AVRUPA BİRLİĞİ

ABD, Belçika, Birleşik Krallık, Danimarka, Fransa, Hollanda, İtalya, İzlanda, Kanada, Lüksemburg, Norveç ve Portekiz.

1950 yılında Pleven Planı ile 100 bin askerden oluşacak bir Avrupa Ordusu kurulması önerilmiştir.

Danimarka, NATO üyesidir ve ortak savunmanın NATO çerçevesinde sağlandığını düşünmektedir. Bu nedenle AB üyesi olmasına karşın BAB’a tam üye olmamayı ve BAB işlevlerinin AB’ye devredilmesinden sonra da OGSP’ye katılmamayı tercih etme hakkını kullanmıştır.

AB’ye yönelen tehditler: Başarısız devletler, bölgesel çatışmalar, kitle imha silahlarının yayılması, terörizm ve organize suçlardır.

Avrupa Güvenlik Stratejisi, AB bakımından mevcut tehditlerin ve temel hedeflerin bir listesini içeren ve AB’nin güvenlikle ilgili önceliklerini açıklayan belgenin adıdır.

AB’nin sivil ve askeri imkanlarını kullanabileceği görevler: ortak silahsızlandırma operasyonları, insani görevler, kurtarma görevleri, askeri danışmanlık ve destek görevleri ile çatışmaların önlenmesi ve barışın yeniden tesisidir.

Aralık 2008 Brüksel AB Zirvesinde “Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası’nın Geliştirilmesi Bildirgesi” yayımlanmıştır. Ulusal liderler, aşamalı bir biçimde sivil ve askeri kabiliyetleri geliştirerek Avrupa’daki mevcut kaynak açığını kapatmak taahhüdünde bulunmuştur. ODGP Yüksek Temsilcisi Javier Solana tarafından sunulan “Değişen Dünyada Gü-venliği Sağlamak” başlıklı rapor ile Avrupa Güvenlik Stratejisi’nin uygulanmasına ilişkin bir değerlendir-me yapılmış ve bu stratejinin daha etkin uygulanabilmesi için neler yapılabileceği ortaya konulmuştur. Söz konusu raporun, Avrupa Güvenlik Stratejisi’ni geliştirmek amacıyla hazırlandığı belirtilmiştir. 2008 yılında gözden geçirilen belgeye Avrupa güvenliğine dair aşağıdaki tehditler eklenmiştir: Enerji güvenliği, iklim değişikliği ve siber güvenlik.

Avrupa Savunma Ajansı, kriz yönetimi ve OGSP’nin geliştirilmesi aşamasında üye devletleri ve Bakanlar Konseyini desteklemek amacıyla 2004 yılında kurulmuştur.

Soğuk Savaş dönemi sonrasında Avrupa Birliği’nin (AB) uluslararası güvenlikteki rolü giderek artmakta ve özellikle kriz yönetiminde küresel bir aktör olma yolunda gelişim göstermektedir. Ortak Dış ve Güvenlik Politikası’nın (ODGP) ayrılmaz bir parçası olan Ortak Güvenlik ve Savunma Politikası (OGSP), 2003 yılından beri AB’ye sivil ve askeri imkanlara dayanan harekat kabiliyetini sağlamaktadır.

Gerçekten de AB ticaret, finans, çevre gibi konularda dünyada etkin bir aktör olarak hareket etmektedir. Bunlara ek olarak, “normatif bir güç” olarak AB benimsediği ilkeleri, kuralları ve standartları yaygınlaştırmaya çabalayarak küresel politikayı etkileyebilmektedir. AB aynı zamanda iktisadi ve sosyal piyasaya ilişkin politikaların ve düzenleyici kuralların dışsallaştırılması yoluyla etkisini kullanan bir aktör olduğundan “piyasa gücü” olarak da nitelenmektedir.

Günümüze değin (Ekim 2016) AB, üç kıtada 32 operasyon yürütmüştür. AB; tsunami sonrası Endonezya’da barış inşası, Mali ve Orta Afrika Cumhuriyeti’ndeki mültecilerin korunması, Somali ve Afrika Boynuzu’nda korsanlıkla mücadele örneklerinde olduğu gibi, yürütülmesinde birbirinden farklı kabiliyet ve kapasite gerektiren çeşitli operasyonlar gerçekleştirmiştir. Dolayısıyla AB, güvenlik ve savunma hizmetlerini temin eden önemli bir aktör haline gelmektedir.

Soğuk Savaş döneminden AB üyesi devletlerin özerk askeri kabiliyete sahip olma kararı vermesine kadar olan dönemi (1948-1998) içermektedir. Bu dönemin öne çıkan özelliği, AB üyesi devletlerin güvenlik ve savunma politikalarını Amerika Birleşik Devletleri (ABD) liderliğindeki NATO temelinde yürütmeleridir.

AB üyesi devletlerin NATO’dan bağımsız bir şekilde dış güvenlik operasyonları yürütebilmek doğrultusunda attığı adımları kapsayan dönemi (1999-2016) içermektedir.

Batı Avrupa’da savunma amaçlı örgütlenmenin temelini Birleşik Krallık, Fransa, Hollanda, Belçika ve Lüksemburg’un üyesi olduğu Brüksel Antlaşması Örgütü (1948) oluşturmuştur.

Batı Avrupa’da savunma amaçlı örgütlenmenin temelini Birleşik Krallık, Fransa, Hollanda, Belçika ve Lüksemburg’un üyesi olduğu Brüksel Antlaşması Örgütü (1948) oluşturmuştur. Brüksel Antlaşması, kolektif bir meşru müdafaa çabasını öngörmüş ve İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Almanya’ya karşı bir savunma sistemi olarak düşünülmüştür.

Brüksel Antlaşması Örgütünü kuran ülkelerin de dahil olduğu Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü 4 Nisan 1949 tarihinde kurulmuştur. NATO’nun 12 kurucu üyesi bulunmaktadır.

NATO’nun 12 kurucu üyesi şu devletlerdir: ABD, Belçika, Birleşik Krallık, Danimarka, Fransa, Hollanda, İtalya, İzlanda, Kanada, Lüksemburg, Norveç ve Portekiz.

12 Temmuz 2004 tarihinde AB üyesi devletlerin savunma bakanlarının OGSP ile ilgili planlama ve araştırmaları ilerletmek için buluşmalarını sağlayacak bir platform olarak Avrupa Savunma Ajansı kurulmuştur.

Tarihteki ilk askeri Ortak Güvenlik ve Savunma Politikası operasyonu olan Concordia operasyonu, Makedonya’da hükümet ile isyancı kuvvetler arasındaki ateşkesi destekleyen AB ve NATO uygulamalarını gözetmeye yardımcı olmuştur.

Batı Avrupa'da savunma amaçlı örgütlenmenin temelini, Birleşik Krallık, Hollanda, Fransa, Belçika ve Lüksemburg'un üye olduğu Brüksel Antlaşması Örgütü (1948) oluşturmuştur.