BAKIM ELEMANI YETİŞTİRME VE GELİŞTİRME

Sosyal sağlık; sosyal boyuttaki iyilik durumu,
insanın sosyal boyutlu sorunlarının yaşanmaması ve
sosyal çalışma müdahaleleriyle çözülmesi durumu
olarak tanımlanmaktadır.

İlişki Kesme Teorisine göre; yaşlılık toplumdan yavaş yavaş geri çekilme süreci olarak görülmektedir.

Yaşlılıkta bireyin sosyal yönden aktif olmasını sağlayan
da sosyal ilişki ve hobilerdir.

Yaşlı annenin (anneanne- babaanne) torun bakması, onların denetimini sağlaması bir işe yarama duygusu yaşamasına neden olur. Bu tür davranışlar  yaşlı bireyin yaşam kalitesini yükseltir.

Yaşlılık, bireyin emekliliğini de yaşadığı bir dönemdir.

Yaşlı bireylerin yaşadığı sorunları
ve sıkıntılarını içeren başlıklar aşağıdaki gibi gruplandırılmıştır:
1. Ekonomik sorunlar
2. Sosyal sorunlar
3. Psikolojik sorunlar
4. Kültürel sorunlar
5. Yaşlılıkta rutin toplumsal hizmetlere ulaşmakta güçlük yaşanması
6. Kuşak sorunları
7. Yalnızlık sorunu
8. İletişimsizlik sorunu
9. Sevgisizlik sorunu
10. Sağlık sorunları
11. Umutsuzluk sorunu
12. Cinsel sorunlar
13. Ev işlerini yapmada kendine yetememe
14. Can sıkıntısı ve zaman geçirememe sorunu

Doğru cevap "a" şıkkıdır.Yani "Kişisel sorunlar"dır.

Psikolojik sorunlar: Bunalım, iç daralması,
kaygı olarak yaşlı bireylerde beliren sorunlardır.

Engellilerin Toplumla Bütünleşmelerinin Önündeki Engeller:

Doğru cevap "c"şıkkıdır.Yani "Çalışma"dır.

Ulaşım, Fiziksel Çevre ve Konut;Engelli bireylerin binalarda karşılaştığı mimari engelleri de kapsamaktadır.

Rehabilitasyon; yitirilen bir yeteneğin yeniden kazandırılması, yerine başka bir yeteneğin ‘ikame edilmesi” demektir.

Sosyal sağlık, sosyal boyuttaki iyilik durumu, insanın sosyal boyutlu sorunlarının yaşanmaması ve sosyal çalışma müdahaleleriyle çözülmesi durumu olarak tanımlanmaktadır.

İlişki Kesme Teorisine göre, yaşlılık toplumdan yavaş yavaş geri çekilme süreci olarak görülmektedir. Fiziksel etkinlikleri azalırken toplumsal olarak da bir uzaklaşma yaşar ve kendi iç dünyalarına çekilirler. Bu durum ayrıca, rollerin kaybı ya da azalması ile ilgili olup bireyi toplumsal açıdan yararlı kılan olanaklarını da giderek azaltır.

Toplumsal Değişim Teorisine göre, gelişen toplumlardaki yaşlıların “yapabildikleri” ile teknolojik gelişim hızı ve olanakları denk olamamaktadır. Bu değişim hızına yetişemeyen ya da beklentileri karşılayamayan yaşlı birey de zaman zaman modası geçmiş bulunmaktadır. Bu durum ise yaşlı bireyin güvenlik, saygı, sevgi, ait olma ve tanınma gibi gereksinimlerini tehdit etmektedir.

