BASIN FOTOĞRAFÇILIĞI - Deneme Sınavı - 10

Gazetecilik gibi “hız”ın en çok gereksinim duyulduğu bir iş kolu için oldukça uzun ve işletme maliyetleri açısından sorunlu bu süreç, foto muhabirlerini de psikolojik olarak yıpratıyordu.

Fotoğrafların sayısal veriye dönüşmesi görüntü kalitesini arttırmıştır ancak DPI süreci ile ilgili bir bilgi bu dönemde yer almamaktadır.

Associated Press, Reuters ve AFP gibi uluslararası haber ajanslarının da içinde yer aldığı medya kurumları, foto muhabirlerine “Fotoğraf makineleri ile nasıl video çekilir?”, “Ses kaydı nasıl alınır?”, “Video montajı nasıl yapılır?” gibi e¤itimler vermektedir.

Cevap I, II ve III tür.

Günümüz foto muhabirleri, görsel öykülerini fotoğraf, ses, video, animasyon gibi unsurların bir arada kullanılması çoklu ortam uygulaması olarak tanımlanmaktadır.

Günümüzde, medya kuruluşları fotoğraf projeleri için ciddi bütçe kesintisine gitmektedir. Kendi kadrosunda bulunan foto muhabirleri tarafından önerilen projeleri “pahalı” buldukları için geri çeviren medya organları, serbest fotoğrafçıların projelerini de proje öncesi desteklememekte, ortaya çıkardıkları işi satın alma eğiliminde olmaktadırlar. Bu yeni olumsuz koşullar foto muhabirliğine tutku ile bağlı insanların önündeki aşılması en zor engellerdendir.

II nolu madde yeni mali fırsat değildir.

Her devirde haber fotoğrafçılarının en büyük hayallerinden biri hiç kuşku yok ki, fotoğrafları bir noktadan diğerine çok kısa sürede ve sorunsuz transfer edebilmek olmuştur. Bu yönde öncü diğer çalışmalar olmakla birlikte fotografik veri aktarımı için 1935 yılı milat olarak kabul edilebilir. Bu tarihte, New York yakınlarındaki bir dağa düşen uçağın fotoğrafı, Associated Press haber ajansı tarafından “telefoto” adı verilen bir cihazla abonelere iletilmiştir. Telefoto cihazı, o yıldan başlayarak -küçük çaplı değişimlere uğrasa da- 90’lı yılların başına kadar medya dünyasında varlığını sürdürdü.

İlk elektronik postanın 1971 yılında yan yana duran bir bilgisayardan diğerine gönderilmesi, iletişim teknolojisi açısından foto muhabirlerine büyük bir müjde oldu.

Uzak bilgisayara veri aktarımı da ilk kez 1978 yılında bir telefon hattı aracılığı ile yapılmıştır.

Fotoğrafın, basılı medyada yıllardır süregelen “daha fazla yer bulabilme” arzusu, aynı yayınların web sitesi versiyonları sayesinde neredeyse sınırsız fotoğraf kullanabilme serbestliğine dönüşmüştür. Ziyaretçilerinin görüntülediği sayfa sayısı ve sitede kalma süreleri üzerinden “tirajı” ölçümlendirilen web sitelerinde, görsel malzemelerin (fotoğraf, video, infografikler vb.) bu amaca önemli katkı sağladığı görülmektedir.

Nesnelerin görüntülerini içeren veriler sayısal teknolojiden önce film, fotoğraf kartı gibi yüzeylere kaydediliyordu. Bugün gelinen noktada görüntü içeren verinin sayısal veriye dönüştürülebilmesi, bundan da öte görüntünün "sayısal veri" olarak üretilebilmesi mümkündür.

Cep telefonlarına fotoğraf çekebilme yeteneğinin eklenmesi ile dünya nüfusunun önemli bir bölümü ceplerinde “fotoğraf makinaları” ile dolaşmaya başlamıştır. Sıra dışı olduğuna inandıkları her şeyi kayda geçiren insanlar, ürettikleri görüntüleri diledikleri yere de internet teknolojisi sayesinde kolayca transfer edebilmektedir. Artık, yerel, ulusal, uluslararası medya kuruluşları bu tür görüntü üretenlerin bombardımanına tutulmaktadır. En etkileyici sıcak görüntüler onların vizörlerinden gazete ve internet sayfalarına, televizyon ekranlarına taşınmaktadır. Kısa sürede kurumsallaştılar ve mesleki tanımları bile yapıldı, artık onlara “Yurttaş foto muhabiri” denilmektedir.

“Yurttaş gazeteciliği” kavram olarak yeni gibi dursa da uygulama bakımından daha önce tarihi örnekleri olan bir olgudur. Bugünkü yurttaş gazetecililerin “atası” diyebileceğimiz Abraham Zapruder isimli bir ABD’li, Başkan John F. Kennedy’nin Dallas gezisi sırasında öldürüldüğü suikastı kamerası ile kayda alıp bunu Life dergisine satmıştır. Zapruder, bu satıştan 150.000 $ - günümüzün kuru ile yarım milyon dolar- kazanmıştır.

Yurttaş gazetecilerin ürettikleri görüntülerin medyada yer alan örneklerinin çoğalması, yapılan işi “kurumsallaştıracak” girişimlere de yol açmıştır. Nokia firması, 2006 yılında düzenlediği yarışmayla, sıcak haber görüntüsü çeken sade vatandaşların ürettikleri arasında en çarpıcı olanlarını ödüllendireceğini açıklamıştı. Yarışma şartnamesinin en ilginç maddelerinden biri, görüntülerin çekildikleri yıl içinde medya organlarında yayınlanmış olma zorunluluğuydu. Ödüle aday görüntüler, “yurttaş foto muhabirliği”nin geldiği etkin nokta hakkında fikir verici nitelikteydi.

Foto muhabirliği, hikâyelerin fotoğraflarla anlatılmasıdır. Bu öykülerin anlatım dili, teknolojideki gelişmelere paralel olarak değişim göstermiştir. Önceleri sadece gazete sayfalarına basılan sınırlı sayıdaki -hatta çoğu zaman tek fotoğrafla anlatılmaya çalışılan öyküler, fotoğraf ağırlıklı haber dergilerinin ortaya çıkmasıyla daha fazla sayıda fotoğrafla anlatılmaya çalışılmıştır.

Geleneksel fotoğraf sunumunun da teknolojideki yeniliklerden etkilenmemesi düşünülemez. Günümüz foto muhabirleri, görsel öykülerini fotoğraf, ses, video, animasyon gibi unsurların bir arada kullanılması olarak tanımlanan multimedya (çoklu ortam) yöntemiyle görücüye çıkarmaktadır.

1935 yılında icat edilen ve çekilen fotoğrafın sabitlenerek telefon hattı üzerinden aktaran cihaz telefotodur. Telefoto 90'lı yıllara kadar kullanılmıştır.

Bir bilgisayardan yanındaki bir bilgisayara ilk elektronik posta 1971 yılında gerçekleşmiş ve 1978 yılında da uzak bir bilgisayara veri aktarımı gerçekleşmiştir.

Sayısal fotoğrafın ortaya çıkmasıyla birlikte;

Ancak fotoğrafın estetik değeri teknolojik bir ilerleme ile ilgili değildir.