BAHÇE TARIMI I - Deneme Sınavı - 5

Pestisit. Cevap B'dir.

Sağlık ilkesi. Cevap D'dir.

Ekoloji ilkesi. Cevap A'dır.

Eşitlik ilkesi. Cevap E'dir.

Özen ilkesi. Cevap A'dir.

Biodinamik üretim.

3. Cevap C'dir.

Nodozite.Cevap B'dir.

Fungusit. Cevap A'dır.

1972 yılında İngiltere, Fransa, İsveç, Güney Afrika ve ABD’de organik tarım alanında faaliyet gösteren beş kuruluş, bireysel çabalarını International Federation of Organic Agriculture Movements (IFOAM) isimli sivil toplum kuruluşunu kurararak göstermişlerdir.

18 Ağustos 2010 tarihli ve 27676 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ‘Organik Tarımın Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik’ yürürlüğe girmiştir.

Ülkemizde geçerli yasalara göre geçiş süreci çok yıllık bitkilerde örneğin meyve ağaçlarında 3 yıl, tek yıllık bitki türlerinde örneğin sebze, tahıllar, pamuk vb. 2 yıldır. Geçiş süreci çok yıllık türlerde hasat, tek yıllık türlerde ise ekim tarihi ile başlar.

Havada bulunan azotun toprağa aktarılmasını sağlayan ve baklagil bitki köklerinde bulunan yapılara denir.

Malç uygulaması: Yabancı otların gelişiminin engellenmesi amaçlı üretim alanında bitkiler dışındaki boş kalan toprak yüzeyinin bitkisel atıklarla yada plastik, kağıt vb. örtü materyalleri ile kaplanması işlemidir.

Marul, mısır, bakla, soya fasulyesi, fasulye, börülce ve ıspanak üretimde kendine katlanır bitkiler grubunda sayılabilir. Buna karşılık yonca, pancar, yulaf, bezelye, turp, kolza, ayçiçeği, haşhaş, soğan, sarımsak, lahana, patates ve hıyar kendine katlanamayan bitkiler grubunda yer alırlar.

Organik tarımda ekim nöbeti planlaması yapılırken soğan, lahana, patates ve şekerpancarının aynı arazide ancak 4 yıl aralıklarla yetiştirilebileceği belirtilirken havuç, karnabahar ve şalgamın 2 yıl üst üste yetiştirilmesinin uygun olduğu bildirilmektedir.

Doğal alanlardan ürün toplayacak müteşebbis, ürün toplamadan önce, bu alanların mülkiyetinin veya kullanma hakkının ait olduğu makamdan izin almak zorundadır. Orman alanlarından ürün toplayan müteşebbis, ürün toplamadan önce, belirlenen alan için Tarım ve Orman Bakanlığı’ndan izin almak zorundadır. Bu izinle birlikte müteşebbis, bir kontrol veya sertifikasyon kuruluşuna başvurarak, alanın ürün toplamaya uygun olup olmadığını tespit ettirir. Uygunluğu durumunda sözleşme imzalar. Orman alanlarından toplanan ürünler için geçiş sürecini, alanın özelliğine göre, kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşu belirler ve organik tarımda geçerli yasal düzenlemelere göre alanı ve yapılan uygulamaları kontrol ederek uygun olması durumunda ürünü sertifikalandırır.

Organik ürünlerin işlenmesinde; gıdaların işlenmesinde kullanılan mikroorganizma ve enzim preparatları, doğal aromalı maddeler ve preparatları, içme suyu ve tuz, et ve yumurta damgalarının renkleri, yasal izin verilen mineraller, vitaminler ve aminoasitler kullanılabilir. Organik ürünlerin işlenmesinde izin verilen katkı maddelerinin dahi en düşük düzeyde kullanılmasına çalışılmalıdır. Organik ürünlerde Genetiği Değiştirilmiş Organizmalar (GDO) ve gamma ışınları gibi iyonize radyasyon uygulamalarının kullanılması yasaktır.

Organik ürünlerdeki, organik tarım logosu insan ve çevre sağlığını koruyan üretim tekniklerinin kullanıldığının göstergesidir. GTHB, “% 100 Doğal, Hormonsuz, Hakiki, Köy ürünü, Saf, gibi tanımlanan ürünlerin organik ürün olmadığını vurgulamaktadır.

Ülkemizde 18 Ağustos 2010 tarih ve 27676 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ‘Organik Tarımın Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik’ organik tarım faaliyetlerini, “toprak, su, bitki, hayvan ve doğal kaynaklar kullanılarak organik ürün veya girdi üretilmesi yada yetiştirilmesi, doğal alan ve kaynaklardan ürün toplanması, hasat, kesim, işleme, tasnif, ambalajlama, etiketleme, muhafaza, depolama, taşıma, pazarlama, ithalat, ihracat ile ürün veya girdinin tüketiciye ulaşıncaya kadar olan diğer işlemlerdir” şeklinde tanımlamaktadır.