AB Güvenlik ve Savunma Politikaları

Yumuşak Güç cesaretlendirme ve teşvik gibi araçlarla, diplomasi ve müzakereler yoluyla iktisadi yatırım ve yardım vaatleri ile kullanılan güçtür.

Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü 4 Nisan 1949 tarihinde kurulmuştur.

NATO’nun 12 kurucu üyesi şu devletlerdir:
ABD, Belçika, Birleşik Krallık, Danimarka, Fransa, Hollanda, İtalya, İzlanda, Kanada, Lüksemburg, Norveç ve Portekiz.

Batı Avrupa Birliği (BAB)’ın öncelikli amacı dış saldırı durumunda karşılıklı askeri yardımlaşma olmuştur. 

Petersberg Bildirgesi, BAB’ın AB’nin savunma unsuru olarak geliştirilmesi ve NATO’nun Avrupa kanadının kuvvetlendirilmesi için bir araç olarak kullanılması yönündeki kararlılığı ortaya koyması açısından son derece önemlidir.

Avrupa Güvenlik Stratejisi, AB bakımından mevcut tehditlerin ve temel hedeflerin bir listesini içeren ve AB’nin güvenlikle ilgili önceliklerini açıklayan belgenin adıdır.

Herhangi bir üye devletin ülkesinde silahlı saldırıya maruz kalması durumunda, diğer üye devletlerin kendi imkânları dâhilinde yardımcı ve destek olmalarını öngören dayanışma ilkesidir.

Avrupa Savunma Ajansı, kriz yönetimi ve OGSP’nin geliştirilmesi aşamasında üye devletleri ve Bakanlar Konseyini desteklemek amacıyla 2004 yılında kurulmuştur.

• AB üye devletlerinin askerî kabiliyetlere ilişkin hedeflerinin belirlenmesine ve üye devletlerin kabiliyetler konusunda verdikleri taahhütlere uyup uymadıklarının değerlendirmesine katkıda bulunmak, 
• Operasyonel ihtiyaçların uyumlaştırılmasını ve etkili ve uyumlu tedarik yöntemlerinin kabul edilmesini desteklemek,
• Askerî kabiliyetlere ilişkin hedeflerin gerçekleştirilmesi için çok taraflı projeler önermek, üye devletlerce yürütülen programların koordinasyonunu ve özel işbirliği programlarının yönetimini sağlamak,
• Savunma teknolojisi araştırmasını desteklemek, ortak araştırma faaliyetlerini ve gelecekteki operasyonel ihtiyaçları karşılamaya yönelik teknik çözüm çalışmalarını koordine etmek ve planlamak,
• Savunma sektörünün endüstriyel ve teknolojik temelinin güçlendirilmesi ve askerî harcamaların etkililiğinin artırılması için her türlü yararlı tedbirlerin belirlenmesine ve gerektiğinde uygulanmasına katkıda bulunmak.

ATHENA mekanizması, ilk olarak 2004 yılında oluşturulmuş ve Aralık 2011’de Konsey tarafından OGSP operasyonlarının finansmanında kullanılmak üzere yasal bir çerçeveye kavuşturulmuştur.

AB’nin kapsamlı yaklaşımı; sert askeri güçten ziyade, polis ve adalet hizmetlerinde kullanılacak kaynakları içermektedir.

Nice Uygulama Belgesi’nin resmi adı “AGSP: AB Üyesi Olmayan Avrupalı Müttefiklerin Müdahil Olmaları Hakkındaki Nice Hükümlerinin Uygulaması”dır

Siyaset ve Güvenlik Komitesi, üye devletlerin Brüksel’deki AB daimi temsilciliklerinde görevli büyükelçilerden oluşmaktadır.

Siyaset ve Güvenlik Komitesinin OGSP politikalarının belirlenmesine yardımcı olmak, askerî yeteneklerin geliştirilmesi ve kriz durumları ile ilgili siyasi yönlendirme yapmak görevleri vardır.

AB Askerî Komitesi, her bir üye devletin genelkurmay başkanını temsil eden daimi askerî temsilcilerden oluşur. 

Avrupa Güvenlik ve Savunma Koleji, AB’nin güvenlik kabiliyetleriyle ilgili edinilen deneyimlerin kurumsallaşmasına yardımcı olmakta ve ayrıca AB üyesi ve AB üyesi olmayan ülke vatandaşlarına söz konusu deneyimlerden çıkarılan derslerin öğretimine olanak sağlamaktadır.

AB muharebe grupları hızlı müdahale, kapasite geliştirme biçiminde oluşturulan birliklerdir.

AB Askerî Personeli, üye devletlerin görevlendirdiği askerî personelden oluşmaktadır. 

AB Askeri Personelinin görevi, askerî operasyonları denetlemektir.

Berlin Artı şu önemli konuları içermektedir:
• AB’nin NATO operasyonel planlamasına güvenceli erişimi,
• Önceden belirlenmiş NATO varlıklarının ve yeteneklerinin AB’ye tahsis edilmesi,
• AB’nin üstleneceği operasyonlar için NATO’nun Avrupa Müttefik Yüksek Komutan Yardımcısı’na (D-SACEUR) özel bir
rol veren Avrupa komutanlığı seçeneği,
• AB operasyonlarına tahsis edilecek kuvvetleri içerecek şekilde NATO savunma planlama sisteminin uyarlanması,    • AB öncülüğünde yapılan ve NATO varlıklarının ve yeteneklerinin kullanıldığı bir operasyonda, operasyon planlamasının NATO kaynakları tarafından yapılması,
• AB öncülüğünde yapılan ve NATO varlıklarının ve yeteneklerinin kullanılmadığı bir operasyonda, operasyon planlamasının üye devletlerin ulusal merkezlerinde yapılması,
• Karşılıklı koruma kuralları altında güvenliği sağlanan gizli bilgilerin değişimini öngören bir NATO-AB Güvenlik Anlaşması.