ÇOCUK, BİLİM VE TEKNOLOJİ

1977’de Tiflis Konferans’ında  ÇE’nin temel hedeferi, İlkeleri ve amaçları ilk kez net
olarak sıralanmıştır;
1. Kırsal ve kentsel bölgelerde ekonomik, sosyal, politik ve ekolojik açıdan karşılıklı
dayanışmanın önemine dair ortak bir bilinç yaratmak ve bu konulardaki duyarlılığı
artırmak.
2. Çevreyi korumak ve geliştirmek için gereken bilgiyi, değerleri, tutumları, kararları
ve becerileri kazanması için her bireye çeşitli fırsatlar sağlamak.
3. Bireylere, gruplara ve topluma; çevreye yönelik yeni davranış örüntüleri kazandırmak

Yenilenebilir enerji kaynakları güneş enerjisi, rüzgar enerjisi, hidrolik enerji, biyokütle enerjisi, jeotermal enerji gibi doğal çevreden sürekli ve tekrarlı enerji akışından elde edilen enerji türleridir.

Yapılan araştırmalar mekan dışı eğitim (okul dışındaki eğitim) katılımcıların yaşamlarındaki çevre konusuna duyarlılık geliştirmelerinin en önemli belirleyici unsuru olarak ortaya koymaktadır. özellikle de bu eğitim erken çocukluk yani okul öncesi dönemde yapılmasının eğitimi daha etkili kılacağı belirtilmektedir.

Doğadaki canlıların yaşam haklarına saygı duymalıyız. bu bağlamda, çocuklara onlardan korunma yollarını değil, birlikte uyum içinde yaşamayı öğretmeliyiz.

Çevre eğitim programının 6 temel karakteristiği bulunmaktadır. Bunlar
1. Programın felsefesi, amacı ve geliştirilmesi
2. Gelişimsel olarak uygun örnekler
3. Oyun ve keşfetme
4. Öğretim Programının çerçevesi ve çevre olaylarını öğrenme
5. Yer ve alan ile
6. Eğitici yetiştirilmesidir.

Çevre için minnet ve ilgi geliştirici tutumlar çevre okuryazarlığının 3. basamağıdır.

Yasanılan yerin çalısması anlamına gelen ekoloji teriminin ilk kullanıcısı 19.yy.da Alman biyolog Ernst Heackel’dir.

Popülasyon büyüklüğünü doğum, ölüm, iç göç ve dış göç gibi faktörler etkiler.

Besin zincirindeki basamakların her birine trofik düzey denir.

Denitrifikasyon ile azot döngüsünde azot gazı atmosfere geri döner.

1975 Belgrad Konferans’ında ÇE’de farkındalık, bilgi, tutum, beceri, değerlendirme liyakati ve katılımcılık olmak üzere 6 temel kıstas belirtilmiştir.

Yenilenebilir enerji kaynakları güneş enerjisi, rüzgâr enerjisi, jeotermal enerji, hidrolik enerjisi, biyokütle enerjisi ve hidrojen enerjisi olarak sıralanabilir. Petrol enerjisi yenilenebilir enerji kaynaklarından biri değildir.

Dünya sorunlarının hepsi ortak gelecek kavramı çerçevesinde "Sürdürülebilir Gelişme" ile ilk kez yazılı olarak ilişkilendirilmiştir. Bu raporda ana kritik nokta neredeyse 30 yıl önce eşitlik, çevre ve etik kavramları birleştirilmiştir. Bu çabalar 1992’de Rio’daki Birleşmiş Milletler Çevre ve Gelişme Konferans’ının temellerini oluşturdu. Ardından 1997 Selanik ve 2002 Johannesburg konferansları takip etti.Bu girişimlerin en sonuncusu ise 2015 yılında Paris İklim Konferansı’dır.

Yaban Hayati Projesi (Project WILD) adlı çevre eğitimi programında farkındalık ve takdir, yaban hayatı değerinin biyoçeşitliliği, ekolojik prensipler, yönetim ve koruma, insan-kültür ve vahşi yaşam, trendler-konular ve sonuçları, sorunlu insan hareketleri adlı 7 bölümden oluşmuştur.

Dunlap ve Van Liere’nin toplumların çevreye karşı duyarlılıklarını belirlerken kullandığı temel test olan Yeni Çevre Paradigmasıdır (The New Environmental Paradigma). Bu paradigma Abramson ve Inglehart’ın (1995) Postmateryalizm kuramına dayanmaktadır. Kısaca, görece sosyoekonomik düzeyi yüksek, sosyal yaşamda refaha ulaşmış toplumlar ve topluluklar için geçerli olan kuramı ifade etmektedir.

Özellikle konuşma zorluğu çeken ya da sınıf içinde farklılık gösteren çocuklar etkileşime girmeleri konusunda cesaretlendirilmelidir. Bu noktada, Elstgeest’de (1985) uygun sorunun uygun zamanda sorulmasının öneminin altını çizmektedir. Soru basamaklarını sırası ile 1- Dikkat çekme 2- Ölçme ve sayma 3- Karşılaştırma 4- Problemle yüzleşme 5- Nasıl (işleyiş) soruları olarak düzenlemektedir.

Bir arının tozlanma olayına katılması ekolojik nişe örnek olarak verilebilir.

Biyolojik büyütücülük olayının başka bir adı ise biyomagnifikasyondur. Yaşamda bu olayın farklı sonuçlarını görebiliriz. Örneğin, kuş yumurtalarının kabuklarındaki eksik oluşum, kuşların üremesini ve sonuç olarak türün yok olmasına kadar gider.

Ötrofikasyon su ekosistemindeki besin maddelerinin aşırı artması sonucu suyun
kirlenmesidir.

Temel literatürlere bakıldığında erozyon (toprak yitimi), yetersiz su kaynakları ve bunların hoyratça kullanılması, sera etkisi, asit yağışları, ormansızlaşma, çölleşme, hızlı nüfus artışı, ozon tabakasının bozulması vb. başlıklar çevre sorunları olarak sıralanabilir.