ÇALIŞMA EKONOMİSİ

Örgün eğitim: Eğitim ve öğretim kurumlarında gerçekleşir, tanınan yeter- lilik belgesi, sertifika ya da diploma ile belgelenir.

Yaygın eğitim: Eğitim ve öğretim sisteminin içinde, örgün eğitime paralel olarak yer alır, bu tip eğitim genellikle resmî bir belge ile belgelenmez. Bu eğitim STKlar, işçi sendikaları vb. yoluyla verilebileceği gibi, örgün eğitim örgütleri tarafından tamamlayıcı olarak da verilebilir.

Enformel eğitim: Doğal olarak günlük hayatı izler. Örgün ve yaygın eğitim- de olduğu gibi amaçlanmış bir eğitim olmak zorunda değildir. Bu nedenle bireylerin kendileri tarafından bile bu yolla edinilen bilgi ve becerilerin, bireylerin beşerî sermaye donanımına katkısı olarak tanımlanabilir.

eğitimin ekonomik büyümeye etkisi ve eğitimin finansmanı gibi konuları

kapsayan “Eğitim Ekonomisi”, iktisadın oldukça geniş kapsamlı ve gittikçe gelişen

bir alt disiplinidir.

• eğitim, sağlık gibi her şeyden önce uluslararası yasalarla teminat altına alınan, evrensel insan hakları arasında sayılan ve kendine has özellikleri olan bir hizmet türüdür.
• eğitim genel olarak birikimli bir sürece karşı gelir, içine doğduğumuz “cahillik” düzeyinin geliştirilmesini hedefler.
• eğitim hizmeti göreli olarak daha standartlaşmıştır.
• eğitim talebi için yaş önemlidir, okul çağı diye bir kavram kullanılır; beşerî sermaye kapasitemizi ne kadar erken yükseltirsek, eğitimin fırsat maliyeti olarak adlandırılan zaman ve para kaybını o kadar dengelemiş oluruz, zira eğitim zaman isteyen bir süreçtir.

• arz yönlü neoklasik bir teoridir
• beşerî sermaye yatırımı yapan bireylerin işgücü piyasasında, işyeri eğitimine nasıl yatırım yaptıklarını analiz eder
• bireylerin yaş-kazanç profillerini analiz eder
• kadın-erkek ücret farklılıklarını analiz eder

İşyerinde mesleki eğitim de beşerî sermaye yatırımının önemli bir unsuru olarak ele alınır.

yararı da söz konusudur. Örneğin, sağlık harcamaları nedeniyle az sigara

içilmesi, daha yüksek vergi toplama olanağı, artan sağlık bilinci, artan toplumsal

güven ortamı vb. gibi.

Temel varsayımlar şu şekilde sıralanabilir:

1. İşçiler ve işverenler rasyoneldir ve tam rekabetçi işgücü piyasası etkin çalışır.

İşçiler, kendi kişisel donanımlarını (örneğin, eğitim düzeyi ve iş tecrübesi),

kısıtlarını (örneğin, bakıma muhtaç kü.ük çocuk) ve tercihlerini

(örneğin düzgün çalışma ortamı) dikkate alarak en yüksek ücretli işleri

ararlar. İşverenler ise işgücü verimliliğini artırarak ve üretim maliyetlerini

mümkün olduğunca aşağıya çekerek kârını maksimize etmeye çalışır ancak

etkin çalışan piyasa ve rekabetten dolayı, işveren işçiye marjinal ürününe

(MP) eşit ücret öder.

2. Ücret beşerî sermayenin bir fonksiyonudur:

W = r. H

r = beşerî sermeye yatırımının getirisi,

H = beşerî sermaye stoku

3. Beşerî sermaye yatırımı fiziksel sermaye yatırımı gibidir, yani makine ve

teçhizata yapılan yatırıma benzer. Birey, eğitim, işyerinde eğitim ya da tıbbi

bakım yoluyla beşerî sermaye yatırımı yapabilir; bireyin üretimi bir .l.üde

sahip olduğu beşerî sermaye donanımının getirisine bağlıdır. Yani, beşerî

sermaye, ilave yatırımın ilave üretim artışına yol açtığı bir üretim aracıdır.

Beşerî sermayenin ikamesi mümkündür ancak, toprak, sabit sermaye ya da

emek gibi transfer edilemez.

4. Beşerî sermaye yatırımı, verimlilik ve ücret/kazanç düzeyi arasında, doğru

orantılı ve kuvvetli bir ilişki vardır.

