BALIK YETİŞTİRİCİLİĞİ - Deneme Sınavı - 36

İç su avcılığında kullanılan huni biçiminde tek
ya da iki taraftan girişi olan konik biçimdeki ağların birbirine eklenmesi ile oluşan av aracıdır

Pinterlerin suda kalma süreleri bir günden bir haftaya kadar değişebilir.

Genellikle açık denizlerde su derinliğinin 30-40 metreye kadar ulaştığı bölgelerde trol avcılığı yapılır. Av verimliliği oldukça yüksek ve insan gücüne çok fazla gereksinim duyulmaz.

Sersemletme yolu ile avcılığın en basit formu, uzakta bulunan bir balığa bir taş veya sert bir cismin atılarak balığın sersemletilmesi esasına dayanır. Mekanik bayıltıcı olarak bumerang, sopa, balta ve ağaç parçaları gibi farklı araçlar bu amaçla yaygın olarak kullanılmaktadır. Ancak sepet basit mekanik bayıltıcılardan biri değildir. Doğru cevap D'dir.

Boğulma dipteki çamurun karıştırılması ile oksijenin azaltılması esasına dayanan balık tutma yöntemidir. Doğru cevap B'dir.

Direç denizin dip kısmında bulunan midye, istiridye, karides, deniz salyangozu ve diğer su ürünlerinin avlanmasında kullanılan bir av aracıdır. Doğru cevap B'dir.

Lüfer avcılığı palamut gırgırı ile yapılır. Doğru cevap C'dir.

Şeffaflık iyi bir misinada olması gereken özelliklerden biri değildir. Doğru cevap B'dir.

Top bir şamandıra türüdür. Doğru cevap A'dır.

Yemsiz olarak kullanılan zokalara seğirtme denir. Doğru cevap E'dir.

Üç tek iğnenin beden kısmından kurşun ile birleştirilmesi ile elde edilen av aracı çarpmadır. Doğru cevap C'dir.

Çapariler deniz balıkları avcılığında yaygın olarak kullanılan ve bedeni üzerinde çok sayıda tüylü veya tüysüz iğne taşıyan oltalara denir. Doğru cevap C'dir.

Avrupa ve Türkiye’de en yaygın olarak bilinen ihtiyotoksik bitkiler şunlardır:
1. Taxus baccata (Yaygın porsuk)
2. Euphorbia esula (Eşek sütleğeni)
3. Daphne mezereum (Mezeryon)
4. Cyclamen europaeum (Alp menekşesi)
5. Anchusa officinalis (Sığır dili)
6. Datura stramonium (Tatula)
7. Nicotina tabaccum (Tütün)
8. Hyoscyamus niger (Ban otu)
9. Verbascum nigrum (Sığır kuyruğu)
10. Verbascum undulatum (Sığır kuyruğu)

Kepasti, Kırma, Kurt Ağzı ve Şıra dalyanı olmak üzere 4 çeşit dalyan vardır.

Dalyanlarda balık sürülerinin yerini tespit
etmek ve balıkların dalyana girişini gözlemlemek için bir kişinin üzerinde oturduğu direğe vigla direği denir.

Trol ağının bölümleri;
• Üst kanatlar
• Alt kanatlar
• Omuz
• Karın
• Uzatma parçası
• Torba
• Etek
• Mantar yaka
• Kurşun yaka
• Palamarlar (Halatlar)
• Kapılar
• Çelik halatlar (Esas halat)

Olta iğneleri uç, boyun, beden ve pala olmak üzere 4 kısımdan oluşur. İğnelerin bu dört yapısında avlanma etkinliğini artırmak amacıyla yapı farklılıkları vardır.

Olta iğneleri yapıları, eleman sayıları ve köstek
bağlantılarına göre 5 gruba ayrılır:
1. Tek uçlu iğneler
2. Çok uçlu iğneler
3. Zokalar
4. Köstek bağlı iğne
5. Kancalar

Palalar yapıları bakımından
altı grupta toplanır:
1. Düz yassı başlı pala
2. Halka baş pala
3. İlmikli pala
4. Düz yassı delikli pala
5. Topuz baş pala
6. İğne başlı pala

Teke: Karidese benzer. Otlu bölgelerden kepçe ile toplanır. Denizlerde yaşayan türleri ile lüfer avında, tatlı sularda yaşayan türleri ile yılan balığı ve levrek avcılığında kullanılır. Canlı olarak kullanılmalıdır.