BALIK YETİŞTİRİCİLİĞİ

Salmonidae (Alabalıkgiller) familyası üyelerinde ışınsız, etsi küçük bir yüzgeç
vardır. Buna Adipöz Yüzgeç (Yağ Yüzgeci) denir.

Günümüzde yaşayan balıklarda 4 tip pul bulunur: Plakoit, Kosmoit, Ganoit ve Elasmoittir.

Operkulum : Kemikli balıklarda solungaçlar, başın her iki tarafında, birer operkulum (solungaç kapağı) ile örtülü olarak tek bir boşlukta bulunur.

Balıklarda da sindirim sistemi bir sindirim borusu ile sindirim ve metabolizmada etkili olan ek bezler, yani karaciğer ve pankreastan oluşur. Balıkların sindirim borusu 4 alt bölümde incelenebilir:

1) Baş bağırsak(Buca faringial),

2) Ön bağırsak (Özafagus+Mide),
3) Orta bağırsak (İnce bağırsak) ve

4) Son bağırsak(Rektum).

Poikiloterm, vücut sıcaklıkları ortam sıcaklığına göre değişen suda yaşayan canlılardır.

Balıklarda yüzmeyi en iyi sağlayan, ideal vücut şekli fuziform (füze veya torpil şeklinde olan)’dur. Bu şekle sahip olan balıklara örnek olarak kemikli balıklardan sardalya, uskumru ve ton-orkinos; kıkırdaklı balıklardan birçok köpek balığı türü verilebilir.

Yılan balıkları, deniziğneleri vb. balıklarda vücut uzamıştır. Bu vücut biçimine Anguilliform da denir. Anguilliform balıklar kayalıkların içindeki dar boşluklara girip çıkmaya, kum içindeki deliklere girmeye ve otlar arasında saklanmaya müsaittir. Örn., zargana, yılan balığı, kurdela balığı gibi.

Pleuronectiformes’in (Yassı balıklar) erginlerinde her iki göz, ya örneğin kalkan balıklarında olduğu gibi, başın sol tarafında ya da örneğin dil balıklarında olduğu gibi, sağ tarafında yer alır.

Tükettikleri besinler açısından balıklar 3 ana grupta toplanır. Yalnız hayvansal besinlerle beslenenlere karnivor (etçil), yalnız bitkisel besinlerle beslenenlere herbivor (otçul), hem hayvansal hem de bitkisel besin tüketenlere de omnivor adı verilir.

Balıklarda çene dişleri biçimlerine göre insisör, molar, kanin, kardiform ve villiform olmak üzere başlıca 5 tiptir. Çene kemikleri (mandibula) çok iyi gelişmiş olan balıkların, midelerinde kuvvetli asit salgısı mevcuttur.

Balıklarda ozmoregülasyonda görevli organlar başlıca böbrekler ve solungaçlardır.

Geleneksel olarak, larval özelliklerin kaybolması, eksen iskeletinin, organ sistemlerinin, pigmentasyonun, pulların ve yüzgeçlerin tamamen oluşup balığın yetişkinin minyatür bir kopyası halini alması ile larval evrenin bittiği ve jüvenil evrenin başladığı kabul edilmektedir.

Dış faktörler: sıcaklık, çözünmüş oksijen ve karbondioksit miktarı, amonyak, suyun özellikleri, populasyon yoğunluğu (rekabet), besin bolluğu, fotoperiyot, tuzluluk, göçler, ortam kirliliği, ortamda predatör varlığı gibi bir dizi çevresel etkene bağlı olarak oldukça değişkendir. Hastalık ve parazitler iç faktörlerdir.

Doğal olarak oluşan büyüme bantlarının sayılarak yaş tayininin yapıldığı yapılar: pullar, otolitler, omur, yüzgeç dikenleri, göz lensleri, çene dişleri veya kemikleri, pektoral kemer ve operkul kemikleri.

Yaşamlarının çoğunu tatlı sularda geçirip üremek için denizlere göç edenlere katadrom denmektedir.

Gonokoristik: Balığın eşeyi erken bir yaşta belirlenir ve balık geri kalan hayatını ya erkek ya da dişi olarak geçirir; ayrı eşeylilik.

Pul ile yapılan yaş tayini güvenilir, pratik ve yaygın olandır. Ancak pulsuz balıklarda diğer yöntemlere de başvurulmaktadır.

Kıkırdaklı balıklarda ve bazı ilkel kemikli balıklarda bağırsak kısa ve kalın olup emilim yüzeyini artırmak için spiral valfler denen deri kıvrımları bulunmaktadır.

Balıklar ile ilgili en eski bilgiler Çinlilere ait olup (MÖ 10. yy.) bunlar basit tekniklerle balık yetiştirilmesi konularını içeren ilk çalışmalardır.

Balıklar ekonomik açıdan en önemli canlılar olup insanlar tarafından tüketilen hayvansal proteinin %16 kadarı balıklar tarafından karşılanmaktadır.

Yılan balıkları, deniziğneleri vb. balıklarda vücut uzamıştır. Bu vücut biçimine Anguilliform da denir. Anguilliform balıklar kayalıkların içindeki dar boşluklara girip çıkmaya, kum içindeki deliklere girmeye ve otlar arasında saklanmaya müsaittir.
Örn., zargana, yılan balığı, kurdela balığı gibi.