BAHÇE TARIMI I

Meyve ve bağlarda yer seçiminde öncelikle ekolojik faktörlerin etkisi dikkate alınmalıdır. Yer seçiminde özellikle iklim, toprak, yöney ve suyun varlığı değerlendirilmelidir.

Bağcılık yapılması istenilen bir bölgede yıllık ortalama sıcaklık 9°C’nin, vejetasyon süresi 160 günün altında olmamalıdır.

Kontur Dikim: Eğimi çok fazla olan arazilerde tesviye ile düzeltme bazen mümkün olamamaktadır. Teraslar yapılarak tesviye eğrilerine paralel olarak yapılan dikim şeklidir. Fidanlardaki dikim aralığını topoğrafik yapı ve terasların şekli belirler.

Fidan dikimi sırasında şu hususlar dikkate alınmalıdır;

• Kırılmış, kurumuş, aşırı uzamış köklerle sürgünlerde budama yapılır ve kök taç dengesi sağlanır.
• Dikim sırasında köklerin temas edeceği toprağın yeterince nemli olması gerekir.

• Fidan çukurları yeteri derinlik ve genişlikte olmalıdır.
• Dikimde toprak köklerle iyice temas etmelidir.
• Dikim sırasında toprağa belirli oranda çiftlik gübresi gibi organik materyal
karıştırlabilir.
• Dikimden sonra can suyu verilmelidir

Omca: Bağcılıkta her bir asma bitkisine verilen teknik bir terimdir.

Meyve bahçelerinde uygulanacak sulama suyu miktarı türlere göre değişiklik göstermektedir. Elma, erik gibi meyve türlerinin nemli ortamı sevmeleri nedeniyle su istekleri öteki bazı meyve türlerine göre daha fazladır. Bunları armut, kiraz, şeftali ve kayısı türleri izlemektedir. Badem, vişne, incir, zeytin, antepfıstığı ise su tüketimi az olan meyve türleri olarak bilinmektedir. Antepfıstığı, badem, zeytin kurak koşullara dayanabilme özelliği de olabilen meyve türleridir.

Goble: Gövdeyle 45-60°’lik açı yapan genellikle 3 ana daldan oluşan ve çoğunlukla nemli bölgelerde uygulanan, orta kısmı açık, üstten görünümü vazoya
benzeyen terbiye şekildir.

Guyot: Telli destek sistemi kullanılarak tek veya çift kollu olarak oluşturulan bir terbiye şeklidir. Bu sistemde her kol üzerinde birer adet uzun budanan ürün dalı ve iki göz üzerinden budanmış yenileme dalı bulunur. Bu terbiye şekli yaklaşık 4 yıl içerisinde oluşturulur. Genellikle uzun (karışık) budama isteyen çeşitlerde kullanılır.

Özellikle domates, hıyar ve kavunlarda 2 m yüksekliğe kadar çekilen ipe dayalı gövde oluşturulmaktadır. Bu sistemde domateste gövdedeki yaprak koltuklarından çıkan sürgünler koparılmakta ve bu işleme “koltuk alma” denilmektedir. Hıyar ve kavunda ise gövdedeki alt yaprak koltuğundaki sürgünler alınırken, daha üstteki sürgünlerin ikişer boğumdan uçları alınmakta ve bu boğumlarda meyve oluşmasına izin verilmemektedir.

Meyve ve bağlarda yer seçiminde öncelikle ekolojik faktörlerin etkisi dikkate alınmalıdır. Yer seçiminde özellikle iklim, toprak, yöney ve suyun varlığı değerlendirilir. Anaç, yer seçimiyle ilgili değildir.

Kışları soğuk bölgelerde güneş ışınları güney ve güneybatı yönlere daha dik geldiğinden, bu yöneyler daha erken ısınmakta ve bitkiler daha erken uyanır. Bu yüzden turfanda yetiştiricilik açısından güney ve güneybatı yönleri tercih edilir.

Eğimi çok fazla olan arazilerde teraslar yapılarak tesviye eğrilerine paralel olarak kontur dikim yapılır. Fidanlardaki dikim aralığını topoğrafik yapı ve terasların şekli belirler.

Bahçe bitkilerinde modern yetiştirme teknikleri kapsamında yer alan ve oldukça yaygın kullanım alanı bulan damla sulama sistemi ile de gübre uygulamaları yapılmaktadır. Fertigasyon olarak bilinen bu yöntemde suda çözünebilir formdaki gübreler sulama suyuyla birlikte bitkilere verilmektedir.

Goble; gövdeyle 45-60°’lik açı yapan genellikle 3 ana daldan oluşan ve çoğunlukla nemli bölgelerde uygulanan, orta kısmı açık, üstten görünümü vazoya benzeyen terbiye şekildir.

Şekil verme işlemleri tamamlanan meyve ağaçlarında verim ve gelişme arasındaki dengeyi sağlamak ve uzun süre devam ettirmek için verim budaması yapılır.

Hıyar yetiştirmede, ipe alınan gövdeler istenilen uzunluğa ulaştıktan sonra tepe alma işlemi uygulanarak büyüme sınırlandırılır.

Kordon, bağlarda kullanılan şekil budama çeşitlerinden biridir. Çok telli dikey ya da çok telli yatay dayanak sistemleriyle kombine edilebilen, hem kısa ve hem de karışık budama isteyen üzüm çeşitleri için kullanılabilen bir terbiye şeklidir.

Hastalık veya zararlının bulunduğu bitki materyalinin toplanıp kesilmesi, toprağa gömülüp yakılması; zararlıların bitki üzerinden toplanması, öldürülmesi ya da davranışlarının değiştirilmesi mekanik tarımsal mücadele yöntemlerindendir.

Aşırı meyve tutumunun neden olduğu olumsuzlukları ortadan kaldırmak için meyve seyreltmesi yapılır. Seyreltmede; elle, mekanik ve kimyasal madde kullanımı olmak üzere üç yöntem kullanılır.