BANKALARIN YÖNETİMİ VE DENETİMİ - Deneme Sınavı - 10

(BDDK), bankaların 1 Ocak 2011'den itibaren kullandıracağı konut kredileriyle, konut teminatı altında kullandırılacak tüketici kredilerinde, kredi tutarının teminata konu olan gayrimenkulün değerinin % 75'ini aşmamasını karara bağlamıştır. Doğru yanıt D’dir.

pot Krediler: Kredi kullandırma aşamasında tespit olunan faiz oranının vade sonuna kadar değiştirilmediği, faiz ile vergi vs. kesintilerin, üzerinde mutabık kalınan dönemlerde, anaparanın ise kredi vadesi sonunda bir kerede ödendiği kredi türüdür. Söz konusu kredi uygulamasında anaparanın erken ödenmesi, ancak bankanın onayı ve belirleyeceği esaslar çerçevesinde mümkündür. Ticari kredi kullanmak isteyen tüm firmalar bu krediden yararlanabilir. Doğru yanıt C’dir.

Kart çıkaran kuruluş tarafından bir gerçek kişinin sahip olduğu tüm kredi kartları için tanınacak toplam kredi kartları limiti, ilk yıl için ortalama net gelirinin 2 katını 2. yıl için ise, 4 katını geçemez. Doğru yanıt D’dir.

Finansal piyasalarda asimetrik bilgi sorununun artmasına ve dolayısıyla krize yol açan sebepler şöyle sıralanabilir:
• Faiz oranlarında artış,
• Finansal kurumların bilançolarının bozulması,
• Belirsizlikte artış,
• Reel kesim bilançolarının bozulması.

Dış borç krizi, borçlunun faiz ve anapara ödemelerini zamanında yapamaması olarak tanımlanır. Bir ekonomide dış borç krizi, kamu kesiminin ve özel kesimin dış borçlarını ödeyememesi durumunda ortaya çıkar.

Bazı araştırmacılara göre, bankacılık krizi ve para krizi ikiz krizler olarak da kabul edilmektedir.

Bankacılık sektöründe yaşanan krizler ülkeden ülkeye farklılaşmaktadır ve bunları çoğu zaman tek bir nedene dayandırmak mümkün değildir. Bununla birlikte, bankacılık krizlerinin en çok gözlenen mikroekonomik nedenleri arasında; Denetim ve düzenlemede yetersizlik, sermaye yetersizliği, bankalara devlet müdahelesi, mevduat sigortasının yüksek olması ve bankaların kötü yönetimi gösterilmektedir.

Bankacılık krizinin makroekonomik değişkenleri;

Bankacılık krizlerinin etkileri; Bankaların varlıklarını zararına satması, mevduat sahiplerinin bankalara hücumu, Mevduat kaçışı ve kamu maliyesi açısından ek maliyetlerin oluşmasıdır.

bankaların kurumsal olarak daha etkin ve verimli bir şekilde yönetilmesini sağlamak amacıyla gerçekleştirilen uygulamalar şunlardır;

Bankacılık sektöründe rekabetin yeniden sağlanması amacıyla gerçekleştirilen uygulamalar şunlardır:

İşletme ile ilişkisi bakımından riskler;
• İşletme içi riskler ve
• İşletme dışı riskler olarak sınıflandırılabilir.
İşletme içi riskler, işletmenin faaliyet konusu, kuruluş yeri, organizasyon yapısı, yöneticisi, personeli
ve teknolojik gelişmelere ayak uyduramamasından kaynaklanan risklerdir. İşletme dışı riskler ise
işletmenin içinde bulunduğu sektör ve ekonomiden kaynaklanan risklerdir. Bu risklere, pazarın durumu,
rakiplerin durumunu, politik ve ekonomik değişimler örnek verilebilir. Örneğin yurt dışından hammadde
ihraç eden A işletmesi ile yalnızca yurt içi piyasadan hammadde edinen B işletmesi döviz kurundaki
değişimden etkilenme düzeyi açısından kıyaslandığında A işletmesi döviz kuru açısından daha risklidir.

Sabit kıymet ve işletme yatırımlarında ise beklenen getiri işletmenin nakit akışları ve/veya kâr ile tanımlanabilmektedir.
Bu yaklaşımla beklenen getiride değişime neden olan riskler;
• Sistematik ve
• Sistematik olmayan risk olarak sınıflandırılmaktadır.
Sistematik risk menkul kıymet yatırımlarında beklenen getiride değişime neden olabilecek ekonomik
ve politik koşullardan kaynaklanan risk unsurlarını içermektedir. Bu riskler, enflasyon riski, faiz oranı
riski, piyasa (menkul kıymet piyasası) riski, ülke riski gibi çeşitlendirilmektedir. Her menkul kıymet
sistematik riske duyarlılığı farklı olduğundan, bu risklerin menkul kıymet portföyleri oluşturarak
tamamen yok edilmesi mümkün değildir.
Sistematik olmayan risk çeşitleri; finansal risk, yönetim riski ve faaliyet (sektör) riski olarak
sınıflandırılabilir. Bu riskler işletmenin yapısından kaynaklanan bireysel risklerdir.

Bankacılık krizlerine karşı sistemi güçlendirmek ve korumak için alınabilecek önlemler:

Finansal Riskler
Finansal riskler; bankaların mevduat toplama ve kredi kullandırma sürecinde almış olduğu kararlar veya
uyguladıkları stratejiler neticesinde bekledikleri getiride azalışa neden olabilecek risk unsurlarıdır.
Bunlar, bilanço yapısından kaynaklı riskler, sermaye yeterliliği riskleri, kârlılık riskleri, kredi riski, faiz
oranı riski, likidite riski gibi risk çeşitleridir.

Ödeme güçlüğü içinde olan ve faaliyetlerini etkin bir şekilde yürütemeyen kamu bankalarının, sistemdeki diğer bankaları da tehlikeye sokmaması için başvurulan yollardan biri özelleştirmedir.

Refinansman riski, bankaların aktif/pasif yapısının vade uyumsuzluğundan kaynaklanır. Banka kullandırılan kredi ve diğer yatırımlardan beklenen nakit girişlerinin vadesi, fonlarının ödeme vadesiyle uyumlu olmaması veya yeni kredi kullandırımlarını karşılayacak mevduatnın bulunmaması durumu
refinansman riskidir.