BİLGİSAYAR VE PROGRAMLAMAYA GİRİŞ

İçerisine ana program kodlarının yazıldığı main() fonksiyonu da bir fonksiyondur. Ancak main() fonksiyonu mutlaka olması gerekli ana fonksiyondur. Doğru cevap A'dır.

Fonksiyonlar, C programlama dilinde animasyon oluşturmaya yarar ifadesi doğru değildir. C Programlama dilinde, fonksiyonlar önemli bir yapıya sahip alt program kodlarıdır. Doğru cevap B'dir.

Fonksiyonun görevi olan işlemi gerçekleştiren fonksiyon bloğu,

fonksiyon_tipi fonksiyon_adı(arguman1,arguman2){ yerel değişkenler ;
fonksiyon kod satirlari;
return (geri_donus_degeri) ;

}

şeklinde oluşturulur.

Doğru cevap D'dir.

fonksiyon_tipi fonksiyon_adı(tip1 arguman1, tip2 arguman2);
veya fonksiyon_tipi fonksiyon_adı(tip1, tip2); şeklinde yapılır. Tanımlama satırında argüman değişkenlerinin adını(arguman1, arguman2) yazma zorunluluğu yoktur. İkinci ifadede olduğu gibi, yalnızca tiplerini (int, float,double, char vb.) yazmak yeterlidir. Ancak parantez içerisindeki toplam argüman sayısı önemlidir. Fonksiyonun giriş argümanları olarak dışarıdan, bir diğer ifade ile main() ortamından kaç değişken alması gerektiği belirlenmelidir. Argüman sayısı fonksiyon tanımı, fonksiyonun çağrılması ve fonksiyon bloğu bölümlerinde birbirleri ile tutarlı olmalıdır. Argüman bölümüne void ifadesi yazıldığı durumda ise fonksiyonun bir giriş değeri almadığı kabul edilir. Herhangi bir giriş değeri(argüman) almayan fonksiyonlar, her yerden erişilebilen genel(global) değişkenleri kullanarak işlem yapabilecekleri gibi, açıklama içeren ekrana yazdırma işlemlerini gerçekleştirebilirler.

Çıkış değerini ise fonksiyon_tipi bölümü belirleyecektir. Fonksiyon tipi de int, float, double, char vb. değişken türlerinden herhangi bir tanesi olabilir. Fonksiyon yaptığı işlemin ardından, main() ortamına herhangi bir değer geri döndürmüyor ise fonksiyon_tipi bölümüne void ifadesi yazılır. Geri değer döndürmeyen fonksiyonlara, main()’den fonksiyona gönderilen değerleri printf fonksiyonu kullanarak ekrana yazdıran fonksiyonlar örnek olarak gösterilebilir.

Burada yer alan kodlamada main() içerisinden gönderilen iki değeri kullanarak toplama işlemi yapan topla(), çarpma işlemi yapan çarp() fonksiyonları ile sonuçları ekrana yazdıran yazdır() fonksiyonları kullanılmıştır.  Buna göre sonuç 15'tir.

Program çıktısı şu şekildedir:

main fonksiyonundayim
kare fonksiyonundan once a=4
kare fonksiyonunun icinden merhaba :)
kare fonksiyonunda kopyasi olusturulan deger a=4 kare fonksiyonunda degeri degisen a=16
kare fonksiyonundan cikiyorum.....
main fonksiyonuna geri geldim
kare fonksiyonundan donuste a=4
4 nin karesi 16 dir

Fonksiyonlar, yazılan program kodlarının daha modüler bir şekilde yapılandırılmasını sağlarlar. Fonksiyonların kullanımı sayesinde program kodları daha küçük alt bölümlere ayrılabilmektedir.

Fonksiyon yaptığı işlemin ardından, main() ortamına herhangi bir değer geri döndürmüyor ise fonksiyon_tipi bölümüne void ifadesi yazılır.

Fonksiyon içerisinde tanımlanan değişkenler yerel değişkenler olup fonksiyon çalıştığı sürece aktif olup fonksiyondan çıkıldığında iptal edilirler. Bu durumda asıl önemli olan nokta, fonksiyon tanımındaki argüman sayısı ve çeşididir.

Değer yöntemi ile çağırma işlemi, fonksiyon içerisindeki işlemlerde, main() fonksiyonunda ilk anda oluşturulan orijinal veri yerine kopyası ile işlem yapılmaktadır. Böylece fonksiyon içerisinde orijinal değerler değiştirilememektedir.

Değer yöntemi ile fonksiyonlara argüman geçirildiğinde fonksiyondaki değişiklikler orijinal değeri değiştirmemesine rağmen, fonksiyona referans yöntemi ile argüman geçirildiğinde orijinal değer değişebilmektedir. Çünkü referans yön- temi, orijinal değişkenin adres değerini kullanmaktadır.

Seçeneklerin hepsi doğrudur.

Diziler, göstericilerle karşılıklı olarak birbirleri yerine kullanılabilen değişken küme yapılarıdır.

Bu kütüphane fonksiyonlarından en çok kullanılanları math.h, string.h, ctype.h, stdlib.h fonksiyonlarıdır.

Karakterleri veya dizgileri kullanarak işlem yapan hazır kütüphane fonksiyonları string.h ve ctype.h başlık dosyaları tarafından içerilirler.

Bu nedenle verilere sürekli yeni bellek alanları tahsis eden statik değişken atama yöntemi yerine, gerektiğinde bellekte yer açıp işlem bittiğinde o bellek alanını boşa çıkaran dinamik bellek atama işlemi gerekebilir.

Böylece bellek daha verimli bir şekilde kullanılabilir. Bahsedilen dinamik bellek ayırma işlemleri için C’de bulunan hazır kütüphane fonksiyonlarından malloc, calloc, realloc ve free fonksiyonları kullanılabilir.

Bir diğer dizgi fonksiyonu, strcmp() fonksiyonudur. strcmp() ile karakter dizilerinin sayısal olarak karşılaştırılması sağlanmaktadır. Karakterlerin her birinin ASCII olarak sayısal bir karşılığı bulunmaktadır. strcmp() ile bu harflerin sayısal karşılıkları kullanılarak dizilim sırası karşılaştırılmaktadır.

Ceil() fonksiyonu verilen değeri en yakın büyük tamsayıya yuvarlar.

sqrt() fonksiyonu argümanın karakökünü alır.