BİLİM VE TEKNOLOJİ TARİHİ

Antik Çağ ve Modern Çağ arasında yer alan M.S. 395 ile M.S. 1450 arasındaki döneme,
Rönesans düşünürleri tarafından Orta Çağ adı verilmiştir. Bu çağ, nitelik ve yapı bakımından farklı özellikler taşıyan iki zaman dilimini içermektedir. M.S. ikinci yüzyıldan
sekizinci yüzyıla kadar olan dilim, Patristik Dönem ya da Karanlık Çağ, sekizinci yüzyıldan onbeşinci yüzyıla kadar olan dilim ise, Skolastik Dönem’dir. Her iki zaman diliminde de hıristiyanlığın savunularak, üstün kılınması öne çıkmıştır. Fakat özellikle, Patristik
Dönem’de bilime karşı olan tutum daha dikkat çekicidir.

Antik Çağ ve Modern Çağ arasında yer alan M.S. 395 ile M.S. 1450 arasındaki döneme,
Rönesans düşünürleri tarafından Orta Çağ adı verilmiştir. Bu çağ, nitelik ve yapı bakımından farklı özellikler taşıyan iki zaman dilimini içermektedir. M.S. ikinci yüzyıldan
sekizinci yüzyıla kadar olan dilim, Patristik Dönem ya da Karanlık Çağ, sekizinci yüzyıldan onbeşinci yüzyıla kadar olan dilim ise, Skolastik Dönem’dir. Her iki zaman diliminde de hıristiyanlığın savunularak, üstün kılınması öne çıkmıştır. Fakat özellikle, Patristik
Dönem’de bilime karşı olan tutum daha dikkat çekicidir.

Orta Çağ Avrupa’sında, Tanrı’nın evreni yoktan var ettiği ve herşeyin temelinde
Tanrı’nın olduğu şeklindeki Hıristiyanlık düşüncesi şeklindeki görüş hakimdir. Bu durumda, Orta Çağ düşüncesinin temelinde, dinsel öğretilerin oluşturduğu dinsel bakış
vardır.

Akdeniz kıyılarındaki topraklarda yerleşik durumdaki Yunan, Roma ve Hıristiyan
kültürleri Müslümanların dikkatini çekerek, bu yöreleri fethetmelerine yol açmıştır.
Önemli kültür merkezlerinden olan İskenderiye, M.S. 642’de Müslümanların eline geçerek, Avrupa’daki Karanlık Çağ Dönemi’nde İslam toprakları İran’dan Güney Akdeniz kıyılarına, İspanya’ya kadar genişlemiştir. Böylece İslam Dünyası gerçek anlamda Aydınlık
Çağı yaşamaya başladı ve M.S. VIII. Yüzyılda dünyanın entelektüel anlamda liderliğini
ele geçirdiler. Bu dönem içerisinde, Müslüman bilim adamları, bilim ve teknolojiye ciddi
anlamda katkıda bulunmuşlardır.

İslam dünyasındaki matematik çalışmalarını ve Hint-Arap sayı sisteminin Avrupa ülkelerinde tanınmasını sağlayan önemli bir matematikçidir. Fakat günümüz matematikçileri
Fibonacci’yi kaleme aldığı Liber Abaci isimli eserinde geçen bir problemde elde edilen
sayı dizisi ile tanırlar.

Aristoteles ve onun düşüncelerinin Müslüman yorumcusu İbni Sina’nın düşünceleri, Hıristiyan Dünyası’nda Ortaçağ’da yapılan fizik çalışmalarının gelişmesini ve ele alınan konu
başlıklarını etkilemiştir.

Grosseteste’nin öğrencisi olan Roger Bacon (D.1220-Ö.1292), Fransisken mezhebi keşişlerindendir. Doctor Mirabilis (Olağanüstü Bilim Adamı) olarak nitelendirlmiş olup, Paris
Üniversitesi’nde onbeş yıl kadar bulunmuştur. Doğa araştırmalarında, doğru bilgiye
ancak deney yaparak ulaşılabileceğini savunarak, bilimsel bilginin elde edilmesinde
deneysel yöntemi ifade eden ilk bilim adamı
olmuştur.

Hareketle ilgili en önemli çalışmaları yapanlar ise Oxford Üniversitesi Merton
Koleji’nde çalışan dört matematikçidir: Thomas Bradwardine (D.1290-Ö.1349), Richard
Swineshead (D.1328-Ö.1354), John Dumbleton (D.1310-Ö.1354), William Heytesbury
(D.1313-Ö.1372). Bu grup, değişme ile hareket arasındaki ilişkiyi irdelemiştirler. Hareket
de bir nitelik olarak kabul edilmiştir, hareketin de bir şiddeti vardır. Bu şiddetin hız olduğuna karar vererek, hızın nasıl değişeceğini irdeleyerek, hareketin ivmeli hareket olmasına
karar vermişlerdir.

Araplar Suriye’yi ele geçirdiklerinde oradaki Nasturilerin Aristoteles’in eserlerini
okumakta oldularını gördüler ve Yunan düşüncesiyle sağladıkları ilk temas böyle gelişti.

İslam Dünyası’ndaki ilk hastahane, Emeviler Dönemi’nde Şam’da kurulmuştur. Bir
gün Horasan’a giden Kuteybe İbn Müslim, Belh’de bir Budist rahip olan Bernek isimli bir
hekimle karşılaşmış ve Emevi Halifeleri’nin tedavisi için Şam’a getirtmiş ve sonra kardeşi
Abdülmelik, hekimin sanatından etkilenerek, başkent Şam’da bir hastahane kurmuştur.