BATI EDEBİYATINDA AKIMLAR I

Doğru cevap C  seçeneği olacak. Sayfa 233’de SEMBOLİZMİN DOĞUŞU VE FELSEFÎ TEMELLERİ  konu başlığının  “Sembolist Manifesto “alt başlığında  “Sembolist manifesto (‘Le Symbolisme’, Le Figaro, 18 Eylül 1886), 1886’da Jean Moréas tarafından yayınlandı.” Şeklinde açıklanmıştır.

Doğru cevap B  seçeneği olacak. Sayfa 227 “REFORM başlığında “1054 yılında Doğu Roma’nın Katolik dünyayla bağlarını koparmasından sonra Batı Kilisesi, XII, XIII ve XIV ve XV. yüzyıllarda birçok kez düşünce ayrılıklarından kaynaklanan Kiliseden kopma girişimleriyle karşı karşıya kalır. Ancak Germen, İskandinav ve Britanya ülkelerinin Roma Kilisesinden kopuşunu gerçekleşmesi XVI. yüzyılda hareketin önderi Martin Luther’le olur. Onun başlattığı bu hareket, Protestan birlik ile Akdeniz ve Latin Avrupa’yı karşı karşıya getirir” Şeklinde açıklanmıştır.

Doğru cevap B seçeneği olacak. Sayfa 237’de  SEMBOLİZME GÖRE SANAT konu başlığında  “Charles Baudelaire (1821-1867): Sembolizmin dolayısıyla modern şiirin babası, Rimbaud’ya göre “şairlerin tanrısı”. 15 Mayıs 1871’de Paul Demeny’ye yazdığı mektupta Rimbaud, “Baudelaire ilk kâhin, şairlerin kıralı, gerçek bir tanrıdır” der. Şeklinde açıklanmıştır.

Doğru cevap D seçeneği olacak. Sayfa 238’de SEMBOLİZME GÖRE SANAT konu başlığında bilgi notlarında “Stéphane Mallarmé (1842-1898): Sembolizmin kurucusu sayılan, görüşleri ve eserleriyle kübizm, dadaizm, sürrealizm gibi akımları etkileyen şair.” Şeklinde açıklanmıştır.

Doğru cevap A seçeneği olacak. Sayfa 245’de SEMBOLİZME GÖRE SANAT konu başlığının “Sembolizmin Sonu”  alt başlığında “Şiirde Sembolist hareket 1890’da zirveye ulaştı ve 1900’lerde popülaritesinde hızlı bir düşüş başladı”  Şeklinde açıklanmıştır.

Doğru cevap C seçeneği olacak. Sayfa 246’da  SEMBOLİZME GÖRE SANAT konu başlığının “Sembolistler ve Eserleri”  alt başlığında “Paul Verlaine (1844-1896): Önce Parnas okulunun bir üyesi, sonra dekadanların lideri ve sembolist estetiğin kurucusu. Eserleri: Zuhal Şiirleri (Poèmes Saturniens, 1866), Çapkın Törenler (Fêtes galantes, 1869), İyi Şarkı (La Bonne Chanson, 1870), Sözsüz Romanslar (Romances sans Paroles, 1874), Bilgelik (Sagesse, 1880), Lanetli Şairler (Les Poètes Maudits, (1884), Aşk (Amour, 1888) Parallèlement (1889), Sövgüler (Invectices 1896)”  Şeklinde açıklanmıştır.

Arketipsel sembol kültürel sınırların ötesinde evrensel olarak bir dizi anlamı
çağrıştıran semboldür. Doğru yanıt E'dir.

Özel sembol yazarın hayal gücünde üretilen ve
bağlama göre herhangi bir anlama gelebilecek semboldür. Doğru yanıt B'dir.

Sembolizm: 19. yüzyılda realizme ve Parnasyenlerin salon şiirine tepki olarak gelişen edebiyat akımıdır. Doğru yanıt A'dır.

