği yerler
olarak “açık öğrenme ağı” ve “kişisel öğrenme ortamı” kavramları girmiştir.

Bir uygulamanın ya da web sitesinin Web 2.0 tanıma uygun olması için şu özelliklere sahip olması gerekir.
Kullanıcıların yayıncıdan bağımsız olması,
İçeriğin kullanıcılar tarafından üretilmesi

Kullanıcılar arasında etkileşim olması,
Zaman ve mekân sınırlaması olmaması.

En çok kullanılan web 2.0 uygulamalarına Facebook, YouTube, Linkedin, Twitter, Instagram,
Wiki ve Blog sayfalarını örnek olarak verebiliriz. Sosyal ağların eğitimde bir araç olarak kullanılmasının aşağıda sıralanan avantajlar bağlamında yaygınlaştığını söylemek mümkündür:
1. Zamandan ve mekândan bağımsız olması
2. Öğrenmeyi bireyselleştirmesi
3. Anında geri bildirim alınabilmesi
4. Etkileşim yoğun olması
5. Akran değerlendirmesine açık olması
6. Gönüllülük esasına dayanması
7. Öğrenenlerinde görsel ve işitsel öğrenme ortamları tasarımına izin vermesi
8. Daha kısa sürede öğrenebilmenin sağlanması
9. Öğrenenin ders içeriğini istediği kadar tekrar edebilmesine ve kaynakları her an
erişilebilir şekilde saklamasına olanak sağlaması

Diğer seçenekler mobil öğrenme için geçerli iken eğitimin maliyetini düşürme her zaman mobil öğrenmenin sağladığı olanaklardan biri değildir. Zaman zaman yaygınlaşmamış teknolojileri elde etmek oldukça pahalı olabilir.

Basılı ortamda yer alan fakat dijital ortamda olmayan dokümanları, belgeleri, kitapları
ya da cisimleri büyütülerek tüm öğrencilerin görebileceği şekilde ekrana yansıtılması için
doküman kamera kullanılır. Doküman kamera, basılı materyallerin sınıf ile paylaşımını
kolaylaştırır. El becerilerinin toplu izlenmesine olanak sağlar. Cisimlerin nesnelerin toplu
olarak (sınıfça) ayrıntılı incelenmesinde kullanılabilir.

Ters-yüz edilmiş öğrenme yaklaşımı ise öğrenenlerin önceden hazırlanmış video dersleri;
ders öncesinde ve genellikle evde izledikleri, sınıfta da çeşitli etkinlikler aracılığıyla konuyu
özümsedikleri, geleneksel eğitim sürecinin tersine işleyen bir öğrenme modelidir. Temel
olarak, sınıf içi etkinliklerin sınıf dışına, sınıf dışı etkinliklerin ise sınıf içine çekilmesi
olarak tanımlanan ters-yüz edilmiş sınıflar son dönemde fen, matematik ve diğer derslerde
popüler bir pedagojik yaklaşım olarak dikkat çekmektedir.

Günümüzde eğitim amaçlı dijital oyunlar sıklıkla kullanılmaktadır. Bu oyunların temel özellikleri:
• Çekici bir sunum veya hikâye (olay örüntüsüne) sahip olma,
• Etkileşim ile öğreneni aktif hâle getirme,
• Oyuncuları sık sık önemli kararlar almaya yöneltme,
• Oyuncunun aldığı kararlara dayalı olarak geri bildirimde bulunma ve değerlendirme
• Öğrenenlerin anlamlı bulduğu açık hedeflere sahip olma,
• Mücadele/Rekabet /Meydan Okuma içerme,
• Bireysel olarak her oyuncuya uyarlanabilme,
• Sosyal bir ağ içermesidir.

Eğitim teknolojisi oğretim ilkelerinin uygulanabilmesi icin oluşturulmuş

butun metodolojiler ve tekniklerdir.

Öğrenme süreçlerinde öğrenen kontrolu ve öğrenmenin ağ ortamında gerçekleşmesinden dolayı informal öğrenme artmaktadır.

Bilişsel yaklaşımda belleğin rolleri; kodlama, depolama ve geri çağırmadır.

Bir uygulamanın ya da web sitesinin Web 2.0 tanıma uygun olması icin şu özelliklere sahip olması gerekir.

• Kullanıcıların yayıncıdan bağımsız olması,

• İçeriğin kullanıcılar tarafından üretilmesi,

• Kullanıcılar arasında etkileşim olması,

• Zaman ve mekân sınırlaması olmaması.

Edublogs öğretmenlerin sınıf içi etkinlikleri için kullanabileceği içerik yönetim araçlarından biridir.

Öğrenme yönetim sistemlerinden en bilinir olanları; Moodle, Sakai, eFront, Blackboard, Desire2Learn, ILIAS, Dokeos, Canvas’tı diyebiliriz.

Genişletilmiş gerceklik fiziksel dunyanın sanal ile gercek zamanlı olarak bütünleştirilerek aynı kadrajda bulunmasını hedefleyen uygulamalardır.

MoleNET öğretmenler ve rehber arasındaki iletişimin kolaylaşması, öz değerlendirme ve yaratıcılık amacıyla kullanılan bir girişimdir.

Werbach ve Hunter’in (2012) oyunlaştırma modeline göre oyunlaştırmanın dinamikler, mekanizmalar ve bileşenler olmak üzere üç unsuru vardır.

Dijital oyunlar sosyal bir ağ içermektedir.