BAHÇE TARIMI II - Deneme Sınavı - 6

Bir meyve çeşidinin bir yıl çok, bir yıl az veya hiç meyve vermemesine periyodisite denir.

Genelde meyve türleri tohumla çoğaltıldığında çeşit özelliğini kaybeder.

Elma kireçli ve pH’sı yüksek topraklarda demir elementinin alınamamasından kaynaklanan sararma belirtisi (kloroz) gösterir.

Meyve yüzeyinin kahverengi mantarımsı bir ağ gibi kabuk bağlamasına paslılık denir.

Döllenme olmaksızın tohumsuz meyve oluşumuna partenokarpi denir.

Nar bitkisi saçak köklüdür. Çok sayıda ince kök oluşturur.

Elma çeşitlerinin çoğu diploittir. Ancak Hüryemez, Çakıldaklı, Furunüstü, Jonagold, Kanada Renet, Winesap ve Staymared gibi triploid çeşitler de bulunmaktadır. Bu çeşitler iyi (canlı) çiçek tozu oluşturmadıkları için kendine verimli olmadıkları gibi tozlayıcı olarak da kullanılamazlar.

Niğde, Karaman ve Ankara illeri gibi yazın sıcak ve nispi nemi düşük olan yerlerde bazı çeşitlerde meyve renginde açılma veya güneş yanıklığı görülmektedir.

Elmanın besin maddesi içeriği çok zengin olmayan bir meyvedir.

Spur elma çeşitlerinde boğum aralığı kısadır.

Kireçli ve pH’sı yüksek topraklarda elmada

Hastalık ve zararlılarla mücadelede öncelikle kültürel ve biyolojik mücadele olmalı, daha sonra çok gerekli ise kimyasal mücadele yapılmalıdır.

Kendi çiçek tozuyla tozlandığında tohum oluşturamayıp meyve bağlayamama durumu olarak izah edilir.

Ağacın dal ve gövdelerinde kabuğun üst kısmındaki hücrelerin düzensiz gelişmesi sonucu oluşan 1-2 mm eninde, 3-4 mm uzunluğundaki çatlaklara verilen isimdir.

Üreticilerin uygun tozlayıcıya yer vermemeleri, tozlayıcıları yeterli sayıda ve düzende bahçeye dikmemeleri gibi nedenlerle çoğu bahçede tozlanma sorunları ve verim düşüklüğü yaşanmaktadır.

Zeytin çeşitlerinin yağ oranları çeşide, kültürel bakıma ve yıllara göre değişir. Genelde zeytinlerdeki yağ oranı %15-25 arasında değişir. Sulanmayan koşullarda yağ oranı artar. Ancak bu durumda verim düşük olur ve periyodisite artar.