Rekreasyon Yönetimi

Örgütlerin oluşması üretim faktörlerinin uygun bir bileşiminin oluşturulmasına bağlıdır. Üretim faktörleri emek, sermaye, doğal kaynaklar ve girişimdir.

• Yönetim, amaçları gerçekleştirmeye yönelik, rasyonel bir süreçtir.
• Yönetim, beşerî ve maddi kaynakları serbestçe kullanabilme yetkisini gerekli kılmaktadır ve bu kaynaklar arasında optimum bir uyumu gerektirir.
• Yönetim, sosyal ve grupsal bir süreçtir. Bununla birlikte her insanın bilgi, yetenek ve tecrübesi doğrultusunda en iyi yapacağı işleri yapmasını ve uzmanlaşmasını gerekli kılar.
• Yönetim, yönetici ve yönetilenler arasında ahenk, uyum ve haberleşmeyi gerektirmektedir ve yöneticilerin otorite kurmasını zorunlu kılar.
• Yönetim, zamanın ekonomik ve dikkatli şekilde kullanılmasını gerektirir.

İstenilen sonuçlara ulaşılması için yönetimi gerçekleştirecek kişi veya gruplar, öncelikle amaçlar ve bu amaçlara ulaştıracak yollar ve araçları analiz etmelidir (planlama),
İlerleyen adımda kaynaklar bir yapı ve düzen içinde gruplanır ve düzenlenir (örgütleme),
Daha sonra insanlar kurulmuş düzen içinde harekete geçirilir (yürütme), Son olarak işlerin, yönteme, düzene ve amaçlara uygun bir şekilde yapılıp yapılmadığı denetlenir (kontrol).

• Karar ve amaçlar
• Tek başkan
• Pozisyonların tanımlanması
• Yönerge bütünlüğü
• Çalışmaların süreçlere uygunluğu

Rekreasyon faaliyetlerinin yönetimi, bireysel bazda yönetim ve topluluk bazında yönetim iki şeklinde yapılmaktadır.

• Hedeflere ulaşmada kararlı,
• Vizyon sahibi,
• Değişime açık,
• Kararların sorumluluğunu alan,
• Planlama, örgütleme, yöneltme, koordinasyon ve kontrolden ibaret olan idari yetenekler sahip,
• İşletmenin uzmanlığı olan işte geniş bilgi birikimi olan,
• Problemleri çözen,
• Bütün temel görevler hakkında genel bilgiye sahip.

Rekreasyon yönetiminde yönetici düzeyleri; alan yöneticileri, orta düzey yöneticiler ve üst düzey yönetici grupları olarak ayrılmaktadır.

Rekreasyon yönetim sürecinde yönetimin en alt seviyesinde, alan  yöneticileri bulunmaktadır. Alan yöneticileri direkt hizmet sağlayıcılarıdır. Bu yöneticilerin; aerobik veya dans eğitmenliği, aktiviteler için gerekli ekipmanların sağlanması ve aktivitelere öncülük etmek gibi sorumlulukları vardır. Alan yöneticileri tam veya yarı zamanlı olarak çalışmaktadırlar ve genellikle diğer çalışanların denetiminden sorumlu değildirler. Alan yöneticilerinin yönetim sürecindeki pozisyonları genellikle giriş pozisyonudur ve alan yöneticilerinin işleri oldukça yoğundur.

Yönetim kuramları temel olarak şu şekilde sıralanabilir;
• Klasik Yönetim Anlayışı
• Neo-Klasik Yönetim Anlayışı
• Çağdaş Yönetim Anlayışı

Çağdaş yönetim anlayışı, iki yaklaşım içermektedir. Bu yaklaşımlardan biri “sistem yaklaşımı”, diğeri ise “durumsallık yaklaşımıdır”. Rekreasyon yönetiminde en çok kullanılan yönetim yaklaşımlarından biri, sistem yaklaşımıdır.

Sistem yönetiminin geleneksel yönetim kuramlarından temel farkı; örgüt yapısının bir sistem olarak amaçları çerçevesinde belirlenmesi ve örgüt bileşenlerinin ayrı işlevsel birimleri olarak değil, örgüt amaçlarına olan katkıları çerçevesinde birbirleri ile ilişkili olarak düzenlenmesidir. Dolayısıyla sistem yaklaşımı, yönetimin planlama, örgütleme, yöneltme, koordinasyon ve denetleme fonksiyonlarını ortadan kaldırmaz. Ancak bu fonksiyonların, amaçlarını daha etkin bir biçimde gerçekleştirecek bir sistemin düzenlenmesi için bir çerçeve içinde birbirleri ile ilişkilendirilmesini sağlar.

1. Problemi teşhis etmek ve değerlendirmek,
2. Problemi çözümlemek,
3. Kavramsal bir sistem modeli geliştirmek,
4. Modeli test etmek,
5. Yeni bir model önermek,
6. Nitelikli sistem çözümü için model uygulamak.

Kararlar, üç sınıfa ayrılabilir. Bunlar, kurumsal ve kişisel kararlar, temel ve rutin kararlar, programlanmış ve programlanmamış kararlardır.

1. Problemin tanımlanması
2. Problemin nedenlerinin belirlenmesi için bilginin toplanması ve incelenmesi
3. Başkalarına danışmak ve onların fikirlerini almak
4. Seçeneklerin ve alternatiflerin belirlenmesi
5. Kararın yol açacağı etkilerin değerlendirilmesi
6. Kararların alınması ve eyleme geçilmesi
7. Kararın iletilmesi
8. Kararın uygulanması ve izlenmesi
9. Değerlendirme, geri besleme ve değişiklikler

Rekreasyon alanlarının ve rekreasyon aktivitelerinin teminini sağlayan organizasyonlar; kendi içinde yerel ve ulusal olarak ayrılan kamu organizasyonları, özel sektör organizasyonları ve kar amacı gütmeyen organizasyonlar olarak sınıflandırılır.

Kamu sektöründe yer alan kamu organizasyonları genellikle aşağıdaki kaynaklarla finanse edilirler:
• Vergiler
• Ticaret gelirleri
• Bağışlar
• Yardımlar

• Sağlık kulüpleri
• Lokantalar,
• Pub,
• Gece kulüpleri,
• Golf alanları,
• Sinemalar.

• Anlaşılabilirlik,
• Esnek Denetim,
• Örgütsel Uygunluk,
• Ekonomiklik,
• Tarafsızlık,
• Bütünsellik,
• Stratejik Noktaların Denetimi.

Rekreasyon yöneticileri, farklı sorumluluk ve yetkiler dahilinde rekreasyon organizasyonu içerisinde yer alan finansal, beşeri, fiziksel ve teknolojik kaynakların yönetiminden sorumludur.

Oluşturulan gruplar birincil ve ikincil olarak ikiye ayrılabilir. Birincil gruplar ortak bir görev için bir araya gelmiş, daha az kişiden oluşan gruplardır ve bu kişiler genelde birbirini tanıyan ve birbiriyle iletişimi olan kişilerden oluşurlar. İkinci gruplar ise daha fazla kişiden meydana gelirler ve hiçbir üye bir diğeri hakkında tam bir yargıya sahip değildir. Gruplar bu sınıflandırmanın dışında oluşturulmalarına göre resmi ve gayri resmi olarak da ikiye ayrılabilirler.