BİZANS TARİHİ

Doğru cevap:Sintranon

Doğru cevap: Bema

Doğru cevap:Katakomp

Doğru cevap: Diptikon

Bizans Sanatı ve Mimarlığı başlıca üç dönem içerisinde ele alınarak değerlendirilir. Buna göre İstanbul’un 330 yılında başkent olarak belirlenmesinden
Geç Antik Çağ’ın sonu olarak kabul edilen İustinianos döneminin de içerisinde
olduğu 650 yılına kadar olan süreç Erken Bizans Dönemi olarak adlandırılır.
650 yılından 850 yılına kadar olan tarihsel aralık, Arap akınları ve İkonoklazma
(İkonakırıcılık) sürecinin yaşandığı ve Geçiş Dönemi ya da Karanlık dönem
olarak ta adlandırılan bir ara dönemdir. 842 yılında İkonoklast akım’ın sona
ermesinden İstanbul’un Latinler tarafından işgal edildiği 1204 yılına kadar olan
süreç “Orta Bizans Dönemi” ve 1261 yılında Latin istilasının sona ermesi ve
İstanbul’un yeniden alınması ile başlayan ve 1453 yılında İstanbul’un Osmanlı
Devleti tarafından fethedilmesi ile son bulan tarihsel süreç “Geç Bizans Dönemi” olarak tanımlanır.

Mozaik: Taş, mermer, pişmiş
toprak, cam ve değerli taşların
küçük geometrik parçacıklar
halinde harç üzerine dizilerek
yapılan dekorasyondur.

Kastron: Savunma amacı
ile oluşturulan kaleye
verilen isimdir. 7. yüzyıldan
sonra “Kasaba” ya da “kent”
anlamında da kullanılmıştır.

Martirum: İsa’nın yaşamı ile
ilişkili bir olayın geçtiği bir
yerde ya da bir din şehidinin
(Martyr) mezarı üzerine inşa
edilen genellikle merkezi
plan özelliği taşıyan Erken
Hıristiyan yapısı.

Apsis: kilisenin doğusunda
bulunan ve ibadetin yönünü
gösteren bölümdür. Genellikle
içten ve dıştan yarım yuvarlak
ya da içten yarım yuvarlak
dıştan çok cepheli ya da hem
içten hem dıştan çok cepheli
olabilmektedir.

Solea: Kiliselerde bemayı
ambona bağlayan zeminden
yükseltilmiş yol.

Bizans Sanatında 726 yılından 842 yılına kadar olan tarihsel süreçte “İkonoklast
Dönem” adı verilen dini konulu resimlerin yok edilmesini öngören bir süreç yaşanmıştır.

Tessera: Mozaiği oluşturan
genellikle küp biçimindeki
küçük mermer, cam ya da
keramik parçalarının her birine
verilen addır.

Maniyerizm: Rönesans ile
Barok dönem arasındaki
sanatçılarının eserlerini
tanımlamak için kullanılan
bir sanat dönemi olan
Maniyerizm, resimde abartılı
uzunlukta küçük başlı, çok
hareketli, havada uçuşur
şekilde zeminden kopuk
kompozisyonlar sunar.
Maniyerizm ya da Maniyerist
sözcüğü günümüzde kuralları
yadsıyan her türlü sanatsal
tutum içinde kullanılır.

Bizans Sanatında 726 ila 842 yılları arasında hâkim olan tasvir kırıcı süreç ikonoklast akım olarak tanımlanır. Doğru cevap A seçeneğidir

Martirum; İsa’nın yaşamı ile ilişkili bir olayın geçtiği bir yerde ya da bir din şehidinin (Martyr) mezarı üzerine inşa edilen genellikle merkezi plan özelliği taşıyan Erken Hıristiyan yapısıdır. Doğru cevap B seçeneğidir.

Kubbeli bazilika plan tipinin bilinen en erken tarihli uygulaması İstanbul’daki Aziz Poliefktos Kilisesi’dir. Ayrıca Alahan Doğu Bazilikası, Demre Aziz Nikolaos Kilisesi ve Aya İrini Kilisesi kubbeli bazilika plan tipinin önemli örnekleridir. İstanbul’daki Aya Sofya Kilisesi ise kubbeli bazilika plan şemasının mimari açıdan ulaştığı son nokta olarak tanımlanır. Doğru cevap D seçeneğidir.

Sekiz Destekli Tip;  Orta Bizans Döneminde özelikle Yunanistan ve Kıbrıs’ta tercih edilen bir kilise plan tipi. Bu plan tipinde orta nefin üzerini örten kubbe sekiz destek üzerine oturmaktadır. Doğru cevap C seçeneğidir.

Romanesk mimari;  Avrupa’da 7. Yüzyıl ile 13. Yüzyıl arasında gelişen mimari üsluptur. Genelde kilise ve katedral yapılarında yaygın uygulaması izlenen Romanesk üslubun temel özellikleri yuvarlak kemerler, beşik tonoz kullanımı ve masif duvarlardır. Doğru cevap A seçeneğidir.

Pantokrator;  Hıristiyanlığın içindeki yaygın inanca göre Baba ile Oğul’un (Tanrı ile İsa) tek görünüş olarak tasviridir. Doğru cevap D seçeneğidir.