ÇEVRE BİLİMLERİ

Roma Kulübü

Derin ekoloji

Yeni Zelanda

İngiliz Yeşil Partisi

Organik büyüme

Murray Bookchin

I, II ve III

Brundtland Raporu

Özel mülkiyet ve sosyal sınıflar güçlendirilmeli

İktisadi eko-feminizm

Ekolojizm: İnsanın diğer türlerden ve doğadan üstün olduğuna dayalı insan odaklı
anlayışı reddederek, insanı da diğer türler
gibi doğanın bir parçası olarak kabul eden
(bütüncül)bir anlayışa sahip çevre odaklı,
ideolojik düşünce sistemidir

Ekoloji kavramı ilk kez Ernest Hackel Tarafından
1869’da yayımlanan Bilimsel bir çalışmada kullanılmıştır.

Derin ekoloji İnsanın doğaya üstünlüğünü katı bir şekilde reddeden, doğaya özgün bir değer atfeden ve birey ve toplumun doğaya saygı duymalarını isteyen düşünce akımı

Toplumsal Ekoloji: Toplumsal ekoloji, Murray Bookchin adlı ABD’li anarşist ideolojiyi benimsemiş bir bilim adamı tarafından geliştirilen düşünce akımıdır. Bookchin’e göre sadece doğal kaynakları korumayı önceleyen meselenin diğer boyutlarını görmezden gelen ekolojist akımlar hümanist olmamakla kalmaz aksine çevre tahribatına sebep olurlar. Sadece doğal kaynak korumacılığına dayalı bir anlayışla ekolojik krize çözüm bulmak mümkün değildir.

Bookchin’in anarşist gelenek içinde sol-liberal çizgide olması toplumsal ekolojinin anarşist unsurlar içermesine yol açmıştır. Özellikle anarşizm ideolojinin fikir babalarından olan Kroopotkin’den etkilenen Bookchin’in düşüncelerinde, anarko-komünizmin izleri görülür.
Bookchin’in amacı, ekolojik sorunların toplumsal kaynaklarına ilişkin tutarlı bir görüş geliştirmek,
böylece toplumu akılcı bir şekildeyeniden organize ederek eko-anarşist bir düzen önerisi sunmaktır
(Önder, 2003).

İnsan yaşamının ve kültürünün yayılması ve
gelişmesi, insan nüfusunun azalması ile mümkün
olabilir. Benzer şekilde İnsan yaşamı dışındaki yaşamın da gelişmesi benzer şekilde düşük sayıda bir
insan nüfusunun varlığına bağlıdır.

bu ilke Derin Ekoloji İlkeleri Arne Naess ve George Sessions’ın üzerinde anlaşarak formüle ettikleri derin ekolojinin 8 ilkesinden biridir.

Soruda verile diğer şıklar ise Bookchin’in önerdiği toplumsal ideoloji düzenin başlıca ilkeleridir.

Carolyn Merchant, Eko-feminizm akımını, bireylerin çevre ile olan ilişkilerini yeniden tanımlayıp düzenlemelerine dayalı olarak (Tamkoç, 1996)
dört temel sınıfa ayırmıştır:
1. Sosyalist eko-feminizm.
2. Sosyal eko-feminizm,
3. Kültürel eko-feminizm,
4. Liberal eko-feminizm,

Toplumsal ekolojiyi geliştiren Bookchin’in önerdiği düzenin başlıca ilkeleri
şunlardır :
(1) Hiyerarşi, tahakküm, özel mülkiyet ve sosyal sınıflar kaldırılmalıdır.
(2) Kentler eko-topluluklar şeklinde tasarlanmalı ve ekosistemin kapasitesine göre tasarlanmalıdır.
(3) Eko-teknolojiler kullanılmalı, kirlilik oluşturmayacak, yerel nitelikli enerji kaynaklarından
faydalanılmalı

Bu unsurlara eklemlenerek büyüyen hızlı ve çarpık kentleşme, aşırı
nüfus artışı, sanayileşme ve aşırı tüketim; çevre sorunlarının etki alanını genişletmiştir. Bu bağlamda
çevre sorunlarının ekonomik açıdan ele alınması,
politik ekonomi yaklaşımının hâkim olmasını gerekli kılmıştır.

Feminizm: İlk kez Fransa’da filozoflar ve kadın yazarlarca ortaya atılan ve savunulan, daha sonraki yüzyıllarda her toplumda yandaş bulan, kadınların politik ve sosyal haklar bakımından erkeklerle eşit bir konumda olması gerektiğini fikrine dayanan ve bunu gerçekleştirmeye çalışan siyasal akım.

1975’ten sonra ise ekoloji hareketinin etkinliği ve görünürlüğü daha da belirginleşmiştir. Bu dönemde ekoloji hareketi siyasal bir güçten ziyade, gündemi belirleyici ve siyasal aktörleri zorlayıcı (Önder, 2003) bir niteliğe kavuşmuştur. Ekolojik hareketlerin sözü edilen dönemde yükselişe geçmesinde bazı faktörler etkili olmuştur.