AVRUPA BİRLİĞİ

Farklılaştırılmış bütünleşme, politika bakımından her üye devletin farklı hızda ilerlemesi durumudur.

AB’nin değerlerine, amaçlarına ve hedeflerine, yetkilerine, temel hakların korunması rejimine, demokratik ilkelere ve üye devletlerin devrettiği yasama, yürütme ve yargı erklerini kullanan kurumlara ilişkin düzenlemelergetirdiğinden, AB’nin anayasal nitelikli metinleri olarak betimlenebilir.

Maastricht Antlaşması, bir yönüyle kurucu antlaşma, diğer yönüyle tadil ya da

değişiklik antlaşmasıdır; zira bir yandan AB Antlaşması aracılığıyla AB’yi kurarken

diğer yandan AKÇT, AET ve AAET Antlaşmalarını değiştirmiştir

Direktif, genel uygulama alanına sahip değildir: Yalnızca belirli üye devletleri muhatap alabileceği gibi, her bir üye devleti de muhatap alabilir.

ABAD, Costa kararıyla AB hukukunun ulusal hukuk karşısındaki önceliğini ortaya koymuştur.

E şıkkı öncelik ilkesinin doğurduğu sonuçlardandır.

ABAD, Francovich kararıyla devlet sorumluluğu ilkesinin mevcudiyetini ve koşullarını ortaya koymuştur.

Nitelikleri yönünden AB kurumlarının tasarrufları, yani tüzük, direktif ve karar, “yasama tasarrufu” şeklinde olabileceği gibi, “yasama dışı tasarruf ” olarak ya “yetki devrine dayanan tasarruf ” ya da “uygulama tasarrufu” şeklinde olabilir.

Bazı üye devletler bazı politika alanları bakımından dışta kalma imkanına (opt-out) sahiptir. Örneğin, özgürlük, güvenlik ve adalet alanı ile Schengen alanı yönünden Birleşik Krallık, İrlanda ve Danimarka, bu politika dışında kalma imkanını kullanmaktadır.

Hırvatistan diğer ülkelerden daha sonra Avrupa Birliği'ne üye olmuştur.

AB, Maastricht/AB Antlaşması ile ilk kez kurulduğunda Avrupa Toplulukları'nı temel almakta ve ortak dış ve güvenlik politikası ile adalet ve içişlerinde işbirliği ile bütünlenmekteydi. Bu nedenle AB, üç sütunlu bir yapı olarak betimlenmekteydi:

1. sütun Avrupa Toplulukları: AKÇT, AAET ve yeni adıyla Avrupa Topluluğu (AT),

2. sütun: Ortak dış ve güvenlik politikası,

3. Sütun: Adalet ve içişlerinde işbirliği

Lizbon Antlaşması kurucu antlaşmalarda değişiklik yapan bir antlaşmadır. Diğerleri ise kurucu antlaşmalardır

Amsterdam, Nice, Lizbon antlaşmaları ve Avrupa Tek Senedi kurucu antlaşmalarda değişiklik yapan bir antlaşmalardır. Avrupa Ekonomik Topluluğu Antlaşması ise kurucu antlaşmadır

Tüzük, genel uygulama alanına sahiptir, bütünüyle bağlayıcıdır ve tüm üye devletlerde doğrudan uygulanır.

AB hukukunun genel ilkeleri, ABAD tarafından ortaya konulmaktadır.

Yasama tasarrufları, Yetki devrine dayanan tasarruflar ve Uygulama tasarrufları ikincil hukuk kategorisindedir.

Öncelik ilkesi AB hukukunun kaynaklarının “tümü̈” açısından kullanılabilir

Devlet sorumluluğu ilkesinin sonucu olarak, ilgili gerçek veya tüzel kişiler, ilgili AB üyesi devletten tazminat almaya hak kazanabilecektir.

Dışta Kalma İmkanı (Opt-Out): Bazı üye devletler bazı politika alanları bakımından dışta kalma imkanına (opt-out) sahiptir.

AB’nin Ortak Dış ve Güvenlik Politikası hükümetlerarası yapıdadır.