ÇALIŞMA EKONOMİSİ II

Genç İşletmeciliği Girişimi (YBI) 1988 yılında Avustralya'da kurulmuştur.

24 Ocak 1980 kararlarıyla birlikte, o ana kadar izlenen “ithal ikamesi”ne dayanan sanayileşme stratejisinden “ihracata dayalı” sanayileşme modeline geçilmiştir. Ekonomi politikasındaki bu önemli değişim, kuşkusuz istihdam politikalarını da derinden etkilemiştir.

C seçeneğinde verilen seçenek İşsizlik sigortası yakın zamana kadar sadece gelişmiş ülkelerde varlığını sürdürmüştür olması gerekmektedir. Doğru cevap C’dir.

İşsizlik ödemeleri Belçika haricinde sınırlı bir süre için yapılmaktadır. Ancak birçok ülkede işsizlik sigortasından faydalanma hakkını kaybetmiş veya hiç kazanamamış kişilere yardım sağlayan işsizlik desteği (unemployment assistance) programları mevcuttur. Bu ülkeler Avustralya, Yeni Zelanda, Hong Kong ve Estonya’dır. Doğru cevap A’dır.

İşsizlik yardımını işsizlik sigortasından ayıran temel farklılık, işsiz kalan kişinin pirim ödemiş olma zorunluluğunun olmamasıdır. Dolayısıyla işsizlik yardımının finansmanı tamamen kamu tarafından karşılanır. Doğru cevap B’dir.

Yukarıdaki maddelerden yola çıkarak Aktif emek piyasası politikalarından İstihdam Sübvansiyonlarına ulaşılır.Doğru cevap C’dir.

1988’de kurulan Genç İşletmeciliği Girişimi(YBI), 18-25 yaş grubunda yer alan ve özellikle dezavantajlı işsiz gençlere, kendi işlerini kurmada yardımcı olmak amacıyla kurulmuştur. Katılımcılar genellikle uzun dönemli işsizlerdir. YBI eğitim, danışmanlık ve bir işletmenin idari ve mali fonksiyonlarının nasıl yerine getirileceği gibi konularda gerekli olan desteği sağlar. Kişisel nitelikleri ve işletmecilik konusundaki kabiliyetlerine göre seçilen katılımcılara 6 haftalık iş- letmecilik, müşteri ilişkileri ve işletme planlaması gibi konuları içeren bir kurs ve bunun yanında 12 aylık danışmanlık desteği ile 3000 Avustralya dolarına kadar da başlangıç sermayesi verilmektedir.Doğru cevap A’dır.

1980’e dek uygulanmaya konan kalkınma planlarında, istihdam sorununun çözümü için, biri açık, öbürü de üstü kapalı olmak üzere, iki ana değişkenin esas alındığı söylenebilir. Bu değişkenler sırasıyla ekonominin büyüme hızı ve sanayileşmedir.Doğru cevap C’dir.

İŞKUR, Türkiye’de gerek aktif gerekse pasif emek piyasası politikalarını yürütmekle yükümlü kamu kuruluşudur. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı’na bağlı olarak faaliyet gösteren İŞKUR, yönetsel ve mali bakımdan özerktir. 4904 sayılı Türkiye İş Kurumu Yasası’na göre İŞKUR, istihdamın korunmasına, geliştirilmesine, yaygınlaştırılmasına ve işsizliğin önlenmesi faaliyetlerine yardımcı olmak ve işsizlik sigortası hizmetlerini yürütmek üzere kurulmuştur. Doğru cevap D’dir.

İŞKUR tarafından uygulanan aktif emek piyasası programlarının başında mesleki eğitim gelmektedir. Bu konudaki çalışmalar 1988 yılında işgücü eğitimi konusunda yürürlüğe giren yönetmelikle başlamış ve İŞKUR bu alanda etkin bir rol oynamıştır. İstihdam garantili ve kendi işini kuracaklara yönelik kurslar düzenlenerek özellikle vasıfsız işsizlere vası ar kazandırılması hedef alınmıştır. Doğru cevap E’dir.

İş yaratma programları iş bulmaları çok güç olan işsizlere yönelik olarak geliştirilmiş programlardır. Dolayısıyla katılımcılarının büyük bir kısmını uzun dönemli işsizler oluşturmaktadır. Özellikle 1980’li yıllarda, uzun dönemli işsizlerin toplam işsizler içerisindeki oranında meydana gelen hızlı artış, iş yaratma programlarının da önemini arttırmıştır. Doğru cevap D’dir.

