BAHÇE TARIMI II

Bir meyve çeşidinin bir yıl çok, bir yıl az veya hiç meyve vermemesine periyodisite denir.

Genelde meyve türleri tohumla çoğaltıldığında çeşit özelliğini kaybeder.

Elma kireçli ve pH’sı yüksek topraklarda demir elementinin alınamamasından kaynaklanan sararma belirtisi (kloroz) gösterir.

Meyve yüzeyinin kahverengi mantarımsı bir ağ gibi kabuk bağlamasına paslılık denir.

Döllenme olmaksızın tohumsuz meyve oluşumuna partenokarpi denir.

Nar bitkisi saçak köklüdür. Çok sayıda ince kök oluşturur.

Nar ışıklanma ve sıcaklık isteği yüksek bir bitkidir. Bu nedenle sıcak, güneşli ve nemli bölgelerde daha iyi yetişir.

Elma çeşitlerinin çoğu diploittir. Ancak Hüryemez, Çakıldaklı, Furunüstü, Jonagold, Kanada Renet, Winesap ve Staymared gibi triploid çeşitler de bulunmaktadır. Bu çeşitler iyi (canlı) çiçek tozu oluşturmadıkları için kendine verimli olmadıkları gibi tozlayıcı olarak da kullanılamazlar.

Niğde, Karaman ve Ankara illeri gibi yazın sıcak ve nispi nemi düşük olan yerlerde bazı çeşitlerde meyve renginde açılma veya güneş yanıklığı görülmektedir.

Elmanın besin maddesi içeriği çok zengin olmayan bir meyvedir.

Spur elma çeşitlerinde boğum aralığı kısadır.

Elma bahçesinde tozlayıcı çeşit sayısı 1/9 oranında olmalıdır.