ÇATIŞMA VE STRES YÖNETİMİ I - Deneme Sınavı - 21

Problem çözmenin birkaç temel adımları vardır. Birinci adım: Problem hakkındaki bilgilerin çağrıştırılması veya problem hakkındaki bilgilerin gözden geçirilmesi. İkinci adım: Problemi tanımlamak. Problemi tanımlayabilmek için öncelikle probleme ilişkin bilgilerin düzenlenmesi ve o bilgilerden yararlanarak problemin ortaya koyulması gerekir. Bu aşamada problemi farklı biçimde tanımlatacak, problemle gerçekten ilgili olmayan bilgilerde ayıklanmalıdır. Üçüncü adım: Problemin çözümüne yönelik hangi adımların var olduğunun düşünülmesi, gözden geçirilmesidir. Bu adımda pek çok çözüm yolu olabileceği ancak en uygun ve en etkili yolun ne olabileceğinin düşünülmesi gerekir. Dördüncü adım: Uygun ve etkili olduğu düşünülen çözüm yolunun uygulamaya konulmasıdır. Beşinci adım: Uygulamanın gerçekten problemi çözüp çözmediğinin belirlenmesidir.

Çatışma bazen yıkıcı, bazen de yapıcı olarak nitelendirilmektedir. Çatışma, bireyin iş yapma isteğini kamçılıyorsa ve hedefine ulaşmak için daha çok çaba içerisine girmesine aracılık ediyorsa olumlu; iş yapamaz, tükenmiş, kafası karışık, bunalmış bir duruma sürüklüyorsa o zaman olumsuz bir durumdur.

haksızlık, kasıtlılık, önlenebilirlik, kışkırtma, kişisel gerçeklik, kabahatlilik, engellenme, kurgulama-hareketlilik, karşı atak-deneyim, ve görmezden gelme çatışma yönetiminde öfkenin nedenleri olarak sıralanabilir. yetersizlik ise çatışmaya neden olarak sıralanamaz

problem çözmenin birinci aşamasında problemle ilgili bilgiler gözden geçirilir, ikinci aşamada problem tanımlanır, üçüncü aşamada olası çözümler değerlendirilir, dördüncü aşamada etkili olduğu düşünülen bir çözüm uygulanır ve beşinci aşamda çözümün problemde etkili olup olmadığı değerlendirilir.

davranışsal boyuta göre öfke, öğrenilmiş bir dışa vurum biçimi olarak tanımlanabileceğinden geçmiş yaşantılarla ilgilidir. Bilişsel boyutta, geçmişte yaşananlar ve içinde yer alınan kültürel özellikler önemli rol oynadığından geçmiş tecrübelerle ilgilidir. Fizyolojik boyut ise öfkenin vücudumuzda neden olduğu değişimlerle ilgili olduğundan geçmiş tecrübelerden bağımsızdır.

sistematik duyarsızlaştırma da bireyin öfkelenmesini sağlayan etkenlerin yavaş yavaş verilmesi

darwin ve Lange biyolojik kuramcıdır, freud psikanalitik kuramcıdır, sartre se varoluşçu felsefecidir.