BİZANS TARİHİ

Bizans devletinin başkenti İstanbul olduktan sonra Prokonsül en üst yargı makamı olmuştur.

Hartularios tis Sakellis Bizans İmparatorluğunda devlet hazinesinin denetiminden sorumludur.

11 yüzyılda doğu ordusunun komutanı “megas domestikos” unvanını taşır ve ordunun başkomutanı durumundadır.

Kuropolatis, Bizans taşra teşkilatı içinde yer almaz.

Sholio tu Grammatiku, İstanbul Üniversitesi’nin Bizans döneminde kullandığı adlardan ya da İstanbul’da kurulan üniversitelerden biri değildir.

Eparhiaki Sinodos Bizans eğitim sistemi içinde yer almaz.

Bizans’ta ilköğretim eğitimi, kilise tarafından verilmektedir.

Sultan daha ziyade Doğu medeniyetlerine ait bir unvan olmakla birlikte Bizans imparatorları tarafından kullanılmamıştır.

Taç giyme töreni dini bir ritüele dönüştükten sonra imparator seçilen kişi I. Leon’dan (457-474) itibaren imparatorluk tacını, Bizans kilisesinin en yüksek dini otoritesi konumunda olan İstanbul Patriğinin elinden giymeye başladı.

Kuropolatis, saray işlerinden sorumlu kişi demektir.

Bizans devlet yapısı içerisinde imparatorun yetkilerini sınırlandıran kurumları Senato, Dimos’lar, Kilise ve Ordu alt başlıkları altında toplamak mümkündür.

Sivil idarenin diğer görevlileri arasında, imparatorun arşivinden sorumlu protosekretis bulunmaktaydı.

Tema sistemi orta Bizans döneminin askeri başarıları için belirleyici olmuştur.

Manastır başrahibi, manastırın kurucusu tarafından belirleniyor ya da manastırdaki keşişler, başrahibi seçiyorlardı.

Bizans İmparatorluğunda Helenistik dönem ve Roma döneminde geçerli olan üç kademeli eğitim modeli, ana hatlarıyla geçerliliğini sürdürmüştür. Bizans dönemini farklı kılan özellik ise eğitim alanında Hristiyanlığın önemli bir ağırlığa sahip olmasıdır.

Helenistik dönemde başlamış ve Roma döneminde devam etmiş olan erkek ve kız çocukların bir arada eğitimi Bizans döneminde de sürdürülmüştür.

Programda din dersi bulunmamaktaydı o nedenle Bizanslılar ortaöğretim eğitimini laik eğitim (kozmiki pedeia) olarak da nitelemektedirler. Din eğitimi, manastırlarda ya da özel ruhban okullarında verilmektedir.

Devleti yöneten hanedan içinde en kıdemli olan imparatorun kullandığı unvan olan Augustus unvanı Dioklitianos döneminde (284 - 305) idari olarak dörtlü yönetime geçildiğinde Sezar’dan daha kıdemli olan imparator için kullanılmıştır).

Dioklitianos (284 - 305) döneminde Roma imparatorluğu idari açıdan dörde ayrılınca kıdemli imparator için Augustus, ikincil ya da Augustus’un yardımcısı genç hükümdarlar için Sezar unvanı kullanılmıştır. Bizans döneminde Sezar unvanı daha çok imparatorun oğullarına aitti ve istisnai durumlarda başkalarına da veriliyordu. Sezar unvanı verilirken haçsız bir taç da hediye ediliyordu. Latince Caesar olarak yazılan bu kelime değişik dillerde Sezar ya da Kayzer şeklinde telaffuz edilmiştir.).

Herhangi bir yazılı belgeyle belirlenmiş olmadığından imparatorun yetkileri mutlaktı. Her şey imparatorun iradesine bağlıydı. İmparator ordunun başkomutanı olup savaş ya da barışa karar vermeye yetkili tek kişiydi. Tek kanun koyucu ve en yüksek yargıçtı. Yasalarla ilgili olarak yaptığı yorumlar da nihai nitelikteydi.