ÇALIŞMA EKONOMİSİ II

Belli başlı faaliyetleri şu şekilde sıralanabilir:
1. İş ve işçi bulma
2. Emek piyasası enformasyon sistemlerinin gelişmesi
3. Emek piyasası uyum programlarının geliştirilmesi
4. İşsizlik yardımları
5. Düzenlemeci etkinliklerin yönetimi (göçmen işçiler, özel işçi gruplarının
işe alınma yönetmelikleri, ruhsat düzenleme vb.).

İş Sağlığı ve Güvenliğini, “Tüm mesleklerde işçilerin bedensel, ruhsal, sosyal iyilik durumlarını en üst düzeye ulaştırmak, bu düzeyde sürdürmek, işçilerin çalışma koşulları yüzünden sağlıklarının bozulmasını önlemek, işçileri çalıştırılmaları sırasında sağlığa aykırı etmenlerden oluşan tehlikelerden korumak, işçileri fizyolojik ve psikolojik durumlarına en uygun
mesleksel ortamlara yerleştirmek ve bu durumlarına en uygun mesleksel ortamlara yerleştirmek ve bu durumları sürdürmek, özet olarak işin insana ve her insanın kendi işine uyumunu sağlamak” olarak tanımlamıştır.

Asgari ücret, çalışana geçimlik düzeyde belirli bir satın alma gücünü garanti eden minimum ücret düzeyidir.

Emek piyasalarının en önemli düzenleyici iktisadi birimlerinden biri kamu sektörüdür.

KİH’in örgütsel yapısını etkileyen bir başka etmen de KİH’in hukuksal statüsü, yani bu hizmetin bir kurum olarak yasal düzlemde nasıl tanımlandığıdır. Genel olarak, KİH üç hukuksal kategoriden birine dahildir:

1. Hükûmete veya Çalışma Bakanlığına tam bağlı icra kuruluşu olarak bakanlığının bir parçası olmak,

2. Sosyal tarafları temsil eden bir konseye bağlı özerk yönetim,

3. Özel kuruluşlar.

KİH’lerin en önemli faaliyetlerinden biri istihdam ofisleri yardımıyla iş arayanları ve işverenleri buluşturmasıdır.

Dünya Sağlık Örgütü

Yönetişimci iktidar tarzında, kamu yönetimi 6 ilkede toplanmaktadır: Etkin kamu hizmeti, şeffaflık, hızlı ve adil yargılama, katılımcı yönetim ve yerelleşme.

Yeni Kamu Yönetimi, girdi ve süreçlerden çıktı ve sonuçlara dönük bir kaymayı ifade etmektedir. Bu yaklaşımda, kamu idaresi artık kamusal mal ve hizmetlerin “doğal ve zorunlu” sağlayıcı değildir. Eski kamu monopolleri ya kapatılmış, ya özelleştirilmiş ya da kamu-özel ortaklığı diye anılan ortak yönetim şekliyle yeniden yapılandırılmıştır.

2008 krizinden sonra, mali istikrarı sağlamak üzere hükûmetler kamu harcamalarını ortalama %5 oranında artırmışlardır.

Son 30 yıldır yaşanan neoliberal dönüşüm sonucu, kamusal mal ve hizmet üretiminin büyük bir kısmı özel sektöre devredilmiş ve/ veya bu hizmetler -eğitim ve sağlıkta olduğu gibi-ticarileştirilmiştir. Ancak ulusal savunma, posta hizmetleri, itfaiye ve ulusal güvenlik gibi bazı hizmetler hâlen kamunun tekelindedir; kamusal mal ve hizmet üretiminde süreklilik ve kâr maksimizasyonunu hedeflememe temel özellikler olarak ortaya çıkar

Belirli mallar ve hizmetler, devlet tarafından üretilmezlerse başka türlü üretilemeyecek niteliktedirler. Bu mal ve hizmetlere tam kamusal mal ve hizmetler ismi verilmektedir.

Ulusal savunma ve adalet gibi hizmetler tam kamusal mallara örnek verilebilir.

Gelişmekte olan ve geçiş süreci yaşayan ülkelerde KİH genel olarak Çalışma Bakanlığının bir bölümü ya da kolu olarak işlev görürken gelişmiş ülkelerdeki, bu arada özellikle Avusturya, Belçika, Fransa, Almanya, Yunanistan, İrlanda, Hollanda ve İspanya gibi AB ülkelerindeki KİH özerk idari kurumlara dönüştürülmüştür. KİH’in özelleştirilmiş bir hizmet olduğu tek yer Avustralya’dır.

İstihdam politikaları, pasif işgücü piyasası politikalarından aktif piyasa politikalarına doğru kaymıştır.

Avustralya, Kanada ve Hollanda’da, kamu istihdamının dışlama
etkisi ve kamu-özel sektör üretimlerinin rakip olma durumu OECD ortalamasının altındadır.

Ortodoks İktisat Teorisi, kamu sektörünün marjinal verimlilik ve kâr maksimizasyonu ilkelerine göre çalışmadığını varsayar. Bu modelde, kamu hizmetinin düzeyinin ve maliyetinin, seçmenlerin oy kullanarak taleplerini yansıttıkları demokratik mekanizmalarla belirlendiği varsayılır. Kamu otoritesi ya da siyasi karar alıcılar tek karar alıcı birimdir.

Kamunun, katılım payı içermeyen karşılıksız transfer harcamaları kategorisi ise ekonominin kaynaklarının bireyler arasında yeniden dağılımına yol açar; işsizlik yardımları, engellilere yapılan ödemeler ya da borç faizleri gibi.

Piyasada denge ücretinin üzerinde bir asgari ücret belirlenirse işveren Sermayeyi emek yerine ikame eder.