CBS'DE PROJE TASARIMI VE YÖNETİMİ I

Deprem sonrası açığa çıkan deprem dalgaları sismograflarda bulunan sarkaç düzeneğini harekete geçirir.

Anadolu Üniversitesi Yer ve Uzay Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir yerleşim yeri ve çevresindeki deprem etkinliğini sürekli olarak gözlemleyebilmek için 2005 yılında ANA-NET sismik ağını faaliyete geçirmiştir

Yerkabuğunun durağan bir yapıda olmayıp sürekli olarak hareket halinde olduğunu açıklayan Konveksiyon Akımları Teorisini ilk olarak Ampferer 1906 yılında öne sürmüştür. Bu teori ilerleyen yıllarda farklı araştırmacılar tarafından geliştirilmiştir.

Yerkabuğunun durağan bir yapıda olmadığını ve sürekli olarak hareket halinde olduğunu açıklayan diğer bir teori ise Kıtaların Kayması Teorisidir.

Kıtasal Kabuk yoğunluğu ortalama 2.7 gr/cm3’tür.

Gözle fark edilebilecek yer değiştirmenin meydana geldiği jeolojik yapılara “Fay” denir.

Depremler sonucunda iki tür deprem dalgası oluşmaktadır. Bu dalgalar Cisim Dalgaları ve Yü- zey Dalgalarıdır.

Sismik Tehlike Analizi çalışmalarında deprem büyüklüğü değerleri Moment Büyüklüğü (Mw) olarak kullanılır.

Deterministik Sismik Tehlike Analizi (DSTA) hesaplamaları ile çalışma alanını etkileyebilecek deprem kaynakları, bu kaynakların çalışma alanına olan en yakın mesafe parametreleri, çalışma alanının özellikleri ve Azalım İlişkileri kullanılarak depremlerin etkileri belirlenmektedir.

Türkiye, deprem kuşağında yer aldığı için meydana gelen diğer afetlerle karşılaştırıldığında depremler en önde gelmektedir.

Deprem etkilerinin belirlenmesi için kullanılan sismograflardan oluşan ilk sismograf ağı Amerika Birleşik Devletleri tarafından dünyanın farklı bölgelerinde yapılan nükleer silah deneme faaliyetlerini gözlemleyebilmek için kurulmuştur.

WWSNN (World Wide Standardized Seismometer Network) olarak bilinen sismograf ağ sayesinde deprem kayıtları ilk kez kaydedilip toplanmaya başlanmıştır.

Litosferi oluşturan, birbirine göre hareket halinde olan farklı büyüklükteki bu parçalar Levha olarak tanımlanmaktadır.

Yerkabuğunun durağan bir yapıda olmayıp sürekli olarak hareket halinde olduğunu açıklayan Konveksiyon Akımları Teorisini ilk olarak Ampferer 1906 yılında öne sürmüştür.

Yerkabuğunun durağan bir yapıda olmadığını ve sürekli olarak hareket halinde olduğunu açıklayan diğer bir teori ise Kıtaların Kayması Teorisidir. Bu teori Alman jeofizikçi Alfred Wegener tarafından 1915 yılında ortaya konulmuştur.

Kıtasal Kabuk yoğunluğu ortalama 2.7 gr/cm3’tür.

Kretase: Günümüzden 65 milyon yıl önceki döneme verilen addır.

Depremler sonucunda iki tür deprem dalgası oluşmaktadır. Bu dalgalar Cisim Dalgaları ve Yüzey Dalgalarıdır. Cisim dalgaları; Birincil (Primary,P) ve İkincil (Secondary, S) deprem dalgası olmak üzere ikiye ayrılır.

Doğal afetler; kuraklık, sel, su taşkını, çığ, orman yangınları, fırtına, küresel ısınma, erozyon, sis, heyelan, yanardağ patlamaları, depremler, tsunamiler olarak bilinirler.