Tercih hakkını kullanan yaşlı bireyler açısından bakıldığında, çocuğunun yanında kalmayı tercih edenler olabildiği gibi elbette yaşlıya hizmet veren kurumlar da olmalıdır. Bu kurumların sayısı artırılmalı, nitelikli hâle getirilmeli ve verilen hizmetin kalitesi yükseltilerek sürekliliğinin sağlanması gerekmektedir. Yaşlı bireylerin kurumlarda kalma tercihini yalnızlığı paylaşma, çocuklar/çocuğunun olmaması, sosyal güvencesinin olması etkilemektedir. Huzurevlerinin toplumdan uzak bir yerde olmaları yerine, çocuk bakımevleri ile aynı ortamlarda olması, yaşlı bireylerin sosyal izolasyonunu ve yalnızlığını önlemesi, çocuklarla aynı ortamı- belki aynı bahçeyi paylaşırken farklı doyumları da yaşaması açısından önemli olacaktır (Öz, 2002).

Yaşlanmanın içerdiği fiziksel ve psikolojik değişmelerin yanı sıra yaşlıların sosyal ve ekonomik gereksinimleri de önceki yıllara göre değişmektedir (Terzioğlu ve diğ., 2004). Yaşlılıkta; gelirde azalma, işsizlikte artma görülmektedir. Özellikle yoksul kesimde yaşayan yaşlılarda kronik işsizlik bulunmaktadır. Bir işte çalışma güvencesi elde eden yaşlılar ise çoğunlukla düşük ücretle çalıştırılmaktadır. Sanayileşmiş toplumlarda yaşlıya iş verme ve ücret belirlemede yaş ayırt edici bir etmen olarak rol oynamaktadır. Yaşlılar yaşam düzeylerini yükseltecek, gelirlerini arttıracak, ek işleri bulmakta güçlüklerle karşılaşmaktadır (Emiroğlu, 1995). Bireyler yaşlandıkça daha az çalışmakta, üretmekte ve kazanmaktadırlar (Onat, 2002).

Yaşlılık, bireyin emekliliğini de yaşadığı bir dönemdir. Birey emekliliğe hazırlanmamış ise kendini boşlukta hissedebilir, bireysel üretkenliğin ve statünün kaybı, kişilerarası ilişkilerde sınırlanmalara ve maddi sorunlara yol açabilir. Maddi ya da fiziksel olarak bağımlı olması yaşlı bireyin işe yaramazlık, değersizlik yaşamasına ve öz güveninin sarsılmasına neden olur (Karataş, 2000). Emekliliğe uyum, bireyin emekliliği nasıl algıladığına bağlıdır. Birçok kişi için emeklilik “değişik ve can sıkıcı olmayan, yapmak istediklerini gerçekleştirecek yeni bir yaşam fırsatı” olarak tanımlanmakla birlikte, bazı insanlar için “anlamsızlık, duygusal ve fiziksel tükenme, rollerin kaybı ve rolsüz rolü oynamak” olarak görülebilir.

Psikolojik sorunlar: Bunalım, iç daralması, kaygı olarak yaşlı bireylerde beliren sorunlardır.

Kuşak sorunları: Yaşıyla ilgili bakış ve anlayışının gençlerin anlayış ve bakış açılarıyla örtüşememesinin yarattığı sorunlardır.

Ev işlerini yapmada kendine yetememe: Eski performansında olamadığı için işleri yaparken yeterli olmaması ya da aynı işleri yapmaktan bıkkınlık yaşaması durumudur.

Engellilerin eğitiminde temel yaklaşım olarak kabul edilen “kaynaştırma eğitimi” nin yaygın bir şekilde uygulanması son derece önem taşımaktadır. Üniversitelerin engellilerle ilgili eğitim veren bölümlerinde bilimsel araştırmalara ve uygulamalı çalışmalara ağırlık verilmelidir. Eğitim engelliler için çoğu sorunun çözümünde anahtar rol üstlenmektedir. Bu nedenle engellilerin eğitim sorunlarına gerekli önem ve ağırlık verilmelidir. Ülkemizde engellilerin çok büyük bölümünün eğitim hizmetlerinden yararlanamadığı düşünülürse ülkemizde bu bağlamda büyük bir sorunun varlığından söz edebiliriz (Karataş, 2002).