• Beşerî Sermaye Teorisi, bireylerin verimliliklerini sadece zorunlu eğitimle değil, iş başında çeşitli iş becerilerini geliştirerek de artıracağını ileri sürer. 
• Beşerî Sermaye modeli, kadınların işgücü piyasası ile bağlantısı göreli zayıf olduğu için, işyerindeki bu tip olanaklardan da mahrum kaldıklarını ifade eder.
• İşyerinde eğitim, genel amaçlı eğitim ve firmaya özgü eğitim olarak ikiye ayrılır.
• İşverenler, işçileri hizmet içi eğitime tabi tutabilirler; daha da önemlisi işçiler çalışma sürecinde, şefleri/danışmanları tarafından verilen enformel talimatlardan ve yönlendirmelerden de yararlanırlar.

İşverenlerin ücret-dışı işgücü maliyetleri arasında işe alma ve kariyer anlamında

.düllendirme maliyeti başta gelmektedir.Çalışanı işe almanın ve işyerinde kariyer

merdivenlerinde yükseltmenin araştırma ve bilgi edinme gibi yüksek bir maliyeti

vardır. İşe alırken, sınav, mülakat, gazeteye, web sayfasına ilan vd. parasal harcamalarla

birlikte, işe alma sürecinin alternatif maliyeti olarak üretim zamanından

çalınan zamanın parasal olmayan maliyeti de hesaplanabilir. Kariyer ilerlemesinde,

şirket kültürü çerçevesinde, işyerinde aldığı eğitim, performans kriterleri vd.

göstergelere göre çalışanın verimliliğini, üretime katkısını değerlendirilir. Zira işveren

için çalışanın potansiyel verimlilik düzeyine ilişkin her zaman bir risk söz

konusudur ve işveren bu maliyeti minimize etmek ister. İşte “eleme” yaklaşımı,

işverenin söz konusu maliyetleri azaltmak için, çalışanın beşerî sermaye donanımını

bir tür eleme aracı olarak kullandığını vurgular. Arrow, eğitimle büyüme

arasında doğrudan bir ilişki olmadığını, eğitimin işverenler tarafından doğru işe

doğru insanı yerleştirmede bir filtre görevi üstlendiğini belirtir.

öğrenme ü. farklı öğrenme ya da eğitim şeklinde yapılmaktadır:

1. .rgün eğitim: Eğitim ve öğretim kurumlarında gerçekleşir, tanınan yeterlilik

belgesi, sertifika ya da diploma ile belgelenir.

2. Yaygın eğitim: Eğitim ve öğretim sisteminin içinde, .rgün eğitime paralel

olarak yer alır, bu tip eğitim genellikle resmî bir belge ile belgelenmez. Bu

eğitim STKlar, işçi sendikaları vb. yoluyla verilebileceği gibi, .rgün eğitim

.rgütleri tarafından tamamlayıcı olarak da verilebilir.

3. Enformel eğitim: Doğal olarak günlük hayatı izler. .rgün ve yaygın eğitimde

olduğu gibi amaçlanmış bir eğitim olmak zorunda değildir. Bu nedenle

bireylerin kendileri tarafından bile bu yolla edinilen bilgi ve becerilerin,

bireylerin beşerî sermaye donanımına katkısı olarak tanımlanabilir.

1. herkes için yeni beceri

2. beşerî sermayeye daha fazla yatırım

3. öğretim ve öğrenme yöntemlerinde yenilik

4. öğrenmeye değer verme

5. rehberlik ve danışmanlık hizmetlerinin yeniden yapılanması

6. eğitim hizmetlerinin mekansal olarak hanehalklarına yakınlaştırılması (yerel

STKlar eliyle)

• Bilgiyi temel alan eğitim programları izlenecektir.

• Çocuklara daha fazla düşünme, tartışma ve araştırma ortamı hazırlanacak; böylece, serbest düşünen, tartışan, araştıran ve bulduklarını değerlendirebilen bir toplum yapısı oluşturulacaktır.

• Yetişkinler eğitim süreci dışında bırakılmayacak; eğitim ve teknolojiye uyumları konusunda sürekli eğitilmeleri gerekecektir.

• Dersler ansiklopedik bilgileri yüklemek yerine, konuları ve olayları derinliğine anlamayı ve eleştirel düşünmeyi esas alacaktır.

• Okullar, öğrencileri gelecek için gerekli bilgiyle yüklemek yerine, okulda verilen bilgilerin yaşam boyu yetmeyeceği g.rüşünden hareketle öğrenmeyi öğrenmeye geçilecektir.

• Eğitimde sadece sözel ve sayısal zekayı geliştirmek yerine, görsel, ritmik ve benlik gelişimini de içine alan çok y.nlü zihin gelişimi hedeflenecektir”.