BATI EDEBİYATINDA AKIMLAR II

Luis Leal, büyülü gerçekliği,fantastik, ruhsal ve gerçeküstücü edebiyattan ayırır. BU akım, gerçeküstücüler gibi düş motiflerine yer vermez, fantastik ve bilim kurgu gibi düşsel evrenler yaratarak gerçekliği bozmaz, anlatı kişilerinin ruhsal çözümlemesini yapmaya girişmez ve davranışlarının nedenlerini sorgulamaz.

Gabriel Garcia Marquez, "Yüzyıllık Yalnızlık" romanının yazarıdır. Marquez'in bu yapıtının yayımlandığı zamana kadar, büyülü gerçeklik bir biçem (uslup) olmaktan öteye geçememiştir. Bu romanın yayınlanmasından sonra, bu yazma biçemi, yazınsal bir akım olarak değerlendirilmeye başlar.

Büyülü gerçeklik, içinde büyülü öğeleri barındıran gerçeklik anlayışı çerçevesinde, "düşsel/gerçekdışılık ile gerçekliği birbirine bağlayan" gerçekliğin postmodern bir görüntüsüdür.

Okur, anlatı kişilerinin öykülerinin geçtiği uzamı, içinde yaşanan gerçek uzamla örtüştürmek zorunda kalmalı ve bu öykülerin açıklamasının doğal ile doğaüstü yasalara uygunluğu arasında tereddüte bırakılmalıdır. Bu durum fantastik anlatı için belirlenen koşullardan biridir.

Latife Tekin, Sevgili Arsız Ölüm'ün yazarıdır. Roman, 1960'lı yıllarda Anadolu'nun kırsal bölgesinde yer alan bir köyden, büyük bir kente (İstanbul) göç eden Aktaş ailesinin karşılaştığı sorunları ve bunalımları, köy-kent kültürel çatışması bağlamında tartışmaya açar.

Doğru cevap B dir. Alman sanat eleştirmeni Franz Roh büyülü gerçekçilik terimini ilk olarak değiştirilmiş gerçekliği gösteren bir tabloyu tanımlamak için kullanmıştır.

Doğru cevap D dir. Bu Dünyanın Krallığı romanın yazarı Alejo Carpentier'dir.

Doğru cevap E dir. 1923 yılında Gustav Hartlaub resim sanatı için büyülü gerçekçilik yerine, yeni nesnellik (İng. New Objectivism) kavramını önermiştir.

Doğru cevap D dir. Jorge Luis Borges Alçaklığın Evrensel Tarihi adlı yapıtın yazarıdır.

Doğru cevap B dir. Yıllarca hakkettiği değeri görmeyen “Haitililerin Büyüleyici Gerçekçiliği” bildirisinin yazarı Jacques Stephen Alexis'tir.

Doğru cevap A dır. “Latin Amerika Büyülü Gerçekçiliği” çalışmasının yazarı Irlemar Chiampi'dir.

Doğru cevap E dir. Amaryll Chanady, Büyülü Gerçekçilik ve Fantastik: Çözülmüş ve Çözülmemiş Karşıtlık başlıklı karşılaştırmalı tezinde, kurgusal bir öyküsel biçim olarak büyülü gerçekçilik ile fantastik arasında kuramsal bir ayrım önermiştir.

Doğru cevap B dir. Tzvetan Todorov, fantastik türün en önemi niteliğini, doğa yasalarına göre yaşayan bir kişinin, beklenmedik bir anda doğaüstü bir olayla karşılaşması durumunda nasıl davranması gerektiğini bilememesi durumu olarak açıklamıştır?

Doğru cevap C dir. Melezleşme kavramını öne çıkaran yazar Brenda Cooper'dir.

Bilindiği kadarıyla büyülü gerçekçilik terimi ilk olarak Alman sanat eleştirmeni Franz Roh tarafından değiştirilmiş gerçekliği gösteren bir tabloyu tanımlamak için kullanılmıştır.

Büyülü gerçekçilik akımı 1960’lı yıllardan itibaren özellikle Latin Amerika ülkelerinde büyük gelişme göstermiştir.

Akımın ikinci dönemi, 1930-1950 yılları arasını kapsar. Bu dönemde Bettina ShawLawrence, Paul Cadmus, Ivan Albright, Philip Evergood, George Tooker ve Andrew Wyeth gibi Kuzey Amerikalı ve Avrupalı ressamlar tarafından, genellikle Roh’un “olağanüstü” adını verdiği şeyi barındıran, gündelik gerçekliğe değil, daha çok biçem bozukluklarının ve abartıların kullanıldığı gerçeküstü dekora sahip “büyülü gerçekçi” resimler yapılmıştır.

Charles W. Scheel’e göre büyülü gerçekçiliği, tarihsel olarak 4 büyük dönemde incelemek gerekir

1923 yılında Gustav Hartlaub, anlatımcılığa tepki olarak resim sanatı için büyülü gerçekçilik yerine, Yeni Nesnellik (İng. New Objectivism) kavramını önerir

Büyülü gerçekçilik akımı, edebiyat alanında da etkisini kısa sürede gösterir. Arjantinli yazar Jorge Luis Borges (1899–1988) 1935 yılında Alçaklığın Evrensel Tarihi adlı yapıtını yayımlar. Borges, edebiyat eleştirmenlerince ilk büyülü gerçekçi örnekçe olarak benimsenen bu yapıtında, eski masalların ve gerçek yaşam öykülerinin yapısını bozup kurmaca ile gerçekliği aynı anda iç içe geçirerek yeniden öykülemiştir.