BASIN FOTOĞRAFÇILIĞI - Deneme Sınavı - 15

Magnum’u diğer ajanslardan ayıran en önemli özelliği, sahiplerinin
fotoğrafçı üyelerden oluşmasıdır. Bir başka deyişle Magnum, çalışanlarının
sahibi olduğu bir fotoğraf kooperatifidir. Kurucularından Henri Cartier-Bresson’a
göre “Magnum; insanların iyiliğini isteyen, dünyada olan bitene ilişkin bir merak
duyan ve bunu görsel olarak anlatma isteğinde olan insanların oluşturduğu bir
düşünce topluluğudur” (magnumphotos.com). 

Doğru yanıt (C)'dir.

Doğru yanıt Black Star'dır.

Bu durumda ajansların yeniden yapılanması gereği ortaya çıkmaktadır.

Magnum, yabancı bir fotoğraf ajansıdır. Diğerleri Türkiye'de hizmet vermektedir. Doğru yanıt (E) dir.

Anadolu Ajansı  2010 yılı itibarıyla EPA (Avrupa Basın Fotoğrafı Ajansı) temsilcisi olmuştur ve dünyadaki 400 000 yeni foroğrafın Türkiye'de dağıtım hakkını elinde bulundurmaktadır.

Lewis Hine, Ulusal Çocuk İşçiler Komitesi tarafından kadrolu fotoğrafçı olarak, ABD’deki çocuk işçilerin durumunu incelemiş ve fotoğraflamıştır.  Hine, karşılaştığı çalışan çocukların sağlıkları ve alışkanlıkları ile ilgili sosyolojik notlar tutarken, fotoğraflarını da çekerek, yazılanların doğruluğunu kanıtlamıştır.

Gazetenin fotoğraf arşivi

SIPA

Magnum

Magnum

Depo

Anadolu Ajansı

Robert Capa

Eugene Smith

Lewis Hine

Black Star

Bir medya kuruluşunun ya da gazetenin fotoğraf kaynakları, sadece o gazetede fotoğraf çeken kişilerle sınırlı değildir. Bir fotoğraf editörünün fotoğraf kaynakları; gazetenin kadrolu foto muhabirleri, fotoğraf ajansları ve bankaları, gazetenin fotoğraf arşivi ve serbest fotoğrafçılardır.

Son yıllarda gazete patronlarının eğilimi, çalışan kişi sayısını azaltma yoluyla maliyeti düşürmek amacıyla haber muhabirlerinin aynı zamanda fotoğraf çekmesini istemeleridir. Bu durumun, gazetelerde çalışan fotomuhabiri sayısında bir azalmaya yol açtığı, bunun sonucu olarak fotoğraf alanında uzman olmayan kişilerin çektikleri haber fotoğraflarının niteliğini de düşürdüğü düşünülmektedir.

1920'lerde Almanya'da tohumları atılmış, 1930'larda İngiltere, Fransa ve ABD'ye sıçramış, 1940 ve 50'lerde tüm dünyaya yayılmış, takip eden dönemde de öngörülmemiş bir patlama yaşayarak, 1990'lardan itibaren dünya basın fotoğrafçılığının fotoğraf ajanslarının hakimiyeti altında olduğu söylenebilir.

Gazete, dergi gibi bir yayın kuruluşu, ajansa belirli bir aylık ya da yıllık ücret ödeyerek abone olur. Bu abonelik sayesinde yayın kuruluşu, düşük ücretli sınırlı abonelikler haricinde, genellikle sınırsız sayıda fotoğraf kullanma hakkını elde etmiş olur. Bu nedenle de kendi fotoğrafçısının ya da ajansın fotoğrafçısının fotoğrafını kullanmasının mali açıdan hiçbir farkı olmayacaktır. Ancak, prestij açısından tüm yayın kuruluşları kendi kadrolu çalışanının fotoğrafını kullanmak isteyecektir. Bu nedenle de ajans fotoğrafçıları için rekabet koşulları oldukça zordur ve en üst düzeyde fotoğraflar üretmeleri gerekir.