BİLİŞİM SİSTEMLERİ

İstenen sonuçlara ulaşabilmek için yönetimi
gerçekleştirecek kişi veya grupların, elde ettikleri
kaynakları “Ne zaman, nasıl, ne şekilde ve niçin
kullanacaklar?” sorularına cevap bulmaları gerekir.
Buna verilecek cevap şudur: Önce planlama ile
amaçlar tespit edilecek ve amaçlara ulaştıracak yollar
ve araçlar belirlenecektir. Daha sonra organize
etme ile amaçlara uygun bir şekilde işler gruplandırılacak,
bölüm ve departmanlar kurulacak, yetki
ve sorumluluklar belirlenerek verimli çalışmaya
uygun bir yapı oluşturulacak, liderlik, motivasyon,
iletişim ve koordinasyonu kapsayan yöneltme ile
işletmenin amaçları doğrultusunda işleri yapacak
olan çalışanlar harekete geçirilecektir. Sürecin son
adımı olan denetim ile yerine getirilen işlerin amaçlara,
yöntem, prosedür ve standartlara uygun olarak
yapılıp yapılmadığı belirlenecek ve gerektiğinde
düzeltmeler yapılarak işlerin amaç ve planlara
uygun bir şekilde gerçekleştirilmesi sağlanacaktır

Stratejik yönetim ise örgütün uzun dönemde yaşamını sürdürebilmesini mümkün hâle getirecek, rekabet üstünlüğü ve ortalama kârın üzerinde getiri sağlayabilecek şekilde doğal kaynaklar, insan kaynakları, sermaye, hammadde, makineler gibi kaynaklarını etkili ve verimli kullanma süreci olarak tanımlanmaktadır. İşletmenin uzun dönemdeki yaşam süresini artırabilecek ve rekabet yeteneğini geliştirebilecek konular üzerine yoğunlaşarak buna yönelik tüm bilgi toplama, analiz yapma, seçme, karar verme ve uygulama faaliyetlerinden oluşmaktadır.

Yetki hiyerarşisi, kimin kime karşı sorumlu olduğunu ve her bir yöneticinin denetim alanının ne olduğunu tanımlar. Denetim alanı dar ise örgüt, dikey olarak yüksektir. Denetim alanı geniş ise örgüt yatay bir yapıya sahiptir.

Plan kavramı genel olarak strateji, politika, yöntem, program gibi kavramları da içine alır.

Daha küçük örgütler: Geleneksel anlamda bir binanın içinde yer alan ofisler, toplantı odaları, masalar, sabit telefonlar çalışma ortamının vazgeçilmezleri iken, günümüz iş ortamının internet tabanlı gerçekleştirilmesi ile ofislerin, binaların sabit telefonların yerini mobil çalışma uygulaması almaktadır.

Merkezi olmayan örgüt yapıları: Geleneksel olarak, en yaygın organizasyon yapısı, faaliyetlerin örgütün en alt basamağından en üst basamağına kadar gruplandırıldığı bir yapıdır. 

Gelişmiş yatay koordinasyon: BT destekli bilişim sistemlerinin kullanılma nedenlerinin; koordinasyonu, karar vermeyi ve denetimi kolaylaştırmak olduğunu hatırlayalım. BT uygulamaları sayesinde, dünyanın dört bir yanına dağılmış olsa bile ofisler, fabrikalar veya mağazalarda çalışan insanları birbirine bağlayabilir, böylelikle hızlı, zamanında ve doğru kararlar vermek mümkün hâle gelebilir.

Gelişmiş örgütler arası ilişkiler: BT tedarikçiler, müşteriler ve ortaklar gibi paydaşlarla yatay koordinasyonu ve işbirliğini geliştirebilir. Geleneksel yapıda işletmelerin tedarikçilerle ilişkileri mesafeli olmakla birlikte tedarikçiler artık siparişler, faturalar ve ödemeler için işletmelere elektronik olarak bağlanan daha yakın ortaklar hâline gelmişlerdir.

Gelişmiş ağ yapıları: Bir ağ organizasyon yapısı için gerekli olan kurumlar arası gelişmiş işbirliği ihtiyacı ancak BT ve BS ile mümkün olmaktadır.

Yeniliğe karşı örgütsel direnç üzerine yapılan araştırmalar, dört faktörün çok önemli olduğunu göstermektedir. Bunlar; BT yeniliğinin türü, örgüt yapısı, örgüt kültürü ve yenilikten etkilenen görevlerdir.
Bu modelde değişimi gerçekleştirmenin tek yolu teknolojiyi, görevleri, yapıyı ve insanları aynı anda değiştirmektir.

Rekabet, çok önceki zamanlardan bu yana adından söz edilse de bu kavramın işletme literatürüne girmesi 20. yüzyılın ikinci yarısına rastlamaktadır.
1950-60’lı yıllarda işletmelerin planlamaya önem vermeleriyle beraber rekabetin, önceliği olan konular arasında yer aldığı görülmektedir.

Bir endüstri dalında rekabeti belirleyen beş temel faktör olan rekabetin şiddeti, tedarikçilerin pazarlık gücü, yeni gireceklerin tehdidi, alıcıların pazarlık gücü ve ikame malların tehdidini “Rekabette Beş Güç Faktörü Modeli” çerçevesinde inceleyen Porter, firma üstünlüğünü sağlayacak rekabet dengesini, pazarda meydana gelebilecek değişmeleri ve bu değişikliklerden rakiplerden önce faydalanma yollarını belirlemiştir.

Rakipler Arasındaki Rekabetin
Şiddeti İşletmeler, yeni ürün ve hizmetlerini tanıtan, üretmenin yeni, daha verimli yollarını sürekli olarak planlayan, markalarını geliştiren ve geçiş (değiştirme) maliyetleri ile müşteri çekmeye çalışan diğer rakiplerle pazar alanını paylaşmaktadır. Bu işletmelerin arasındaki rekabet düşük ise işletmeler, fiyatları artırma ve daha fazla kâr elde etme imkânı bulabilirler.

Değer zinciri: Pazara sunulan bir ürün veya hizmete değer katan ve rekabet avantajı sağlayan peş peşe işlemlerin bütünüdür.

Askerlik

Eş zamanlı mühendislik

2

Emek

Daha küçük örgütler

1970

Pozisyon okulu

Düşük maliyet liderliği

Değer zinciri modeli

Değer zinciri