BİLGİ TOPLUMU VE E-DEVLET - Deneme Sınavı - 20

Parlamentoların yapı ve işleyişi uzun süre çok fazla değişmese de 20. yüzyılın son çeyreğinde başta internet olmak üzere bilgi ve iletişim teknolojilerinin gelişmesiyle ve yaygınlık kazanmasıyla beraber bu alanda önemli değişimler yaşanmaya başlanmıştır.

Tematik parlamentolar ise sadece bir ülkeden gelen parlamenterlerden değil, birden fazla ülkeden gelen ve her konuya değil, sadece belli bir alana/temaya odaklanan parlamenterlerin oluşturduğu, genellikle tek bir sorun/konu ile ilgilenen meclislerdir.

E-Parlamento uygulamalarındaki etkileşim türü eskiden milletvekillerinden vatandaşa yönelik daha tek taraflı bir iletişim iken, günümüzde giderek daha fazla oranda bir çift taraflı etkileşim hâline gelmektedir. Söz konusu iletişim imkânları seçilmişlerle (milletvekilleri ile) olduğu kadar atanmışlarla (parlamento bürokrasisinin üyeleriyle) da gerçekleştirilebilir. Bu kategoride bahsedilen, teknoloji yoluyla
kurulan iletişim, parlamento web sitesine yazılan yorumlara ek olarak, elektronik posta iletileri, sosyal medya yorumları, kısa mesaj gönderimleri ve elektronik dilekçe formatının doldurulması şeklinde verilen bir geri bildirim de olabilir.

Teknolojik gelişmeler sonucunda vatandaşların ve diğer paydaşların parlamenterlerle iletişim kurabilecekleri kanallar da çeşitlenmiştir: E-Parlamento uygulamaları öncesinde vatandaşlar parlamentoları fiziksel olarak ziyaret ederek görüş ve taleplerini yüz yüze iletişimle dile getirmek durumundaydı. Günümüzde ise bu bölümde örneklerle anlatılan web sitesi, kısa mesaj, sosyal medya
iletişimi ve mobil hizmet sunumu gibi alternatif iletişim kanalları ortaya çıkmıştır.

2018 Dünya E-Parlamento Raporu’na göre milletvekillerinin %96’sı vatandaşlarla mobil cihazlar üzerinden iletişim kurmaktadırlar. Aynı çalışmaya göre milletvekillerinin %80’i bu tür teknolojik etkileşimlerin gelecekte daha da artacağını öngörmektedir. Vekillerin en çok kullandıkları etkileşim araçları ise e-posta ve sosyal medya iletileridir.

Taslak yasal düzenlemelerin bu şekilde, tabiri caizse, “askıya çıkarılması” yoluyla vatandaşların ve diğer paydaşların fikir ve önerilerinin sorulmasına, e-Devlet literatüründe “e-Danışma” (e-Consultation) adı verilmektedir.

2010 yılından beri parlamentolar için resmi bir kurumsal web sitesi yoluyla bilgi ve hizmet sunmak küresel bir hizmet sunma standardı hâline gelmiştir.

Türkiye’deki ilk internet bağlantısı için 1993 yılını beklemek gerekmiştir. Doğru cevap A seçeneğidir.

Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti, Avrupa Birliği tarafından bilgi toplumu olma hedefine ulaşmak için hazırlanan e-Europe programının aday ülkeler için 2000 yılında genişletilmiş hali olan e-Europe+ programına katılma protokolünü 2001 yılında imzalanmıştır.

Kamu-Net Projesi 1997 yılında Başbakanlık tarafından başlatılmıştır. Doğru cevap C seçeneğidir.

2002 yılında E-Dönüşüm Türkiye Projesi’nin hazırlıklarına başlanarak bu proje 2003 yılında uygulamaya geçirilmiştir. Doğru cevap D seçeneğidir.

Kamu sektörünün ihtiyaç duyduğu ölçek ve niteliğin ötesinde miktar ve kalitede satış yapması durumuna “satıcı tetiklemesi” adı verilmiştir. Doğru cevap E seçeneğidir.

Bilgi Toplumu Stratejisi ve Eylem Planı’ndaki (2006-2010) toplam 111 eylemden 62 tanesi, e-Devlet konusu ile doğrudan veya dolaylı olarak ilgilidir. Doğru cevap B seçeneğidir.

Vatandaş Odaklı Hizmet Dönüşümü E Devlet eylem dağılımını gösterir.

Önceliklendirilecek e-Devlet projelerinden birisidir?

e-Devlet Hizmetlerinin Olgunluk Düzeyi Artırılacaktır.

Siber güvenlik ve bilgi güvenliğini artırıcı projeler geliştirmek. Doğru cevap D seçeneğidir.

Son bilgi toplumu stratejisi ve eylem planı olan 2006 -2010 Bilgi Toplumu Stratejisi ve Eylem Planı’nın başlangıç tarihi 2006 yılıdır.

Türkiye’ye internet bağlantısının gelmesinden sadece üç sene sonra, 1996 yılında, Başbakanlık kararıyla Türkiye Ulusal Enformasyon Altyapısı Master Planı (TUENA) başlıklı bir bilgi teknolojisi strateji belgesi hazırlanmaya başlanmıştır. Maliye Bakanlığının da onayının alınmasıyla beraber 1997 yılı Temmuz ayında proje resmî olarak başlatılmıştır.

Türkiye’de Enformasyon Politikası ve Enformasyon Altyapısı Master Planının hazırlanması için Ulaştırma Bakanlığına proje koordinatörlüğü görevi verilmiştir. Bakanlık TÜBİTAK’ı proje sekretaryasından sorumlu kılmıştır. Türkiye Teknoloji Geliştirme Vakfı (TTGV), Türkiye Elektronik Sanayicileri Derneği (TESİD), Türk Telekom, Genel Kurmay, Millî Güvenlik Konseyi Genel Sekreterliği, Devlet Planlama Teşkilatı ve Türkiye Yazılım Sanayicileri Derneği gibi paydaşlar ve sivil toplum kuruluşları da projenin hazırlanmasına katkıda bulunmuşlardır.