BELEDİYE, İMAR VE GAYRİMENKUL MEVZUATI - Deneme Sınavı - 5

İmar affı, 2981 Sayılı imar yasası, imar ve gecekondu yasalarına uymayan şekilde inşa edilmiş ya da inşa aşamasında olan bütün yapılar hakkında uygulanacak işlemleri düzenleyen ve hak sahiplerinin mülkiyet sorunlarını çözen ve “İmar affı” olarak bilinen kanundur. S 67.

Kamulaştırma işlemi, devlet veya kamu tüzel kişilerince, kamu yararının gerektirdiği hallerde, karşılığını peşin ödemek şartıyla, özel mülkiyette bulunan taşınmaz malların tamamı veya bir kısmına el konulması veya üzerinde irtifak hakkı tesis edilmesidir. S 68

Tamamlanmış bir yapının ayrı ayrı ve başlı başına (müstakilen) kullanmaya elverişli kat, daire, büro, işyeri, mağaza, dükkân, depo, garaj vb. bölümleri üzerinde o taşınmazın malikleri tarafından kurulan mülkiyet hakkına kat mülkiyeti denilmektedir.

Halihazır Harita: Bir beldenin halihazırda (kullanıldığı anda) gözle görülebilen doğal ve yapay tesislerini, belirli ölçekte gösteren haritasıdır. S 78

İfraz (Ayırma): İmar Kanununun 15. ve 16. maddeleri uyarınca, tek parça halindeki bir parselin iki veya daha fazla parsele ayrılması işlemidir. S 79

Tevhit (Birleştirme): Birbirine bitişik olan bir veya birden çok parselin tek parsel haline dönüşmesi işlemidir.

Yapı Kullanma İzni: Yapı tamamen bittiği takdirde tamamının, kısmen kullanılması mümkün kısımları tamamlandığı takdirde bu kısımlarının kullanılabilmesi için inşaat ruhsatını veren belediye, valilik bürolarından yapının/yapıların tamamen veya kısmen kullanılabilmesi için alınan izindir.

Arsa payı: Arsanın, bu kanunda yazılı esasa göre bağımsız bölümlere tahsis edilen ortak mülkiyet paylarına denir.

Bağımsız bölüm: Ana gayrimenkulün ayrı ayrı ve başlı başına kullanılmaya elverişli olup, bu kanun hükümlerine göre bağımsız mülkiyete konu olan bölümleridir.

Taban alanı kat sayısı: Taban alanının imar parseli alanına oranıdır.

İnşaat alanı kat sayısı (kat alanı kat sayısı KAKS, emsal): Yapı inşaat alanının imar parseli alanına oranıdır.

Bina yüksekliği: Binanın kot aldığı noktadan saçak seviyesine kadar olan mesafesidir. Imar planı ve yönetmelikte öngörülen yüksekliktir.

Kat yüksekliği: Binanın herhangi bir katının döşeme üstünden bir üstteki katının döşeme üstüne kadar olan mesafesidir.

İnşasına 2 yıl içinde başlanmayan veya 5 yıllık ruhsat süresi içinde tamamlanmayan ve süresi içinde ruhsat yenilemesi yapılmayan yapılar, ruhsatsız yapı olarak değerlendirilir.

Enerji kimlik belgesi olmayan mevcut yapılarda gerçekleştirilecek her türlü ruhsat işleminde Enerji kimlik belgesinin düzenlenmesi zorunludur. 

Yapının mevzuata uygun bulunması halinde, 30 gün içinde yapı kullanma izin belgesi düzenlenir.

1985 yılında yürürlüğe giren 3194 sayılı İmar Kanunu ile birlikte Türkiye’de planlama ilk kez bir sisteme bağlanarak planlamanın gelişmeyi önceden yönlendirmesi ilkesi getirilmektedir. Buna göre kentlerin imar planlarına uygun gelişmelerini sağlamak amacıyla belediye ve mücavir alan sınırları içinde ve dışında kalan alanlar ve onunla bütünleşen çevresindeki plansız alanların bir bütün olarak ele alınması sağlanmış oluyordu. Bunun dışında 3194 sayılı İmar Kanunu ile getirilen önemli bir değişiklik, planlama alanında merkezî yönetim ağırlıklı yetkilerin yerel yönetimlere devri konusunda olmuştur. Bu yetki devri yerel yönetimlerin özerkleşmeleri yönünde olumlu bir adım olarak nitelendirilmiştir.

Desantralizasyon, (yerelleşme), kamu yönetiminde, yönetim yetki ve sorumluluğunun, yerel kamu otoritelerinin daha geniş bir serbestiye sahip kılınmaları için kısmen merkezî yönetimden yerel yönetimlere bırakılmasına denir.

Vesayet; idari vesayet, Üniter yapılı devletlerde genel idare sınıfı ile yerinden yönetimler arasında idari açıdan bütünlük sağlamaya yarayan denetim mekanizmadır.

3194 Sayılı İmar Kanunu Gereği Çıkarılan Yönetmeliklerde Yapılan Değişiklikler

Zaman içerisinde bu yönetmeliklerde ve isimlerinde aşağıdaki bazı değişiklikler yapılmıştır.

Mekânsal Strateji Planları, Çevre Düzeni Planları ve İmar Planları olarak bölümlemiş ve aşağıdaki gibi kademelendirilmiştir.

Ulaşım Ana Planı, şehrin mekânsal, sosyal ve ekonomik özelliklerine göre ulaşım ihtiyaç ve talepleri ile sürdürülebilir gelişmeyi dikkate alarak; şehir ve yakın çevresinin ulaşım sistemini, ulaşım ağını, standart ve kapasiteleri ile ulaşımın türlere dağılımını, kara, deniz ve hava ulaşımı ve bu ulaşım türlerinin birbirleriyle entegrasyonu, bu türlere  ait transfer noktalarını, depolama ve aktarma merkezlerini, ticari yük koridorlarını ve toplu taşıma güzergâhları ile gerektiğinde otopark, bisiklet ve yaya yolları, erişilebilirlik ve trafik konularında gereken ayrıntıları belirleyen, toplu taşımaya ağırlık veren ve öncelikli kılan, kısa ve uzun dönemde ulaşım türlerine ait sorunlara çözüm önerilerini ortaya koyan, gerektiğinde şehrin üst ve alt kademe planları ile eş güdümlü olarak hazırlanabilen, plan paftası ve raporuyla bir bütün olan plandır.

Otopark Yönetmeliği; 1993 yılında yayımlanan Yönetmelik’in birinci maddesinde “3194 sayılı İmar Kanunu’nun 37’nci ve 44’üncü maddelerine dayanılarak hazırlanan bu Yönetmelik’in amacı, yerleşme yerlerinde araçların yol açtığı, trafik sorunlarının çözümü için otopark yapılmasını gerektiren bina ve tesislerin neler olduğunun ve otopark ihtiyacının miktar, ölçü ve diğer şartlarının tespit ve giderilme esaslarını aynı Kanun’un 5’inci maddesinde tanımlanan ulaşım sistemlerini ve problemlerinin çözümünü gösteren imar planlarına uygun olarak düzenlemektir.” denilmektedir.

Belediye meclisinin görev ve yetkileri içinde;

Mekânsal Strateji Planların hazırlanması sürecinde göz önünde bulunması gereken bazı ilke ve esaslar da yer almaktadır. Bu ilke ve esaslar;

644 Karar Sayılı Çevre ve Şehircilik Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde

Kararname’nin (04.07.2011) amacı; Çevre ve Şehircilik Bakanlığının kuruluş, görev, yetki ve sorumluluklarını düzenlemektir.