BANKALARIN YÖNETİMİ VE DENETİMİ - Deneme Sınavı - 7

Soruda verilen ifade yoğunlaşma riskini tanımlamaktadır. Yoğunlaşma riski bankanın belirli bir varlık veya yükümlülüğünün, belirli kişi ve kuruluşlara ait olması ve sermaye yeterliliği tabanının önemli bir oranını oluşturması hâlindeki karşılaşılan risktir.

Kârlılık riski: Faiz getirisi ve diğer getiri kalemlerinin iyi planlanmamasından kaynaklanır.

Sermaye yeterliliği riski;Sermaye yapısı ve yeterliliği dikkate alınmadan borçlanılmasından kaynaklanır.

Likidite riski: Aktif ve pasif vade yapısına uygun yeterli likit değer bulundurmamasından kaynaklanır.

Fiyat etkisi, faiz oranlarındaki değişimler nedeniyle bankaların yapmış olduğu menkul kıymet yatırımlarının değerlerinde meydana gelebilecek etkidir.

Temel risk, kredi ve mevduat faiz oranlarındaki değişimin spot ve vadeli işlem piyasalarındaki faiz oranlarını da etkilemesi durumudur.

İki farklı yabancı paranın paritelerindeki değişimden kaynaklanan rike parite riski denir.

Borç ödeme gücünün yetersizliği, durumunda banka mevduat sahiplerine karşı yükümlülüklerini yerine getirmek için ya mevcut aktiflerini paraya çevirecek ya da yeni borçlar bulmaya çalışacaktır.

Bankaların aktif/pasif yapısının vade uyumsuzluğundan kaynaklanır. Banka kullandırılan kredi ve diğer yatırımlardan beklenen nakit girişlerinin vadesi, fonlarının ödeme vadesiyle uyumlu olmaması veya yeni kredi kullandırımlarını karşılayacak mevdutanın bulunmaması durumu refinansman riskidir.

İş riski: Banka yönetiminin faaliyetlerini yürütürken aldığı kararlar, hedef pazar ve müşteri kitlesi, uygulanan kredi politikaları, riskten korunma stratejilerine yönelik alınan kararlar sonucunda bankanın beklenen getirisinin azalması olasılığıdır.

Pozisyon riski, bankaların menkul kıymet alım satım işlemlerine aracılık etme fonksiyonu nedeniyle menkul kıymet yatırımları kendi yatırım portföylerine girmemiş olmasına rağmen, menkul kıymet alım satımıyla ilgili aracılık faaliyetinden kaynaklanan bir takım yükümlülükleri üstlendiği risklerdir.

Karma Bankalar, sermayelerinde hem özel sektörün hem de kamu sektörünün payı olan
bankalardır.

Yatırım bankaları, devletlerin ya da firmaların uzun vadeli fon ihtiyaçlarını karşılayabilmeleri için, onların hisse senedi ve tahvil gibi menkul kıymet ihraç etmelerine aracılık eden kurumlardır.

Factoring, bir şirketin ticari alacaklarını satarak finansman sağlamasıdır.

Forfaiting, alacak hakkının kayıtsız ve şartsız olarak teslim edilmesidir.

Kliring, iki ülke arasındaki alışverişten doğan borç ve alacağın nakit kullanılmaksızın karşılıklı olarak mahsubu suretiyle hesabın tasfiye edilmesidir.

Hissedarlar Genel Kurulu: Merkez Bankasının pay sahipleri defterinde adı yazılı olan hissedarlardan oluşmaktadır.

Merkez Bankasının görev ve yetkileri şunlardır:
• Banknot ihraç etmek,
• Devletin veznedarlık görevini yapmak,
• Mali ve iktisadî konularda devletin danışmanlığını yapmak,
• Ticari bankaların para rezervlerini muhafaza etmek,
• Ülkenin uluslararası ödeme araçlarının muhafızlığını yapmak,
• Bankaların öz kaynaklarını ve yabancı kaynaklarını kullandıktan sonra son borç verme görevini yapmak,
• Bankaların takas, tasfiye ve virman görevini yapmak,
• Krediyi düzenlemek ve denetlemek,
• Kliring Kurumu olarak Kliring hizmetleri yapmak.

Banka Meclisi: Başkan ile Genel Kurulca seçilen, görev süresi üç yıl olan, altı kişiden
oluşmaktadır.

Yönetim Komitesi: Görev süresi üç yıl olan, başkan ve başkanın dört yardımcısından
oluşmaktadır.