ÇALIŞMA EKONOMİSİ II

1960’lı yılların başından 1980’e kadar geçen dönem boyunca kendi kendine yeterli, büyük ölçüde yoğun sermaye ve ileri teknolojiye dayalı, üretimde önceliğin temel ve ara mallara verildiği hızlı bir sanayileşme benimsenmiştir. Bu­nun gerçekleştirilmesi, KİT’ler tarafından yapılan yüksek seviyedeki geniş kamu yatırımları yanında, özel yatırımların da büyük ölçüde korunması ve teşvikiyle mümkün olabilmiştir. 24 Ocak 1980 sonrasında uygulamaya konulan ekonomi politikasının belirleyici özelliği, ekonomiye ilişkin karar süreçlerinde piyasanın kendi işleyişine göre oluşacak fiyatların tek “yol gösterici” olmalarıdır. Her mal ve hizmet için, arz ve talebe göre oluşacak fiyatlar, tüm ekonomik işlemlerde geçerli olmalıdır.

Aktif emek piyasası politikalarının Türkiye’deki bir diğer uygulama alanı da özelleştirme kapsamındadır. Bu çerçevede hazırlanan “Özelleştirme Uygulamala­rı Teknik Yardımı ve Sosyal Güvenliği Sözleşmesi” Hazine Müsteşarlığı ve Dün­ya Bankası arasında 5 Mayıs 1994 tarihinde imzalanmıştır.

Ülkemizde aktif emek piyasası programlarının yaygın olarak uygulanmasına 2009 yılından itibaren başlanılmıştır.

Avustralya'da Emek Piyasası Politikalarına Yapılan Kamu Harcamalarının GSMH İçindeki Payı 2010 yılında yüzde 0.5'dir.

Almanya'da Emek Piyasası Politikalarına Yapılan Kamu Harcamalarının GSMH İçindeki Payı 2010 yılında yüzde 1.9'dur

İngiltere'de Emek Piyasası Politikalarına Yapılan Kamu Harcamalarının GSMH İçindeki Payı 2010 yılında aktif politikalarda yüzdelik bilinmemektedir.

Belçika'da Emek Piyasası Politikalarına Yapılan Kamu Harcamalarının GSMH İçindeki Payı 2010 yılında aktif politikalarda yüzde 1.5'dir

İspanya'da Emek Piyasası Politikalarına Yapılan Kamu Harcamalarının GSMH İçindeki Payı 2010 yılında pasif politikalarda yüzde 3.1'dir.

Fransa'da Emek Piyasası Politikalarına Yapılan Kamu Harcamalarının GSMH İçindeki Payı 2010 yılında aktif politikalarda yüzde 1.1'dir

İtalya'da Emek Piyasası Politikalarına Yapılan Kamu Harcamalarının GSMH İçindeki Payı 2010 yılında aktif politikalarda yüzde 0.5'dir

ABD'de Emek Piyasası Politikalarına Yapılan Kamu Harcamalarının GSMH İçindeki Payı 2010 yılında aktif politikalarda yüzde 0.1'dir

Japonya'da Emek Piyasası Politikalarına Yapılan Kamu Harcamalarının GSMH İçindeki Payı 2010 yılında aktif politikalarda yüzde 0.3'dür

Polonya'da Emek Piyasası Politikalarına Yapılan Kamu Harcamalarının GSMH İçindeki Payı 2010 yılında aktif politikalarda yüzde 0.7'dir

Çalışanları kendi istek ve kusurları dışında sebeplerle meydana gelecek işsizliğe bağlı gelir kayıplarına karşı koruma sağlayan sisteme "İşsizlik sigortası" adı verilir.

Aile destek programları, aktif emek piyasası politikalarından biri değildir.

1960’lı yılların başından 1980’e kadar geçen dönemde Türkiye’nin endüstriyel gelişme stratejisi “ithal ikamesi” esasına dayandırılmıştır. Bu dönem boyunca kendi
kendine yeterli, büyük ölçüde yoğun sermaye ve ileri teknolojiye dayalı, üretimde önceliğin temel ve ara mallara verildiği hızlı bir sanayileşme benimsenmiştir. Bunun
gerçekleştirilmesi, KİT’ler tarafından yapılan yüksek seviyedeki geniş kamu yatırımları yanında, özel yatırımların da büyük ölçüde korunması ve teşvikiyle
mümkün olabilmiştir.

Ticaret Bakanlığı

Muhasebe ve vergi prosedürlerinin daha yoğun hale getirilmesi, girişimciliğin teşvik edilmesine yönelik önlemler arasında yer almaz. Aksine, yeni bir işletme kurabilmek için gerekli prosedürün daha kısa bir sürede tamamlanmasının sağlanması, girişimciliği engelleyen hukuki ve idari düzenlemelerin, özellikle küçük ve orta boy işletmeler açısından önemli bir sorun teşkil eden muhasebe ve vergi prosedürlerinin basitleştirilmesi, girişimciliğin teşvik edilmesine yönelik önlemler arasında yer almaktadır.

İş yaratma programları üç kategoride ele alınabilir: Kamu sektörü programları; insanların kendi işlerinde çalışmalarını sağlayan programlar ve istihdam özendiricileri ya da ücret sübvansiyonları....

Son yıllarda bilgi ve iletişim teknolojilerindeki gelişmeler, çalışma hayatında ve emek piyasalarında köklü değişimlere neden olmuştur. Ekonominin küreselleşmesi, gelişen yeni teknolojiler, standartlaşmış üretim tarzından esnek çalışma modellerine doğru hızlı bir hareketin başlaması gibi birtakım etkilerle geleneksel emek piyasalarında alışılmışın dışında yeni istihdam türlerinin hızla ortaya çıktığı görülmüştür. Bütün bu gelişmeler, işe yerleştirme hizmetlerinde kamunun yetersiz kaldığını ve bu hizmetlerde kamunun yanında, yine onun gözetim ve denetimi altında faaliyet gösterecek, özel istihdam bürolarının varolması gereğini ortaya çıkarmıştır.