Sembolizm: 19. yüzyılda realizme ve Parnasyenlerin salon şiirine tepki olarak gelişen edebiyat akımıdır. Baudelaire, Rimbaud, Mallarmé, Verlaine, Maeterlinck ve Laforgue başlıca temsilcilerdir. Doğru yanıt C'dir.

Bazı edebiyat ve sanat terimleri sözlüklerinde sembolizm şöyle tanımlanmaktadır: Sembolizm: 19. yüzyılda realizme ve Parnasyenlerin salon şiirine tepki olarak gelişen edebiyat akımıdır. Doğru yanıt D'dir.

Sembolizm pozitivizmin hâkim olduğu 19. yüzyılda ortaya çıkar ancak onun gerçek tanımına ve gerçeği alımlama yöntemine karşı çıkar. Doğru yanıt A'dır.

Dekadans sanatı Parnas ekolü içinden çıkan ama ona karşı bir tepki olarak gelişen bir harekettir. Dekadans kelime itibarıyla çöküş demektir ve dekadanlar bunu gururla kullanır; burjuva toplumunun değer ve normlarına, sanat anlayışına ve estetik ölçülerine savaş açarlar. Geleneğe karşı yıkıcı, karamsar, yenilikçi, deneysel bir topluluktur. Dekadans sembolizme yol açmış ve bu estetiğin içinden çıkan sanatçılar sembolist akımı kurmuşlar ya da onunla ilişkilendirilmişlerdir. Doğru yanıt C'dir.

Sembolistler sanata gerçeğe ulaşmanın bir yolu ya da kimilerine göre tek yolu olarak bakmışlardır. Romantizmde olduğu gibi sembolizmde de sanatçı merkezi bir konumdadır; özel, seçilmiş bir kişidir; diğer insanların algılarına açık olmayan hakikatleri kavrayabilen ve yol gösteren kişidir. Bu gerçekler gördüğümüz dünyanın ötesindedir; fenomenler yalnızca birer “simgeler ormanı”dır; şair onları “idea”ları anlatabilmek için kullanır. Bu gerçekliği kavramak için aşkın bir deneyime ihtiyaç vardır, bu nedenle sinestezi/eşduyum
yöntemini geliştirirler; böylelikle şematik ve kategorik olmayan, akıcı ve organik bir algıya kavuşabilirler.

Sembolizmin temeli Baudelaire’in Kötülük Çiçekleri’ne dayandırılır. Elbette ondan önce Nerval ve Poe vardır ama bu kitap akımın başlangıç noktası ya da habercisi kabul edilir. Correspondances sonesinde eşduyum düşüncesine rastlanır ve başta Rimbaud olmak üzere sembolistler bu kavram üzerinden gerçekliği kavramaya çalışır ve bunun yöntemlerini sanatta yöntem olarak benimserler. Mallarmé ve Verlaine Baudelaire’den sonra sembolist estetiğin kurucuları olurlar ve şiirle müziği sentezlerler. Doğru yanıt C'dir.

Jean Moreas’nın Sembolist Manifesto’nun başında söylediği gibi sanatta bütün ekoller zamanla etkisini yitirir ve başka bir şeye dönüşerek evrimleşir. Sembolizm bilinçdışına ve gözlenebilir alanın dışındaki gerçeğe atıf yapıyordu ama henüz bilinçdışının bilimsel analizinden yoksundu. Freud’un kuramlarının
yayımlanıp yaygınlaşmasıyla birlikte sembolizm sürrealizme dönüşerek evrimleşti. Sembolizmin giderek kapalı bir hal alması, geleneksel okuyucuyu yordu; anlamca kapalı, biçim açısından yenilikçi, özgür dizenin, düzyazı şiirin, geleneksel olmayan ritimlerin kullanıldığı şiir okuyucuları yadırgattı ve rağbet görmez oldu. Doğru yanıt B'dir.

Sembolizmde simge kullanımı ve simgesel anlatım ön plandadır.

Baudelaire'in Kötülük Çiçekleri (Les Fleurs du Mal) kurucu bir eser kabul edilir.

Lecompte de Lisle parnas şairdir.

Sembolist manifesto sembolizmin özelliklerini açıkça ortaya koyar.