AVRUPA BİRLİĞİ

: Ekonomik birlik aşaması, en ileri ekonomik bütünleşme aşamasıdır; üye ülkelerin ekonomi politikalarının tümüyle uyumlaştırıldığı aşamadır.

: Ortak pazar, malların serbest dolaşımı yanında, tüm üretim faktörlerinin dolaşımının serbest olduğu ekonomik bütünleşme aşamasıdır.

: Gümrük birliği aşaması ise üye devletlerce ara- larında mal ticaretinin önündeki tüm engellerin (gümrük vergisi, kota, ihraç yasakları vb.) kaldırıldığı aşamadır.

Parasal birlik aşaması, ortak paranın kullanıldığı ya da üye ülke paralarının sabit bir kurdan birbirine bağlandığı aşamadır.

: ABD Parasal birliği örnek değildir.

4-5 Aralık 1978’de gerçekleştirilen Brüksel Zirvesinde bir Avrupa Para Sistemi’nin (APS-European Monetary System) yürürlüğe konulmasına karar verilmiştir.

: Delors Raporu, Werner Raporu gibi, EPB’nin üç aşamada gerçekleştirilmesini öngören ve her aşamada üye devletlerce yapılması gerekenleri ayrıntılı olarak açıklayan bir rapordur.

Türkiye EFB alanına katılmamıştı.

: Avrupa Komisyonu ile Avrupa Merkez Bankası tarafından hazırlanan değerlendirme raporları, Yakınlaşma raporu (Convergence report) başlığını taşımaktadır.

Maastricht kriterleri ile Kopenhag kriterlerinibirbiriyle karıştırmayınız. Maastricht  kriterleri ekonomik ve parasal birlik kriterleri iken, Kopenhag AB’ye üyelik için karşılanması gereken kriterleri belirtmektedir.

Bugün itibarıyla EPB alanında yer alan bu 19 üye şunlardır: Almanya, Avusturya, Belçika, Estonya, Fransa, Finlandiya, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, Hollanda, İrlanda, İtalya, İspanya, Letonya, Litvanya, Lüksemburg, Malta, Portekiz, Slovakya, Slovenya ve Yunanistan. Diğer bir deyişle, bu üyeler nakdi olarak ulusal paraları değil, Avro’yu kullanmaktadırlar.

Yakınlaşma kriterleri (Maastricht kriterleri) ABİHA’nın Maddesinde belirtilen şu beş kriterden oluşmaktadır:

EPB’nin oluşturulduğu 1 Ocak 1999 tarihindeAvro, nakdi para olarak  kullanılmamıştır. Avro banknotlarının ve madeni paralarının tedavüle çıkışı için üç yıllık bir geçiş dönemi belirlenmiştir. Böylece 1 Ocak 2002 tarihine kadar EPB alanında ulusal paralar tedavülde kalmaya devam etmiştir.

19 üye ülkeden Lüksemburg ile Merkez ve Doğu Avrupa ülkelerinden Estonya, Letonya, Litvanya ve Slovakya olmak üzere ancak beş ülkenin tüm yakınlaşma kriterlerini sağladığı görülmektedir

1987 yılında kabul edilen Avrupa Tek Senedinde ekonomik ve parasal birlik’ kavramına ilk kez yer verilmesi olmuştur.

2017 itibarıyla 28 üyeli bir Birlik olan AB’nin EPB alanına dâhil olmayan ancak DKM-II’de yer alan tek ülke Danimarka’dır.

AMB’nin amaçlarına ulaşmak için kullandığı para politikası araçları şunlardır:

2009 yılının sonlarına doğru Yunanistan’da başlayan devlet borç krizi, kısa sürede İrlanda, Portekiz ve İspanya gibi EPB ülkelerine yayılmış bir EPB krizine (Avro krizine) dönüşmüştür.

Hâlihazırda EPB alanında yer alan 19 üye ülke arasında tek bir para politikası, fakat 19 farklı maliye politikası uygulanmaktadır.