İşsizlik sigortası genel olarak kamusal kurumlar tarafından yürütülen bir sistemdir ve zorunludur. Az sayıda ülkede sendikalar tarafından yürütülen ve katılımın isteğe bağlı olduğu uygulamalar vardır. Bu ülkeler Danimarka, Finlandiya ve İsveç'tir. Doğru cevap C’dir.

İşsizlik sorunuyla mücadelede izlenen emek piyasası politikaları geleneksel olarak, işsizlik sigortası, işsizlik yardımı gibi işsizlere gelir desteği sağlamaya yö­nelik “pasif politikalar” ile işsizliği eğitim, iş yaratma, bilgilendirme ve işe yerleş­tirme faaliyetleri gibi doğrudan önlemlerle azaltmaya yönelik “aktif politikalar” olarak ikiye ayrılmaktadır.

Pasif politikalar, işsiz bireylere iş bulmak ya da istihdam yaratmak ve işsizlik oranlarını azaltmak yerine; işsizliğin bireysel ve toplumsal açıdan yarattığı olum­suzlukları gidermeyi amaçlamaktadır. Aktif politikalar ise işsiz bireyleri doğru­dan işsizlikten kurtarmaya yönelik politikalardır. Bu iki tür politika da birbirleri­ne alternatif olmaktan ziyade birbirlerinin tamamlayıcısıdır.

İşsizlik ödemeleri Belçika haricinde sınırlı bir süre için yapılmaktadır. Ancak birçok ülkede işsizlik sigortasından faydalanma hakkını kaybetmiş veya hiç ka­zanamamış kişilere yardım sağlayan işsizlik desteği (unemployment assistance) programları mevcuttur. Bazı ülkeler (Avustralya, Yeni Zelanda, Hong Kong ve Estonya) sadece işsizlik destek programına sahiptir. Genel olarak Batı Avrupa ülkeleri daha uzun süre ile işsizlik ödemesi yaparken İngiltere, ABD ve Japonya gibi ülkelerde ödeme süresi nispeten daha kısadır.

Pasif politikaların araçlarından bir diğeri de işsizlik yardımıdır. İşsizlik yardı­mını işsizlik sigortasından ayıran temel farklılık, işsiz kalan kişinin pirim ödemiş olma zorunluluğunun olmamasıdır. Dolayısıyla işsizlik yardımının finansmanı tamamen kamu tarafından karşılanır.

Aktif istihdam programları işsizlik sürelerini kısaltarak işsiz bireylerin daha ve­rimli iş aramalarını sağlar. Özellikle gençler, uzun dönemli işsizler ve kadın işsizler gibi işverenlerin ayırımcı tutumuna maruz kalan dezavantajlı grupların emek pi­yasası dışında kalmalarını önler. Aktif politikalarla bireyler işsizlikten kurtularak istihdamın ve dolayısıyla da vergi tabanının genişlemesi sağlanacak, aynı zamanda da işsizlik sigortası ve işsizlik yardımı üzerindeki yük hafifleyecektir. Aktif politikaların bu olumlu etkilerinin yanında, çoğu uygulamadan kaynak­lanan bazı olumsuz etkilerinden de söz edilebilir. Örneğin belirli grupların istihdamının sübvanse edilmesinin diğer grupların istihdamını azaltmasıdır. Yani, gençlere yönelik istihdam sübvansiyonunun yetişkin işçilerin işsiz kalmasına neden olmasıdır. Bu durumda aslında işsizlik azalmamakta, sade­ce işsiz kalan gruplar değişmektedir.

İstihdam sübvansiyonlarının amacı, ekonominin daralma ve ge­rileme dönemlerinde, emek piyasasında iş bulma şansı çok zayıf olan işsiz grupları­nın (gençler, niteliksiz işçiler, özürlüler gibi) istihdam olanaklarının arttırılmasıdır.

İşsizliği eğitim, iş yaratma, bilgilendirme ve işe yerleştirme faaliyetleri gibi doğrudan önlemlerle azaltmaya yönelik “aktif politikalar” olarak adlandırılır. İşsizlik sigortası ise, pasif politikalardan birisidir.

İstihdam olanaklarının arttırılması istihdam edecek işverenlerin işgücü maliyetlerinin azaltılması suretiyle gerçekleştirilir. Bu maliyetler iki yolla düşürülebilir: Birincisi, doğrudan ücret yapısının değiştirilmesi yoludur. Bir diğer yol ise ücretler üzerinden alınan vergilerin düşürülmesi ya da ücret sübvansiyonları gibi ücret dışı işgücü maliyet­lerinin düşürülmesidir.