Bilgi Ekonomisi ve Eğitim

Deneme yanılma yöntemi ile öğrenme ve Klan içi eğitim

Tarıma dayalı işbaşında eğitim

Hızlı okullaşma ve belirli yaşlarda zorunlu eğitim

Yaşayarak öğrenme

Öğrenmeyi öğrenme

Kendi kendini eğitme zorunluluğu

Okul duvarlarını aşan her zaman ve her yerde eğitim

Yaşam boyu öğrenme

Klan, ilkel toplumlarda üretmesini bilmeyen, doğada hazır bulduklarını tüketen göçebe toplumlardır.

• Formel okul sınırlamaları bilgi toplumunda ortadan kalkacaktır.
• Şimdiki kapalı eğitim sistemleri yerlerini bilgi ağlarına (network) bırakacaktır.
• Bu durum gelişmiş bölgeler ile gelişmemiş bölgeler arasındaki boşluğu ortadan kaldıracaktır.
• Kendi kendine öğrenme eğitimin ana şekli olacaktır. Formel eğitim öğretmenden öğrenciye doğru tek taraflı, edilgen bir eğitim sistemidir. Bilgi toplumunda öğretmen, özellikle bilgisayar desteği sayesinde bir danışman işlevi görecek, öğrenci öğrenme sürecinde etkin bir rol oynayacaktır. Öğretmenin görevi öğrenciye “öğrenmeyi öğretmek” olacaktır.
• Günümüzde eğitim zorunlu ve genç yaşta tamamlanmaktadır. Bilginin sürekliliği gereği bilgi toplumunda yetişkinlerin eğitimi de büyük önem kazanmaktadır. 
• Kitle eğitimi yerini bireysel yeteneklere ve tercihlere uygun bir eğitim anlayışına bırakacaktır. Bir başka deyişle, kişisel tarzda eğitim sistemi uygulamaya konacaktır.

Her şeyi bilen, bilgi aktarıcı, alanında uzman kişidir.

Öğretmen, yönlendirici ve yol göstericidir.

Aktif, işbirliğine dayalı takım çalışması yaparlar.

Sanayi toplumunda öğrenci dinleyici, edilgen konumdadır ve bireysel çalışır.

Buhar makinesinin 1784 yılında dokuma tezgâhlarında kullanılmasıyla üretim sürecinde çeşitli aşamaları tamamlayacak biçimde birbiriyle bütünleşmiş bir düzene geçilmesi birinci sanayi devrimi olarak kabul edilmektedir. Tekstil sanayiinde başlayan bu değişim başta kimya sanayii olmak üzere diğer sanayi dallarına hızla yayılmıştır. Demiryolu ağının yaygınlaşması bu devrimin de yaygınlaşmasına yol açmıştır. Endüstri 1.0 üretimin makineleşmesi ve elde edilen ürünlerin demiryolu ağlarıyla tüketim merkezlerine taşınması olarak tanımlanmaktadır.

Endüstri 2.0 üretimin makineleşerek seri üretime geçilmesi ve üretilen malların demiryolunun yanı sıra karayolu ağıyla da tüketim merkezlerine ulaştırılması olarak tanımlanmaktadır.

Endüstri 3.0 üretimde insan emeğinin en aza indirilmesi ve üretimin otomasyonu olarak tanımlanmaktadır.

Endüstri 4.0; asıl olarak imalat sanayiinde bilgisayarlaşmanın en üst düzeye çıkarılması ve dolayısıyla üretimin yüksek teknolojiyle donatılmasını hedefleyen bir yaklaşımdır. Burada üç temel amaç güdülmektedir:

• Üretimde insan emeğinin en aza indirilmesi ve bu yolla üretimdeki hataların ortadan kaldırılması.

• Üretimin en üst düzeyde esnekliğe kavuşturulması ve bu yolla tüketiciye özel ürün yapabilme imkânının elde edilmesi.

• Üretimin hızlandırılması.

Beşeri sermaye (insana yatırım), üretime katılan bireyin sahip olduğu ve genel anlamda insanın niteliğini vurgulayan bilgi, beceri, deneyim ve dinamizm gibi pozitif değerler olarak tanımlanabilir. Beşeri sermayenin başlıca unsurları eğitim ve sağlıktır.

Eğitim ve sağlık gibi bazı kamu cari harcamalarının etki ve faydaları aynı dönemde yok olmadığından, dolayısıyla ülkenin üretim gücüne katkısı inkâr edilemeyecek kadar açık olduğundan bunlara “kalkınma carileri” adı verilmektedir.

İki taraflı bir ekonomik değişim sürecinde, bir taraf diğerine göre bu işlem veya alışverişle ilgili olarak daha fazla bilgi sahibi ise, bilgiye sahip olma konusundaki bu dengesizlik sonucunda ortaya bilgi asimetrisi (asimetrik enformasyon) çıkar.

Eleme hipotezinde diploma gibi yeterlilik belgelerinin işverenler tarafından bir tercih aracı olarak kullanılmasından dolayı da olsa eğitim-gelir ilişkisi devam etmektedir. Oysa ikili işgücü piyasası teorisinde böyle bir ilişki ikincil sektörde geçerli değildir.

Hipoteze göre, yetiştirilebilirlik düzeyini gösteren nitelikler, sadece iş başında verilen formel ve enformel eğitimin maliyetini etkiler. Eğitimin buradaki rolü, işçinin verimliliğini işin verimliliğine yükseltmek için gerekli nitelikleri kazandırmaktır. Kişiler piyasadaki işler için kuyruğa girerler, kuyruğun en önünde yetiştirilmeleri en kolay olanlar, en sonunda ise yetiştirilmeleri en zor olanlar, yani yetiştirilebilmeleri için daha fazla maliyete katlanılması gerekenler yer alırlar. İşverenler en yetiştirilebilir olanları en verimli ve bu nedenle de ücreti en yüksek olan işlere alırlar. Bir başka ifadeyle kuyruktakiler işlere, kuyruktaki konumlarına göre dağıtılırlar.

• Eğitim kalkınma için gereken eğilimleri yaratarak toplumu kalkınma havasına sokar.
• Eğitim gereksinimlere uygun nitelikli insan gücünü yetiştirir.
• Eğitim toplumun gereksinimlere uygun, dinamik bir elit sınıf ve girişimci sınıf yaratır.